Page 40 - 22665_Fulltext
P. 40

23


                       น าเข้าสินค้าจากอีกฝ่ายในอัตราสูงขึ้น อย่างไรก็ตามทั้ง 2 ประเทศมหาอ านาจของโลกได้มีการเจรจา
                       กันทั้งที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการอย่างต่อเนื่องเพื่อแก้ไขปัญหาที่เกิดขึ้น

                                  ความขัดแย้งที่ยืดเยื้อโดยเฉพาะความขัดแย้งด้านชาติพันธุ์มีโอกาสลุกลามขยายตัว

                       กลายเป็นความรุนแรงได้มากขึ้น ความขัดแย้งที่ยืดเยื้อระหว่างกลุ่มซึ่งเป็นความขัดแย้งด้านชาติพันธุ์
                       แก้ไขได้ยากเนื่องจากกลุ่มชาติพันธุ์จะมีอดีตที่เหมือนกัน รวมถึง วัฒนธรรม ภาษา บรรพบุรุษ

                       ประเพณี  แต่ละกลุ่มจะพยายามรักษาประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม และส่งต่อไปยังอีกรุ่น บางกลุ่มก็ต้อง

                       ต่อสู้มาเพื่อให้กลุ่มตนเองยังคงด ารงอยู่ได้ต่อไป และเกี่ยวข้องกับความเชื่อ ทัศนคติ ความรู้สึกของ
                       กลุ่มตนซึ่งต่างจากกลุ่มอื่น ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์จะเกิดขึ้นได้ต่อเมื่อกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งมีอ านาจ

                       เหนือกว่าอีกกลุ่ม มีทรัพยากร มีความมั่งคง และกลุ่มอื่นก็ต้องการเช่นกัน ความขัดแย้งทางชาติพันธุ์
                       ไม่ได้เกิดขึ้นระหว่างกลุ่มชาติพันธุ์เท่านั้น ภายในกลุ่มชาติพันธุ์เดียวกันก็สามารถเกิดขึ้นได้  (Daniel

                       Bar-Tal, 2013) อย่างไรก็ตาม มีตัวอย่างในประเทศไทยจ านวนไม่น้อยที่คนที่แตกต่างกันทางด้านชาติ
                       พันธุ์และศาสนาสามารถอยู่ร่วมกันได้ เช่น ชุมชนบ้านท่าคอยนาง อ.ปรางค์กู่ จ.ศรีสะเกษ เป็นการอยู่

                       ร่วมกันของชาติพันธุ์ที่แตกต่างได้อย่างลงตัวประกอบด้วย เขมร กูย (ส่วย) ลาว ยังคงรักษาการใช้

                       ภาษาของแต่ละกลุ่มชาติพันธุ์และสามารถพูดภาษาของชาติพันธุ์อื่นได้ด้วย อีกทั้งมีกิจกรรมร่วมกัน
                       ผ่านงานบุญ งานประเพณี หรือตัวอย่างของชุมชนย่านกะดีจีน ที่เป็นสังคมพหุวัฒนธรรม 3 ศาสนา 4

                       ความเชื่อคนในชุมชนทั้ง 6 ชุมชนมีความรัก ความสามัคคี และสามารถยอมรับในวัฒนธรรมที่แตกต่าง

                                                                              4
                       เนื่องจากมีผู้น าที่เข้มแข็งและมีวิสัยทัศน์แห่งความเป็นผู้น าแห่งสันติ
                                  เมื่อเกิดความขัดแย้งขึ้นไม่จ าเป็นต้องน าไปสู่ความรุนแรง ความรุนแรงมิใช่ผลของความ

                       ขัดแย้ง แต่เป็นวิธีที่มนุษย์เลือกใช้ กล่าวคือจะเลือกใช้วิธีการเจรจา พูดคุยหรือวิธีที่ใช้ความรุนแรง
                       การเลือกใช้วิธีความรุนแรงก็เป็นเพียงวิธีการแก้ไขความขัดแย้งวิธีหนึ่งเท่านั้น (ชัยวัฒน์ สถาอานันท์,

                       2546) สิ่งที่น่าสนใจคือเมื่อเกิดความขัดแย้งแล้วเรามีวิธีการจัดการอย่างไร เรามีวิธีการควบคุมอย่างไร
                       ไม่ให้ความขัดแย้งขยายตัวจนกลายเป็นความรุนแรงซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่พึงปรารถนาของทุกสังคม  ค าถามที่

                       น่าสนใจคือท าไมเมื่อเกิดความขัดแย้งเราจึงใช้ความรุนแรงในการแก้ไขปัญหา หรือมนุษย์ใช้อะไรเป็น

                       ข้ออ้างรองรับในการใช้ความรุนแรงในการจัดการปัญหาเพื่อให้เกิดความชอบธรรมในการใช้ความ
                       รุนแรง หรือเพื่อให้เกิดความสบายใจในการใช้ความรุนแรงดังกล่าว ซึ่งค าอธิบายในการใช้ความรุนแรง

                       เป็นได้ทั้งการอ้างศาสนา อ้างผลประโยชน์ของประเทศชาติ อ้างผลประโยชน์ของสาธารณะ







                                  4  อ่านรายละเอียดในประเด็นการอยู่ร่วมกันของกลุ่มชาติพันธุ์ที่แตกต่างได้ใน ดร.ขันทอง วัฒน
                       ประดิษฐ์. 2559. ชุมชนสันติสุขในพุทธศตวรรษที่ ๒๖ : ถอดบทเรียนชุมชนสันติสุขในพื้นที่ที่มีความขัดแย้ง.
                       มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย
   35   36   37   38   39   40   41   42   43   44   45