Page 94 - kpiebook62008

๖๓

ขอบเขตและการจำกัดสิทธิในทรัพย์สินเป็นไปตามที่กฎหมายบัญญัติ ในขณะที่วรรคที่สามถึงเจ็ดได้กำหนด

หลักเกณฑ์และวิธีการเฉพาะของการเวนคืนทรัพย์สินซึ่งเป็นการจำกัดสิทธิในทรัพย์สินประการหนึ่ง เมื่อพิจารณา

บทบัญญัติดังกล่าวแล้วจะพบว่า มาตรา ๓๐ ของรัฐธรรมนูญปัจจุบันมิได้บัญญัติถึงความหมายของสิทธิใน

ทรัพย์สินไว้เป็นการเฉพาะ จึงจำเป็นต้องพิจารณาถึงกฎหมายระดับพระราชบัญญัติที่เกี่ยวข้อง

๑๑๕. สิทธิในทรัพย์สินตามประมวลแพ่งและพาณิชย์ กฎหมายระดับพระราชบัญญัติที่เกี่ยวข้องกับสิทธิใน

ทรัพย์สินมากที่สุดคือประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ซึ่งเป็นรากฐานของกฎหมายว่าด้วยทรัพย์สิน ในประเด็น

เกี่ยวกับความหมายนั้น ความหมายของคำว่า “ทรัพย์สิน” ปรากฏอยู่ในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ซึ่ง

บัญญัติไว้ว่า “ทรัพย์สิน หมายความรวมทั้งทรัพย์และวัตถุไม่มีรูปร่าง ซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้” สิทธิใน
ทรัพย์สินจึงรวมทั้งสิทธิในทรัพย์และวัตถุไม่มีรูปร่างซึ่งอาจมีราคาและอาจถือเอาได้ นอกจากในแง่ของความหมาย

แล้วประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ยังได้กำหนดเกี่ยวกับการก่อตั้งทรัพยสิทธิไว้ว่า “ทรัพยสิทธิทั้งหลายนั้น

๑๑๖
ท่านว่าจะก่อตั้งขึ้นได้แต่ด้วยอาศัยอำนาจในประมวลกฎหมายนี้หรือกฎหมายอื่น” ดังนั้นทรัพยสิทธิจึงอาจ
ก่อตั้งตามประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์หรือกฎหมายอื่นที่เกี่ยวข้องก็ได้ เมื่อพิจารณาบรรพ ๔ แห่งประมวล

กฎหมายแพ่งและพาณิชย์แล้วจะพบว่าทรัพยสิทธินั้นมีหลายประการด้วยกัน แต่ทรัพย์สิทธิที่สำคัญที่สุดคือ

กรรมสิทธิ์เนื่องจากเป็นสิทธิที่แสดงถึงความเป็นเจ้าของ กฎหมายจึงมุ่งคุ้มครองทรัพยสิทธิประเภทนี้สูงที่สุด การ

คุ้มครองกรรมสิทธิ์ปรากฏในประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์ไว้อย่างเห็นได้ชัดซึ่งบัญญัติไว้ว่า “ภายในบังคับ
แห่งกฎหมาย เจ้าของทรัพย์สินมีสิทธิใช้สอยและจำหน่ายทรัพย์สินของตนและได้ซึ่งดอกผลแห่งทรัพย์สินนั้น กับ

ทั้งมีสิทธิติดตามและเอาคืนซึ่งทรัพย์สินของตนจากบุคคลผู้ไม่มีสิทธิจะยึดถือไว้ และมีสิทธิขัดขวางมิให้ผู้อื่นสอด

เข้าเกี่ยวข้องกับทรัพย์สินนั้นโดยมิชอบด้วยกฎหมาย” ๑๑๗

๓.๔.๒.๒ การตรากฎหมายเพื่อจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษีโดยฝ่ายนิติบัญญัติ: การตรา

พระราชบัญญัติเพื่อจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษี

๑๑๖. การตราพระราชบัญญัติภาษีในระบบกฎหมายไทยจำต้องพิจารณาหลักเกณฑ์ที่ปรากฏตามรัฐธรรมนูญ

แห่งราชอาณาจักรไทยเป็นประการแรกโดยอาศัยหลักเกณฑ์การตรากฎหมายเพื่อจำกัดสิทธิในทรัพย์สินมาใช้

๑๑๖ มาตรา ๑๒๙๘ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์
๑๑๗ มาตรา ๑๓๓๖ แห่งประมวลกฎหมายแพ่งและพาณิชย์