Page 29 - kpiebook64015
P. 29

สิบ   หลังจากการเริ่มให้มีการจ่ายเงินสนับสนุนให้พรรคฝ่ายค้านในสภาสามัญในปี ค.ศ. 1975  เป็นเวลาถึง

              23 ปีต่อมา  ในปี ค.ศ. 1998 ในที่สุด รัฐสภาได้ตราพระราชบัญญัติการจดทะเบียนพรรคการเมือง Registration of
              Political Parties Act 1998  หรือ พ.ศ. 2541  ขึ้น ซึ่งเป็นพระราชบัญญัติว่าด้วยพรรคการเมืองฉบับแรกของส

              หราชอาณาจักร เพื่อรองรับพรรคการเมืองในสหราชอาณาจักรอย่างเป็นทางการตามกฎหมาย   โดยกำหนดให้มี

              การลงทะเบียนของพรรคการเมือง  โดยก่อนหน้านี้ ยังไม่มีการลงทะเบียน และสถานะของพรรคการเมืองยังไม่ได้มี
              การรับรองอย่างเป็นทางการโดยเฉพาะเจาะจง  แต่จะมีในลักษณะที่ไม่เจาะจง ดังที่กล่าวไปในข้อห้า หกและเจ็ด

                     เหตุผลในการตราพระราชบัญญัตินี้มีหลายประการดังนี้คือ   45

                     หนึ่ง เพื่อรองรับแผนที่จะให้มีการริเริ่มใช้ระบบการเลือกตั้งที่ให้บางส่วนเป็นการเลือกตั้งระบบบัญชีรายชื่อ
              แบบสัดส่วน (some elements of list-based proportional representation) ในการเลือกตั้งในรัฐสภาของส

              ก๊อตแลนด์ (Scottish Parliament) และสภาของเวลช์ (Welsh Assembly) และการริเริ่มการเลือกตั้งตัวแทน
              รัฐสภายุโรปของอังกฤษ สก๊อตแลนด์และเวลช์ ภายใต้ระบบบัญชีรายชื่อแบบสัดส่วนเต็มรูปแบบ

                     สอง พรรคการเมืองเองต้องการการให้มีการรับรองสถานะของพรรคตามกฎหมายที่ชัดเจนและรัดกุม

              เข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิม  ซึ่งเข้าใจว่า น่าจะต้องการไม่ให้มีการจัดตั้งพรรคการเมืองอย่างอำเภอใจ และทำให้มีพรรค
              การเมืองเกิดขึ้นมากมาย ทั้งๆที่จริงๆแล้ว พรรคเหล่านั้นไม่ได้มีสถานะเป็นพรรคการเมืองจริงๆ

                     สาม กฎหมายต่างๆที่ออกมามีความจำเป็นที่จะต้องอ้างอิงถึงพรรคการเมืองต่างๆ และมักจะใช้นิยามตาม
              สถานการณ์ที่ออกกฎหมายนั้นๆ ทำให้นิยามของพรรคการเมืองแตกต่างไม่สอดคล้องกัน จึงมีความจำเป็นที่จะต้องมี

              การให้นิยามตามกฎหมายที่ชัดเจนและเป็นมาตรฐานเดียว

                     สี่ ในการเลือกตั้งตลอดช่วงทศวรรษ 1990 มีประชาชนที่ใช้ชื่อว่า Literal  Democrat บ้าง
              Conversative บ้าง และ Labor บ้าง ในการแข่งขันเลือกตั้ง  ทำให้เกิดข้อวิพากษ์วิจารณ์ว่า การใช้ชื่อเหล่านี้ทำให้

              เป็นไปได้ว่าจะทำให้สับสนกับชื่อพรรคใหญ่สามพรรคในสหราชอาณาจักร นั่นคือ พรรค Liberal Democrat และ

              พรรค Conservative และพรรค Labor
                     กรณีตัวอย่างที่เป็นปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นคือ ในการเลือกตั้งตัวแทนรัฐสภายุโรปในปี ค.ศ. 1994

              นายริชาร์ด ฮักเกท (Richard Huggett)  ได้ลงสมัครแข่งขันเลือกตั้งในนามของพรรค Literal Democrat ในเขตเด

              วอนและพลีมัทตะวันออก (Devon and East Plymouth)  ส่งผลให้นายเอแดรียน แซนเดอร์ (Adrian Sanders)
              ผู้สมัครในเขตนี้จากพรรค Liberal Democrat  แพ้นายใจลส์ ชิเชสเตอร์ (Giles Chichester) ผู้สมัครจากพรรค

              อนุรักษ์นิยมไปอย่างเฉียดฉิว  700 คะแนน ซึ่งถือเป็นคะแนนที่น้อยมาก นั่นคือน้อยกว่าร้อยละ 1 ของผู้มีสิทธิ์
              ลงคะแนนเสียงทั้งหมดในเขตนี้จำนวน 527,000 คน  ทำให้นายเอแดรียน แซนเดอร์ (Adrian Sanders) ยื่นฟ้องร้อง

              ต่อศาลสูงว่า การใช้ชื่อพรรค Literal Democrats ที่ใกล้เคียงกับชื่อพรรค Liberal Democrat ของตนนั้นทำให้เชื่อ
              ได้ว่า ผู้ลงคะแนนเสียงจำนวนมากเลือกนายฮักเกทด้วยความเข้าใจผิด  ที่สำคัญคือ นายฮักเกทได้คะแนนเสียงในเขต






              45  https://en.wikipedia.org/wiki/Registration_of_Political_Parties_Act_1998






                                                            29
   24   25   26   27   28   29   30   31   32   33   34