Page 33 - kpiebook65033
P. 33
32 ตัวชี้วัดหลักนิติธรรม
(3.2) หลักความชอบด้วยกฎหมายในทาง
สารบัญญัติหรือในทางเนื้อหา หลักความชอบด้วยกฎหมายในทาง
สารบัญญัติหรือในทางเนื้อหานั้น ส่วนใหญ่แล้วเป็น “เกณฑ์” ที่มาจาก
หลักกฎหมายทั่วไป ซึ่งแตกต่างไปจากหลักความชอบด้วยกฎหมายในทาง
วิธีสบัญญัติซึ่งมีพื้นฐานมาจากบทบัญญัติของกฎหมาย หลักความชอบ
ด้วยกฎหมายในทางสารบัญญัติประกอบด้วยหลักที่ส�าคัญ ดังต่อไปนี้
ก. การกระท�าทางปกครองจะต้องไม่ขัดแย้ง
กับกฎหมาย หลักเกณฑ์ในเรื่องนี้เป็นไปตามหลักความมาก่อนของ
กฎหมาย ซึ่งได้กล่าวรายละเอียดไว้แล้วข้างต้น
ข. การกระท�าทางปกครองที่กระทบสิทธิ
ของประชาชนจะต้องมีกฎหมายให้อ�านาจฝ่ายปกครองกระท�าการได้
ซึ่งเป็นไปตามหลักเงื่อนไขของกฎหมายหรือหลักไม่มีกฎหมายไม่มีอ�านาจ
ดังที่ได้กล่าวรายละเอียดไปแล้วข้างต้น
ค. การกระท�าทางปกครองต้องไม่มีข้อบกพร่อง
ในการใช้ดุลพินิจ ข้อบกพร่องของการใช้ดุลพินิจที่จะท�าให้การกระท�า
ทางปกครองที่มีฐานจากการใช้ดุลพินิจโดยไม่ชอบย่อมเป็นการกระท�า
ทางปกครองที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย การใช้ดุลพินิจที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย
ได้แก่ ค.1) การใช้ดุลพินิจเกินขอบเขตที่กฎหมายก�าหนด ค.2) การไม่ใช้
ดุลพินิจ ค.3) การใช้ดุลพินิจขัดกับวัตถุประสงค์ของกฎหมาย และ
ค.4) การใช้ดุลพินิจขัดกับหลักสิทธิตามรัฐธรรมนูญหรือหลักกฎหมายทั่วไป
ง. การกระท�าทางปกครองจะต้องเป็นไปตาม
หลักความได้สัดส่วนหรือหลักความพอสมควรแก่เหตุ รายละเอียด
ของหลักความได้สัดส่วนหรือหลักความพอสมควรแก่เหตุในฐานะที่
เป็นส�าคัญของหลักกฎหมายทั่วไปในทางกฎหมายมหาชนจะขอกล่าว
