Page 25 - kpiebook67036

24 ประเพณีการปกครองของสวีเดน: สภาท้องถิ่น (ting), สิทธิ์ในการเลือกพระมหากษัตริย์ และเสรีภาพ
และปกครองตนเองของชาวนา (the Many)

ที่มีความส�าคัญมากที่สุดรองลงมาจากกษัตริย์เรียกว่า jarl (earl) ซึ่งน่าจะหมายถึงหัวหน้าเผ่า (chieftains)
32
ในการศึกษาของ Jón Viðar Sigurðsson โดยในพื้นที่ที่เรียกว่าสวีเดนในปัจจุบัน ในยุคต้นไวกิง ได้แบ่งออก
เป็นเขตปกครองเล็กๆ ย่อยๆ ที่เป็นอิสระจากกัน (earldoms) ที่แต่ละเขตนี้มีผู้ปกครองของตนที่อาจ

ถือเป็นกษัตริย์หรือหัวหน้าเผ่าในเขตปกครองเล็กๆ ในท้องถิ่นของตน (a local petty king) หรือ jarl
33
ซึ่งค�าว่า jarl นี้ต่อมาได้ถูกพัฒนาในภาษาอังกฤษเป็นค�าว่า earl แต่จากการที่กษัตริย์และหัวหน้าเผ่า
34
มีความสัมพันธ์กันใกล้ชิดผ่านการแต่งงานระหว่างกัน จึงอาจจะถูกจัดให้อยู่ในชนชั้นทางสังคมเดียวกันได้
35
จากการแบ่งชนชั้นทางสังคมออกเป็นสามช่วงชั้นนี้ จึงอาจกล่าวได้ว่า ชนชั้นปกครองได้แก่ กษัตริย์และ

หัวหน้าเผ่า ชนชั้นระดับกลางได้แก่ หัวหน้าครัวเรือน และชนชั้นต�่าสุดคือ ทาส อย่างไรก็ดี แม้ว่า
36
จะมีการแบ่งชั้นทางสังคม แต่การเลื่อนชั้นขึ้นทางสังคมก็เป็นไปได้หลายทางหรือโดยผ่านการรับเข้ามา

เป็นสมาชิกในครอบครัวโดยกษัตริย์และหัวหน้าเผ่า ขณะเดียวกัน การเลื่อนลงก็เกิดขึ้นได้ด้วยเช่นกัน
37
ด้วยเหตุนี้ Alf Ross จึงเรียกสังคมสวีเดนในยุคไวกิงว่าเป็น “ชุมชนชาวนาที่มีการจัดองค์กรแบบหลวมๆ”

(loosely organized communities of farmers) ขณะเดียวกัน ผู้อ่านพึงตระหนักไว้ด้วยว่า การเรียกสังคม
38
ในช่วงต้นของยุคไวกิงว่าเป็น สังคมที่มีการจัดองค์กรแบบหลวมๆ ของ Ross นี้ มิได้มีความหมายเดียวกัน

กับแนวความคิดเรื่อง “Loosely structured society” ที่ John F. Embree ใช้อธิบายสภาพของสังคมไทย
แต่ค�าอธิบายของ Ross น่าจะเป็นเพียงวลีที่เขาใช้อธิบายสภาพสังคมที่มีการเคลื่อนไหวยักย้ายทาง

32 Philip Line กล่าวว่า “In medieval written sources referring to the Viking Period the most important rulers after

kings are called jarl, and the term also occurs on two Swedish rune-stones from Svealand, Sm 76 (Södermanland)
and U 617 Uppland.” ดู Philip Line, Kingship and State Formation in Sweden 1130-1290, (Leiden: Koninklijke
Brill NV, 2007), p. 44.
33 Stefan Brink, “Political and Social Structures in Early Scandinavia: A Settlement-historical Pre-study of the
Central Place,” TOR Vol. 28. (1996): 236.
34 เอกสารบันทึกว่า “The position of earl (jarl) was invested with particular authority from the mid-twelfth century
until the death of Earl Birger Magnusson in 1266. In Sweden the title of jarl appears at first to have denoted
a magnate with a leading position in a district.” Knut Helle (editor), The Cambridge History of Scandinavia,
Volume I: Prehistory to 1520 (Cambridge: Cambridge University Press, 2003), p. 226.
35 Sigurðsson กล่าวว่า “The kinship ties between the kings’ and chieftains’ families probably stretched across all

of Scandinavia. The marriage patterns among the elite made sure of that.” ดู Jón Viðar Sigurðsson, Scandinavia
in the Age of Vikings, translated by Thea Kveiland, (Ithaca: Cornell University Press, 2021), p. 53.
36 Sigurðsson กล่าวว่า “..the ruler, the householder, and the thrall..” ดู Jón Viðar Sigurðsson, Scandinavia in
the Age of Vikings, translated by Thea Kveiland (Ithaca: Cornell University Press, 2021), p. 91.
37 Sigurðsson กล่าวว่า “Despite these social divisions, there were opportunities to climb the social ladder
or be brought up into the elite by kings and chieftains. Social demotion also occurred.” ดู Jón Viðar Sigurðsson,

Scandinavia in the Age of Vikings, translated by Thea Kveiland, (Ithaca: Cornell University Press, 2021),
pp. 90-91, 155.
38 Alf Ross, “The Heritage of History,” in Scandinavian Democracy: Development of Democratic Thought
and Institutions in Denmark, Norway and Sweden, edited by J.A. Lauwerys (Copenhagen: A/S J.H. Schultz,
Universitets-Bogtrykkeri, 1958), p. 58