Page 127 - kpiebook62002

อย่างไรก็ตาม เมื่อเผชิญกับการย้ายถิ่นแบบไม่ปกติในปี 2015 ไทยมองว่าประเทศตนเป็นแค่

“ทางผ่าน” ของโรฮิงญา ต้องการกลับไปหารือในด้านกฎหมายอีกครั้ง ซึ่งแสดงออกโดยท่าทีของรัฐมนตรี
ต่างประเทศไทยในขณะนั้น พลเอกธนะศักดิ์ ปฏิมาประกร ที่มาประชุมเวทีนี้แต่กลับไม่ร่วมในการแถลงข่าว

(Thai PBS, 2558) ผลของการประชุม คือ แถลงการณ์ร่วม (Joint Statement) ซึ่งยอมรับสถานการณ์เชิง

มนุษยธรรมของวิกฤตการณ์ที่มีความร้ายแรงอย่างมากและแสดงความกังวลอย่างยิ่งต่อสภาพที่เลวร้ายของผู้
ย้ายถิ่นแบบไม่ปกติที่รวมถึงผู้ที่ขณะนั้นอยู่ในทะเลหลวงโดยเฉพาะสตรีและเด็ก โดยเน้นย้ าว่าได้ด าเนิน

มาตรการที่จ าเป็นบนพื้นฐานหลักมนุษยธรรมนอกเหนือจากพันธกรณีระหว่างประเทศเพื่อจัดการการทะลัก

เข้ามาของผู้ย้ายถิ่นแบบไม่ปกติ ซึ่งไม่สามารถจัดการเพียงล าพังโดยสามประเทศได้ นอกจากนี้ยังได้ประณาม
อย่างรุนแรงต่อการลักลอบขนย้ายคน (people smuggling) และการค้ามนุษย์ (human trafficking) และ

แสดงความตั้งใจของรัฐบาลที่จะด าเนินมาตรการที่จ าเป็นอย่างต่อเนื่องทั้งโดยแต่ละรัฐบาลเองและร่วมกันเพื่อ

น าตัวผู้กระท าความผิดร้ายแรงดังกล่าวเข้าสู่กระบวนการยุติธรรม (Ministry of Foreign Affairs, Malaysia,
2015)

ส าหรับแนวทางแก้ไขวิกฤตการณ์อย่างรอบด้านและยั่งยืนนั้น ประเทศทั้งสามที่ได้รับผลกระทบคง

บทบาทเป็นเพียงผู้เตรียมการช่วยเหลือและท างานอย่างต่อเนื่องด้วยวิธีการที่สร้างสรรค์กับฝ่ายต่างๆ ที่
เกี่ยวข้อง โดยจะยึดมั่นความรับผิดชอบและพันธกรณีภายใต้กฎหมายระหว่างประเทศและสอดคล้องกับ

กฎหมายภายในประเทศที่เกี่ยวข้องโดยรวมถึงข้อบทด้านความช่วยเหลือเพื่อมนุษยธรรมต่อผู้ย้ายถิ่นแบบไม่

ปกติ โดยตกลงก าหนดพื้นที่อยู่อาศัยและจัดตั้งคณะท างานร่วมเพื่อบริหารจัดการผู้ย้ายถิ่นในพื้นที่ดังกล่าว
ฝ่ายต่างๆ ที่เกี่ยวข้องจะต้องเข้ามาช่วยระบุและจัดการบรรดาสาเหตุพื้นฐานและปัจจัยที่มีส่วนต่อการทะลัก

เข้ามาของผู้ย้ายถิ่นแบบไม่ปกติ โดยเฉพาะประชาคมระหว่างประเทศต้องให้การสนับสนุนที่จ าเป็นต่อประเทศ

ไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ในการจัดการปัญหา เช่น การให้ความช่วยเหลือทางการเงินส าหรับจัดหาที่พัก
อาศัยชั่วคราวและความช่วยเหลือด้านมนุษยธรรมต่อผู้ย้ายถิ่นแบบไม่ปกติที่อยู่ในความเสี่ยงในขณะนั้น รวมไป

ถึงการรับผิดชอบการส่งผู้ย้ายถิ่นแบบไม่ปกติกลับประเทศเดิมหรือตั้งถิ่นฐานใหม่ในประเทศที่สามภายใน

ระยะเวลาหนึ่งปี

3.3.2 การประชุมวาระพิเศษว่าด้วยการย้ายถิ่นแบบไม่ปกติในมหาสมุทรอินเดีย (Special

Meeting on Irregular Migration in the Indian Ocean) ครั้งที่ 1

การประชุมนี้จัดขึ้นภายหลังมีเสียงเรียกร้องจากนานาชาติต่อการปฏิบัติผู้อพยพทางเรือทั้งจาก

องค์การระหว่างประเทศ เช่น ส านักงานข้าหลวงใหญ่เพื่อผู้ลี้ภัยแห่งสหประชาชาติ (UNHCR) ส านักงาน
ข้าหลวงใหญ่เพื่อสิทธิมนุษยชนแห่งสหประชาชาติ (OHCHR) องค์การระหว่างประเทศเพื่อการโยกย้ายถิ่นฐาน

(IOM) (Office of the United Nations High Commissioner for Refugees, 2015a) องค์การนอกภาครัฐ

ระหว่างประเทศอย่าง Amnesty International และ Human Rights Watch เสียงเรียกร้องนี้มีทั้งการ

[111]