Page 45 - kpiebook62008

๑๔

๒.๒.๑.๒ บทบาทของหลักความชอบด้วยกฎหมายภาษีที่มีต่อการสร้างสมดุลระหว่างหน้าที่

และสิทธิของผู้เสียภาษี

๒๘. การจำกัดสิทธิของผู้เสียภาษีภายใต้หลักความชอบด้วยกฎหมายภาษีเป็นการประกันสิทธิของผู้เสียภาษีว่า

ตนจะถูกจำกัดสิทธิเฉพาะแต่กรณีที่ผู้แทนของตนได้ให้ความยินยอมแล้ว อีกทั้งรัฐยังจะต้องใช้บังคับกฎหมายภาษี

ดังกล่าวภายใต้กรอบที่กฎหมายนั้นบัญญัติเท่านั้น หากกระทำการใดโดยปราศจากอำนาจหรือกระทำการเกินกว่าที่

กฎหมายกำหนด ย่อมเป็นการกระทำที่ไม่ชอบด้วยหลักความชอบด้วยกฎหมายภาษีและละเมิดต่อสิทธิของผู้เสีย
ภาษี ทั้งนี้ ภายใต้หลักความชอบด้วยกฎหมายภาษี การกระทำดังกล่าวย่อมถูกตรวจสอบโดยฝ่ายตุลาการ การ

รับรองหลักความชอบด้วยกฎหมายภาษีไว้ในรัฐธรรมนูญจึงเป็นเรื่องที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการสร้างสมดุล

ระหว่างหน้าที่และสิทธิของผู้เสียภาษีเนื่องจากเป็นการประกันการคุ้มครองสิทธิของผู้เสียภาษี

๒.๒.๒ การสร้างความเสมอภาคทางภาษี

๒๙. ด้วยความหลากหลายของแต่ละบุคคลในการรวมตัวเป็นสังคมย่อมมีความแตกต่างกันไปทั้งในเรื่องของถิ่น

กำเนิด เชื้อชาติ ภาษา เพศ อายุ ฐานะ การศึกษา หรือศาสนา เป็นต้น ดังนั้น เพื่อให้บุคคลในสังคมมีความเสมอ

กัน มีสิทธิและเสรีภาพ และได้รับความคุ้มครองตามกฎหมายอย่างเท่าเทียมกัน รัฐธรรมนูญจึงกำหนดให้ห้ามเลือก

๒๘
ปฏิบัติโดยไม่เป็นธรรมต่อบุคคลด้วยเหตุแห่งความแตกต่างดังที่กล่าวข้างต้น ซึ่งหลักความเสมอภาคที่
รัฐธรรมนูญรองรับไว้นี้ก็ปรากฏในกฎหมายภาษีอากรเช่นเดียวกัน โดยกฎหมายภาษีอากรนั้นประกอบด้วย

๒๙
หลักการพื้นฐานทางกฎหมายมหาชนต่าง ๆ ซึ่งหนึ่งในนั้นคือ “หลักความเสมอภาคทางภาษี” (๒.๒.๒.๑)
นอกจากการบัญญัติหลักการดังกล่าวไว้แล้ว ยังปรากฏตัวอย่างการบังคับใช้หลักความเสมอภาคทางภาษีดังปรากฏ
ตามคำวินิจฉัยของศาลรัฐธรรมนูญอีกด้วย (๒.๒.๒.๒) ด้วยความสำคัญของหลักความเสมอภาคทางภาษี หลักความ

เสมอภาคทางภาษีจึงมีบทบาทสำคัญยิ่งต่อการสร้างสมดุลระหว่างหน้าที่และสิทธิของผู้เสียภาษี (๒.๒.๒.๓)

๒๘ มาตรา ๒๗ แห่งรัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรไทย พุทธศักราช ๒๕๖๐
๒๙ ศุภลักษณ์ พินิจภูวดล, กฎหมายภาษีอากร, หน้า ๖๓.