Page 95 - kpiebook62008
P. 95

๖๔

               บังคับ (๑) อย่างไรก็ตาม หลักเกณฑ์การตรากฎหมายเพื่อจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษีนั้นยังปรากฏอยู่ใน

               พระราชบัญญัติวินัยการเงินการคลังของรัฐ พ.ศ. ๒๕๖๑ อีกด้วย (๒) การตรากฎหมายเพื่อจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษี

               จึงจำต้องพิจารณาทั้งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทยประกอบกับพระราชบัญญัติวินัยการเงินการคลังของรัฐ

               พ.ศ. ๒๕๖๑




                                     (๑) หลักเกณฑ์การตราพระราชบัญญัติเพื่อจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษีตามรัฐธรรมนูญ

                              แห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐


               ๑๑๗.  การจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษีโดยอาศัยหลักการจำกัดสิทธิในทรัพย์สิน เนื่องจากรัฐธรรมนูญแห่ง

               ราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐ มิได้กำหนดถึงสิทธิของผู้เสียภาษีไว้เป็นการเฉพาะ การจำกัดสิทธิของผู้เสีย

               ภาษีจึงต้องพิจารณาตามหลักการจำกัดสิทธิในทรัพย์สิน เมื่อพิจารณามาตรา ๓๗ ของรัฐธรรมนูญฉบับปัจจุบันแล้ว

               จะพบว่ามีการกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการเฉพาะของการเวนคืนอสังหาริมทรัพย์เท่านั้น โดยที่มิได้มีการกำหนด

               หลักเกณฑ์และวิธีการจำกัดสิทธิในทรัพย์สินประการอื่นไว้เป็นการเฉพาะ การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินมิได้มีแต่การ
               เวนคืนทรัพย์สิน แต่ยังรวมถึงการจัดเก็บภาษีด้วย การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินประการอื่นที่มิใช่การเวนคืน

               อสังหาริมทรัพย์จำต้องพิจารณาถึงหลักเกณฑ์การจำกัดสิทธิและเสรีภาพตามมาตรา ๒๖ แห่งรัฐธรรมนูญฉบับ

               ปัจจุบันซึ่งบัญญัติว่า


                       “การตรากฎหมายที่มีผลเป็นการจำกัดสิทธิหรือเสรีภาพของบุคคลต้องเป็นไปตามเงื่อนไขที่บัญญัติไว้ใน

               รัฐธรรมนูญ ในกรณีที่รัฐธรรมนูญมิได้บัญญัติเงื่อนไขไว้ กฎหมายดังกล่าวต้องไม่ขัดต่อหลักนิติธรรม ไม่เพิ่มภาระ

               หรือจำกัดสิทธิหรือเสรีภาพของบุคคลเกินสมควรแก่เหตุ และจะกระทบต่อศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของบุคคลมิได้

               รวมทั้งต้องระบุเหตุผลความจำเป็นในการจำกัดสิทธิและเสรีภาพไว้ด้วย


                       กฎหมายตามวรรคหนึ่ง ต้องมีผลใช้บังคับเป็นการทั่วไป ไม่มุ่งหมายให้ใช้บังคับแก่กรณีใดกรณีหนึ่งหรือแก่

               บุคคลใดบุคคลหนึ่งเป็นการเจาะจง”


                       บทบัญญัติข้างต้นแสดงให้เห็นถึงหลักเกณฑ์การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินอันได้แก่ การจำกัดสิทธิในทรัพย์สิน
               จำเป็นต้องกระทำโดยการตรากฎหมายระดับพระราชบัญญัติ การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินต้องไม่ขัดต่อหลักนิติธรรม

               การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินต้องไม่เพิ่มภาระหรือกระทบต่อสิทธิของบุคคลเกินสมควรแก่เหตุและจะกระทบต่อ

               ศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ของบุคคลมิได้ การจำกัดสิทธิในทรัพย์สินต้องระบุเหตุผลและความจำเป็นในการจำกัดสิทธิ

               ในทรัพย์สิน และการจำกัดสิทธิต้องใช้บังคับเป็นการทั่วไป
   90   91   92   93   94   95   96   97   98   99   100