Page 41 - kpiebook63023

41

รูปแบบที่ประชุมเมือง (Town – Meeting Form) การบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ในรูปแบบของที่ประชุมเมืองนี้ นับได้ว่าเป็นรูปแบบการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มี
ความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุด เพราะคือการนำาเอาหลักการ “ประชาธิปไตยแบบทางตรง (Direct Democracy)”

มาใช้ในการบริหารงาน ดังนั้น การบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในรูปแบบของที่ประชุมเมืองนี้
จึงมักจะเป็นรูปแบบการบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีขนาดเล็ก บ่อยครั้งเป็นพื้นที่ในเขตชนบท

มากกว่าชุมชนที่มีความเป็นเมือง เช่น บางชุมชนในมลรัฐแถบนิวอิงแลนด์ (New England) ของสหรัฐอเมริกา
หรือบางชุมชนในบางประเทศแถบยุโรปพื้นทวีป เป็นต้น (ธเนศวร์ เจริญเมือง, 2540, น. 53)

ในการบริหารงานรูปแบบที่ประชุมเมืองนี้ ประชาชนทุกคนในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มี

ฐานะเป็นผู้มีสิทธิเลือกตั้ง จะสามารถเข้าร่วมประชุมเมืองได้ ซึ่งในที่ประชุมนี้เรื่องทุกเรื่องที่ต้องการพิจารณา
ตัดสินใจจะได้รับการนำาเข้ามาหารือกันในที่ประชุม โดยจะมีการพิจารณาแลกเปลี่ยนความคิดเห็น จนกระทั่ง

นำาไปสู่การลงมติเพื่อตัดสินใจร่วมกัน ในการประชุมหากจำาเป็นต้องมีการออกข้อบัญญัติเพื่อใช้เป็นกฎเกณฑ์
กติกาบังคับภายในเขตพื้นที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น ที่ประชุมเมืองก็จะทำาหน้าที่ในการพิจารณา

ข้อบัญญัติต่างๆ เหล่านั้นด้วย ในการบริหารงานที่ประชุมเมืองยังทำาหน้าที่ในการพิจารณาเลือกคณะบุคคล
เพื่อทำาหน้าที่ในการบริหารกิจการต่างๆ ที่มีลักษณะเป็นภารกิจประจำาขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น เพื่อให้มี

ผู้รับผิดชอบในภารกิจเหล่านั้น (Duvall, 2007, pp. 67-68) อย่างไรก็ตาม ในช่วงหลังมานี้ในบางชุมชนที่บริหารงาน
ในรูปแบบของที่ประชุมเมือง แต่เนื่องจากเกิดมีประชากรในชุมชนเพิ่มจำานวนมากขึ้น จนกระทั่งส่งผลกระทบ

ต่อการบริหารงานในรูปแบบของที่ประชุมเมือง จึงจำาเป็นต้องมีการปรับปรุงรูปแบบของการบริหารงานเสียใหม่
โดยเรียกระบบการประชุมเมืองแบบใหม่นี้ว่า “การประชุมเมืองผ่านตัวแทน (Representative Town – Meeting)”

ภายใต้ตัวแบบที่ปรับปรุงใหม่นี้ ผู้มีสิทธิเลือกตั้งในเขตองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นจะทำาการเลือกคณะผู้แทน
จำานวนประมาณ 100 คน เพื่อให้คณะผู้แทนนี้ทำาหน้าที่ประชุมเมืองและตัดสินใจในเรื่องต่างๆ แทนตน

แต่ในการประชุมเมืองแต่ละครั้ง ประชาชนผู้มีสิทธิเลือกตั้งจะยังคงสามารถเข้าร่วมประชุมและอภิปรายประเด็น
ปัญหาต่างๆ ได้ แต่ในการลงมติจะอนุญาตให้แต่เพียงกลุ่มคณะผู้แทนเท่านั้นที่จะลงมติได้ (Duvall, 2007, p. 67)

การบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นในรูปแบบนี้ ย่อมมีข้อดีอยู่ที่ความเป็นประชาธิปไตย
ที่ต้องถือว่าเป็นรูปแบบทางการบริหารของท้องถิ่นที่มีความเป็นประชาธิปไตยมากที่สุดในบรรดารูปแบบ

การบริหารงานท้องถิ่นทุกรูปแบบที่กล่าวมาข้างต้น อย่างไรก็ตาม การบริหารงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น

ในรูปแบบของที่ประชุมเมืองนี้ ย่อมมีข้อจำากัดอยู่ที่ไม่สามารถปรับใช้กับองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีขนาดใหญ่
และมีประชากรมากได้ นอกจากนั้นแล้ว การเปิดโอกาสให้ประชาชนทุกคนมีสิทธิในการคิดและตัดสินใจ
ในเรื่องต่างๆ ได้อย่างเต็มที่นั้น อาจนำามาซึ่งการตัดสินใจที่ไม่ถูกต้องได้ เพราะประชาชนทุกคนอาจไม่ได้มีความรู้

และมีข้อมูลที่ดีพอที่จะประกอบการตัดสินใจ นอกจากนั้นแล้ว ยังพบอีกด้วยว่าในท้องถิ่นที่บริหารงานในรูปแบบ

ของที่ประชุมมเองนี้ เริ่มมีประชาชนที่สนใจและเอาใจใส่ที่จะร่วมประชุมเมืองลดลงเรื่อยๆ (Duvall, 2007, p. 68)