Page 118 - 23154_Fulltext
P. 118
113
“มาตรา 14 การเลือกและแต่งตั้งองคมนตรีก็ดี การให้องคมนตรีพ้นจากต าแหน่งก็ดี ให้เป็นไป
ตามพระราชอัธยาศัย”
นอกจากภารกิจในส่วนของการถวายค าปรึกษาต่อพระมหากษัตริย์แล้ว อีกภารกิจที่สังเกตได้ถึงความทับ
ซ้อนแทนที่บทบาทของรัฐสภาคือ มาตรา 18 ว่าด้วยบทบาทเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการจากการ
ถอดถอนข้าราชการในพระองค์ โดยสิ่งที่รัฐธรรมนูญฉบับนี้พยายามท าให้คณะองคมนตรีมีลักษณะที่มีความ “เหนือ
การเมือง” ประการหนึ่งก็คือ มาตรา 15 ที่จ ากัดให้คณะองคมนตรีต้องไม่ฝักใฝ่พรรคการเมืองใด คุณลักษณะในข้อ
นี้จึงเป็นการพยายามแยกเอาบทบาทหน้าที่เดิมของรัฐสภาในการให้ค าปรึกษาทางการเมืองหรือประเด็นใดก็ตามที่
มีมีความเป็นการเมืองออกมา โดยวางทับภาพลักษณ์ของการอยู่เหนือการเมืองให้ดูแบ่งแยกออกจากนักการเมือง
ในระบบรัฐสภา
เมื่อพิจารณาในมาตรา 77 ยังพบว่าได้ขยายขอบเขตของพระราชอ านาจในการโต้แย้งร่างกฎหมาย โดยนัย
ส าคัญคือ การขยายขอบเขตระยะเวลาวันที่สามารถแสดงความคิดเห็นโต้แย้งต่อร่างกฎหมาย ดังที่กฎหมายระบุว่า
“มาตรา 77 ร่างพระราชบัญญัติใดพระมหากษัตริย์ไม่ทรงเห็นชอบด้วยและพระราชทานคืนมายัง
รัฐสภา หรือมิได้พระราชทานคืนมาภายใน 90 วัน รัฐสภาต้องปรึกษาร่างพระราชบัญญัตินั้นใหม่ ถ้าสภา
ลงมติยืนยันตามเดิมด้วยคะแนนเสียงไม่ต่ ากว่า 2 ใน 3 ของจ านวนสมาชิกทั้งหมดของทั้งสองสภาแล้ว ให้
นายกรัฐมนตรีน าร่างพระราชบัญญัตินั้นขึ้นทูลเกล้า ฯ ถวายอีกครั้งหนึ่ง เมื่อพระมหากษัตริย์มิได้ทรงลง
พระปรมาภิไธยพระราชทานลงมาภายใน 30 วัน ก็ให้น าพระราชบัญญัตินั้นประกาศในพระราชกิจจา
นุเบกษาใช้บังคับเป็นกฎหมายได้ เสมือนหนึ่งว่าพระมหากษัตริย์ได้ลงพระปรมาภิไธยแล้ว”
ขอบเขตของระยะเวลาในการใช้พระราชอ านาจแสดงความคิดเห็นโต้แย้งร่างกฎหมายของรัฐสภาถูกขยาย
ขอบเขตอ านาจขึ้นอย่างมีนัยส าคัญเป็น 90 วัน ซึ่งเมื่อพิจารณาย้อนกลับไปยังรัฐธรรมนูญฉบับก่อนหน้าแต่ละฉบับ
จะสังเกตเห็นความแตกต่างตามล าดับ ได้แก่ รัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2490 รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2489 และ
รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2475 ก าหนดไว้ที่ 1 เดือน ท้ายสุดจึงเป็นรัฐธรรมนูญฉบับชั่วคราว พ.ศ. 2475 ที่ก าหนดไว้ที่ 7
วัน การขยายกรอบระยะเวลาดังกล่าวจึงเป็นอีกข้อสังเกตที่ส าคัญที่จะสนับสนุนข้อถกเถียงเรื่องความเป็นการเมือง
ของการขยายพระราชอ านาจของพระมหากษัตริย์ผ่านรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2492
ความสัมพันธ์เชิงอ านาจรูปแบบที่สอง วุฒิสภายังคงสัมพันธ์กับพระมหากษัตริย์ในฐานะของที่มาของ
ต าแหน่ง เนื่องจากมาตรา 82 ก าหนดไว้ว่า
“มาตรา 82 วุฒิสภาประกอบด้วยสมาชิกมีจ านวน 100 คน ซึ่งพระมหากษัตริย์ทรงเลือกและ
แต่งตั้งจากผู้มีสิทธิรับสมัครเลือกตั้งเป็นสมาชิกผู้แทน และมีอายุไม่ต่ ากว่า 40 ปีบริบูรณ์ ซึ่งทรง
พระราชด าริเห็นว่าเป็นผู้ทรงคุณวุฒิ โดยมีความรู้ความช านาญในวิชาการหรือกิจการต่าง ๆ อันจะยังให้
เกิดประโยชน์แก่การปกครองแผ่นดิน
ให้ประธานองคมนตรีเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการแต่งตั้งสมาชิกวุฒิสภา”
