Page 30 - kpiebook67036
P. 30

29





                          และถ้ารวมกลุ่มทาสเข้าไปก็จะมีกลุ่มที่สี่ คือ พวกที่เรียกว่า thrall ที่ไม่มีเสรีภาพและกรรมสิทธิ์

                  ในทรัพย์สิน ซึ่งกลุ่มทาสในสังคมสวีเดนจะไม่ถือว่าเป็นตัวแสดงทางการเมืองภายใต้กรอบการศึกษา
                  ในงานวิจัยนี้  54


                          สภาพทางสังคมการเมืองของสวีเดนที่กล่าวไปข้างต้นนั้น จะพบว่า ไม่แตกต่างอะไรจาก

                  สังคมอื่นๆ ในยุโรปหรือที่อื่นๆ มากนัก แต่ที่เป็นลักษณะพิเศษของสังคมสวีเดนและสังคมในแถบ
                  สแกนดิเนเวีย คือ การที่สังคมในแถบสแกนดิเนเวียมีองคาพยพทางสังคมการเมืองที่เรียกว่า ting และ

                  ที่ส�าคัญคือ ting ในสวีเดน มีความเข้มแข็งกว่าที่อื่นๆ ซึ่ง ประพันธ์พงศ์ เวชชาชีวะ เรียกองคาพยพ
                  หรือ ting นี้ว่า “สภาท้องถิ่น” และในส่วนต่อไปนี้ ผู้เขียนจะอธิบาย ting และบทบาททางสังคมการเมือง

                  ในสังคมสวีเดนโดยละเอียด เพราะสภาท้องถิ่นเป็นรากฐานส�าคัญในทางการเมืองการปกครองของสวีเดน
                  มาตลอดตั้งแต่ก่อนยุคกลางและน่าจะมีส่วนส�าคัญต่อการก่อตัวของวัฒนธรรมทางการเมืองของสวีเดน


                          เงื่อนไขของการเมืองการปกครองของสวีเดนก่อนเข้าสู่การปกครองแบบสมบูรณาญาสิทธิราชย์

                  ประกอบไปด้วยตัวแสดงทางการเมืองสามตัวแสดงดังที่กล่าวไปแล้ว สิ่งที่เป็นที่น่าสังเกตและเป็นลักษณะ
                  ที่โดดเด่นของสวีเดนก็คือ วัฒนธรรมทางการเมืองของสวีเดนที่ได้เปิดพื้นที่ให้กับการมีส่วนร่วมและการมี

                  บทบาทของคนส่วนใหญ่หรือคนระดับ “ชาวบ้าน” หรือ “สามัญชน” ในแต่ละท้องถิ่นมาตั้งแต่ยุคโบราณ
                  ซึ่งแตกต่างจากหลายๆ ประเทศในโลกที่เมื่อย้อนเวลากลับไปในยุคโบราณ จะไม่พบหลักฐานที่ชัดเจนของ

                  การมีส่วนร่วมของคนส่วนใหญ่หรือไม่ปรากฏให้เห็นถึงบทบาทของคนส่วนใหญ่อย่างในกรณีของสวีเดน


                          ที่กล่าวมาเช่นนี้ มิได้หมายความว่า ในกรณีของประเทศอื่นๆ ที่ไม่ปรากฏหลักฐานของ
                  การมีส่วนร่วมของคนส่วนใหญ่ในยุคโบราณของประเทศเหล่านั้น จะส่งผลให้ทฤษฎีการปกครอง

                  แบบผสมที่อ้างว่า การปกครองแบบผสมเป็นการปกครองตามธรรมชาติที่มีองค์ประกอบของตัวแสดง
                  สามตัวแสดงผิดพลาด เพราะในการปกครองของประเทศต่างๆ ในทุกยุคทุกสมัยย่อมจะต้องมีประชาชน

                  หรือผู้ใต้ปกครองที่เป็น คนส่วนใหญ่เป็นองค์ประกอบอยู่ด้วยเสมอ เพียงแต่จะมีบทบาทมากน้อยแค่ไหน
                  เพียงไร และมีช่องทางหรือ มีการเปิดพื้นที่ให้มีส่วนร่วมและหรือให้แสดงออกทางการเมืองอย่างเป็น

                  ทางการและถาวรหรือไม่ ในยุคโบราณของบางประเทศ ไม่ได้มีช่องทางหรือมีการเปิดพื้นที่อย่างเป็นทางการ
                  แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังสามารถแสดงออกหรือมีส่วนร่วมได้อย่างไม่เป็นทางการ และเป็นบางครั้งบางคราว

                  ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ อย่างในกรณีของไทย หากข้อมูลถูกต้อง ในสมัยสุโขทัย ที่มีการแขวนกระดิ่ง
                  เพื่อให้ผู้ใต้ปกครองที่เดือดร้อนสามารถสั่นกระดิ่งส่งเสียงร้องเรียนหรือร้องทุกข์ต่อผู้ปกครองได้ ซึ่งถือว่า

                  เป็นช่องทางที่เป็นทางการ แต่ขอบเขตหรือพื้นที่ในการมีส่วนร่วมในกรณีนี้ก็ถูกจ�ากัดอยู่เฉพาะเรื่อง
                  การร้องเรียนร้องทุกข์เท่านั้น แต่ข้อดีในกรณีนี้ก็คือ คนส่วนมากสามารถติดต่อกับเอกบุคคลที่เป็นผู้ปกครอง

                  ได้โดยตรง และการรับฟังเรื่องร้องทุกข์ถือได้ว่า ผู้ปกครองมิได้ใช้อ�านาจอย่างสมบูรณ์เด็ดขาดโดยไม่ฟัง
                  เสียงของคนส่วนมากเสียเลย หรือไม่มีความสัมพันธ์เชื่อมโยงระหว่างเอกบุคคลและคนส่วนมากเสียเลย




                  54    ผู้สนใจเรื่อง “ทาส: สถานะของความเป็นทาสและการเลิกทาสในสวีเดนยุคกลาง” โปรดดู ภาคผนวก
   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35