Page 31 - kpiebook67035
P. 31

สถาบันพระปกเกล้า
                                                          King Prajadhipok’s Institute


          ในลักษณะองครวม โดยเฉพาะสังคมที่มีคุณภาพ หมายถึงสังคมที่ประสบความสำาเร็จทั้งในด้าน
          เศรษฐกิจ และมีการพัฒนาให้เกิดการมีส่วนร่วมและความเป็นธรรมทางสังคม
             นอกจากนี้ สังคมที่มีคุณภาพระดับดีเป็นสังคมที่สมาชิกมีความสามารถและเข้าไปมี
          ส่วนร่วมในสังคมทั้งในด้านสังคม เศรษฐกิจ โดยการเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมดังกล่าวจะอยู่
          ภายใต้สภาพแวดล้อมที่เอื้อต่อการพัฒนาศักยภาพพื้นฐานและระบบสวัสดิการที่เหมาะสม
          ในชุมชน ซึ่งการที่สมาชิกในชุมชนจะสามารถเข้าไปมีส่วนร่วมในกิจกรรมทุกกิจกรรมได้นั้น
          ต้องมีโอกาสที่จะได้รับการยอมรับ นั่นคือ ความมั่นคงทางเศรษฐกิจ (economic security)
          การที่สมาชิกทุกคนได้รับการยอมรับอย่างเท่าเทียมกัน (social inclusion) อาศัยอยู่ในชุมชน
          ที่มีความสมานฉันท (social cohesion) และมีการเสริมพลัง (social empowerment)
          เพื่อที่จะพัฒนาศักยภาพได้อย่างเต็มที่ (สุรสิทธิ์ วชิรขจร, 2553) คุณภาพสังคมเป็นการบูรณาการ
          มิติที่เกี่ยวข้องกับคุณภาพชีวิตของมนุษย แบ่งเป็น 4 มิติ ประกอบด้วย
             1) ความมั่นคงทางเศรษฐกิจและสังคม คือ การที่ความต้องการพื้นฐานที่ได้รับการ
          สนองตอบ ความจำาเป็นในการดำารงชีวิตในแต่ละวันของบุคคลที่ได้รับการตอบสนองโดยระบบ
          และองคกรที่มีบทบาทเกี่ยวข้องในการดูแลสวัสดิการในระดับพื้นฐานของความมั่นคง
          ทางด้านสังคมและเศรษฐกิจที่บุคคลพึงได้รับ ได้แก่ การคุ้มครองเกี่ยวกับความจำาเป็นพื้นฐาน
          ทางเศรษฐกิจ การมีงานทำา การมีสุขภาพที่ดี และการตอบสนองทางวัตถุในกรณีต่าง ๆ ความมั่นคง
          ทางเศรษฐกิจและสังคมจึงเป็นความมั่นคงทางทรัพยากรของประชาชน ไม่ว่าจะเป็นทรัพยากร
          ทางการเงิน ที่อยู่อาศัย การดูแลสุขภาพ การจ้างงาน ปัจจัยการผลิต และอื่น ๆ ซึ่งเป็นสิ่งที่
          ประชาชนจำาเป็นต้องเข้าถึงและเข้าร่วมในสถาบันต่าง ๆ รวมถึงการมีความสัมพันธทางสังคม
          ในชีวิตประจำาวัน ในที่นี้การเข้าถึงทรัพยากรทางสังคมเป็นเรื่องสำาคัญของการสร้างความมั่นคง
          ให้กับประชาชน
             2) ความสมานฉันททางสังคม มีความเชื่อมโยงกับกระบวนการที่เป็นอุปสรรคหรือลดทอน
          ความขัดแย้งของความร่วมมือที่เป็นเครือข่ายทางสังคม ทั้งนี้ ระดับของความสมานฉันทที่ยอมรับ
          ได้จะต้องเป็นระดับที่ทุกคนในสังคมสามารถที่อยู่ในสังคมในฐานะมนุษยอย่างแท้จริง ในทาง
          ตรงกันข้าม ความรุนแรงทางสังคมจะแสดงออกมาผ่านการแบ่งแยกระหว่างภูมิภาค ความรู้สึก
                 ่
          น้อยเนื้อตำาใจของชนกลุ่มน้อย การไม่เท่าเทียมกันในโอกาสที่จะเข้าถึงทรัพยากรและการบริการ
          ที่รัฐจะจัดหาให้ รวมถึงความไม่เท่าเทียมกันของส่วนแบ่งทางเศรษฐกิจ ซึ่งความสมานฉันท
          ทางสังคมนี้จะเกี่ยวข้องกับสภาพทางสังคมที่เป็นวัตถุและความมีศักดิ์ศรีของมนุษย ความสมานฉันท
          ทางสังคมจึงเป็นเรื่องความสัมพันธทางสังคม คุณค่าทางสังคม และบรรทัดฐานทางสังคม



                                                                        29
   26   27   28   29   30   31   32   33   34   35   36