Page 119 - 23154_Fulltext
P. 119
114
ในส่วนของอ านาจการแต่งตั้งวุฒิสภายังคงรับเอาแนวคิดจากรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2490 ที่ขยาย
พระราชอ านาจผ่านการแต่งตั้งสมาชิกวุฒิสมาชิกโดยตรง โดยมีส่วนที่แตกต่างที่เพิ่มขึ้นในบทบัญญัติว่าด้วยการ
แต่งตั้งวุฒิสมาชิกของรัฐธรรมนูญฉบับนี้ก็คือ การระบุชัดถึงหน้าที่ในการลงนามรับสนองพระบรมราชโองการให้
เป็นหน้าที่ของประธานองคมนตรี ซึ่งก็เป็นอีกต าแหน่งที่พระมหากษัตริย์เป็นผู้แต่งตั้งตามมาตรา 13 ทั้งสอง
ต าแหน่งระหว่างองคมนตรีและวุฒิสภาจึงมีความสัมพันธ์เชิงอ านาจในลักษณะที่เป็นการรับรองความชอบธรรมต่อ
กันในฐานะที่ต่างฝ่ายต่างมาจากการแต่งตั้งด้วยพระราชอ านาจของพระมหากษัตริย์
ความสัมพันธ์เชิงอ านาจรูปแบบที่สาม ความสัมพันธ์ที่สภาผู้แทนมีต่อวุฒิสภาในระบบรัฐสภาตาม
รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2492 ความสัมพันธ์ทั้งสองเป็นไปภายใต้การขยายขอบเขตอ านาจในการต่อรองทางการเมืองโดย
วุฒิสภา สังเกตได้จากการเพิ่มเติมบทบัญญัติในรัฐธรรมนูญอย่างน้อย 2 ประการ ได้แก่ ประการแรกเมื่อพิจารณา
อ านาจของวุฒิสภาในการร่วมพิจารณาร่างกฎหมาย สังเกตได้ว่าระยะเวลาของวุฒิสภาในการพิจารณาร่าง
กฎหมายจากสภาผู้แทนถูกขยายกรอบระยะเวลาเพิ่มขึ้นเป็น 60 วัน และหากเป็นร่างพระราชบัญญัติว่าด้วย
การเงินให้พิจารณาภายใน 30 วัน ดังบัญญัติในมาตรา 122 ของรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2492 กรอบระยะเวลาข้างต้น
ถูกขยายขึ้นจากรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2490 และรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2489 ที่เคยก าหนดไว้ที่ระยะเวลา 30
วัน และร่างพระราชบัญญัติว่าด้วยการเงินภายใน 15 วัน
ประการที่สอง เมื่อพิจารณาอ านาจของวุฒิสภาในความสัมพันธ์เชิงอ านาจที่มีต่อสภาผู้แทน จะสังเกตได้ว่า
มาตรา 137 ได้ให้อ านาจของทั้งสองสภาในการร่วมประชุมกันใน 11 ประเด็นต่อไปนี้
“มาตรา 137 ในกรณีต่อไปนี้ให้รัฐสภาประชุมร่วมกัน
(1) การให้ความเห็นชอบในการแต่งตั้งผู้ส าเร็จราชการแทนพระองค์ตามความในมาตรา 19 และ
20
(2) การปฏิญาณตนของผู้ส าเร็จราชการแทนพระองค์ต่อรัฐสภาตามความในมาตรา 22
(3) การให้ความเห็นชอบในการสืบราชสมบัติตามความในมาตรา 25
(4) การปรึกษาร่างพระราชบัญญัติใหม่ตามความในมาตรา 77
(5) การเปิดประชุมรัฐสภาตามความในมาตรา 114
(6) เปิดอภิปรายทั่วไปตามความในมาตรา 132
(7) การให้ความยินยอมในประกาศสงครามตามความในมาตรา 153
(8) การให้ความเห็นชอบในหนังสือสัญญาตามความในมาตรา 154
(9) การแต่งตั้งตุลาการรัฐธรรมนูญตามความในมาตรา 168
(10) การแก้ไขรัฐธรรมนูญตามความในมาตรา 173
(11) การตีความตามรัฐธรรมนูญตามความในมาตรา 177”
จาก 11 ประเด็นในข้างต้นจึงสังเกตได้ว่าเป็นการพิจารณาร่วมกันของสองสภาโดยที่วุฒิสภาจากการ
แต่งตั้งของพระมหากษัตริย์มีอ านาจร่วมพิจารณาในแต่ละประเด็นเทียบเท่ากับสภาผู้แทนที่มาจากการเลือกตั้งตาม
