Page 270 - kpi21298
P. 270
อย่างไรก็ตาม Johnstone (1981) ได้อธิบายว่า ในการตรวจสอบคุณภาพของตัวชี้วัดหรือการ
ประเมินความเหมาะสมของตัวชี้วัด จะมีลักษณะหรือข้อจำกัดต่าง ๆ องค์ประกอบหรือข้อควรคำนึง ดังนี้
1) ประเมินความเหมาะสมของตัวชี้วัดด้วยวิธีการตรวจสอบความมากหรือน้อยของ
ความสัมพันธ์ความเกี่ยวข้องของเหตุผลระหว่างตัวแปร และวิธีการประมาณค่าพารามิเตอร์ของ
ความสัมพันธ์นั้น มิได้เน้นผลสัมฤทธิ์ของเป้าหมายหรือตรงตามวัตถุประสงค์ของตัวชี้วัดทั้งหมด เนื่องจาก
การประเมินแบบเชิงเป้าหมาย (Goal-based model) เป็นการตอบปัญหาและความต้องการของผู้เกี่ยวข้อง
ตามตัวชี้วัดการประเมินแบบสนองตอบ (Responsive Model) หรือกระบวนการตัดสินใจ (Decision
Making Model) อย่างใดอย่างหนึ่ง หากแต่การประเมินโดยผู้ทรงคุณวุฒิ จะเป็นลักษณะการวิเคราะห์
วิจารณ์อย่างลึกซึ้ง เฉพาะในประเด็นที่หยิบยกขึ้นมาพิจารณา ซึ่งไม่จำเป็นต้องเกี่ยวโยงกับวัตถุประสงค์ของ
ตัวชี้วัด หรือผู้มีส่วนเกี่ยวข้องกับการตัดสินใจเสมอไป แต่อาจมีการผสมผสานปัจจัยต่าง ๆ เข้าด้วยกัน ตาม
วิจารณญาณของผู้ทรงคุณวุฒิ เพื่อให้ได้ข้อสรุปเกี่ยวกับคุณภาพ ประสิทธิภาพหรือความเหมาะสมของสิ่งที่
ทำการประเมิน
2) เป็นรูปแบบการประเมินที่เน้นความเชี่ยวชาญเฉพาะทาง (Specialization) ในเรื่องที่
จะประเมิน ที่มีความละเอียดอ่อนและต้องอาศัยผู้ทรงคุณวุฒิระดับสูง มาเป็นผู้วินิจฉัยเนื่องจากเป็นการวัด
คุณค่า ไม่อาจประเมินด้วยเครื่องวัดใด ๆ ได้ และต้องใช้ความรู้ความสามารถของผู้ประเมินอย่างแท้จริง
ดังนั้น ในสาขาเฉพาะต่าง ๆ ต้องอาศัยผู้รู้ในเรื่องนั้นโดยตรงจริง ๆ มาเป็นผู้ประเมินผล
3) เป็นรูปแบบที่ใช้ตัวบุคคล คือ ผู้ทรงคุณวุฒิเป็นเครื่องมือในการประเมินโดยต้องให้ความ
เชื่อถือว่า ผู้ทรงคุณวุฒินั้นมีความเที่ยงธรรมและมีดุลยพินิจที่ดี ทั้งนี้ ในเรื่องของมาตรฐาน และเกณฑ์การ
พิจารณาต่าง ๆ นั้น จะเกิดขึ้นจากประสบการณ์และความชำนาญในตัวของผู้ทรงคุณวุฒินั่นเอง
4) เป็นรูปแบบที่ยอมให้มีความยืดหยุ่นในกระบวนการทำงานของผู้ทรงคุณวุฒิ หรือเป็นไป
ตามอัธยาศัยและความถนัดของแต่ละคน โดยเริ่มตั้งแต่การกำหนดประเด็นสำคัญที่จะนำขึ้นมาพิจารณา
การบ่งชี้ข้อมูลที่ต้องการ การเก็บรวบรวม การประมวลผล การวินิจฉัยข้อมูล ตลอดจนวิธีการนำเสนอ ทั้งนี้
การเลือกผู้ทรงคุณวุฒิ จะเน้นที่สถานภาพทางวิชาชีพ ประสบการณ์ คุณวุฒิ และเป็นบุคคลที่น่าเชื่อถือ
(High Credit) ของวิชาชีพเป็นสำคัญ
นอกจากนี้ Guskey (2000) ยังได้อธิบายถึงแนวคิดในการประเมินความสอดคล้องและความ
เหมาะสมของร่างตัวชี้วัดที่ได้จัดทำขึ้น ในลักษณะที่เป็นการผสมผสานระหว่าง 2 แนวคิดดังกล่าว โดย
Guskey (2000) ได้อธิบายว่าในการประเมินความสอดคล้องและความเหมาะสมของร่างตัวชี้วัดควรจะต้องมี
การใช้รูปแบบการประเมินที่เน้นการใช้ตัวบุคคล ร่วมกับการประเมินที่เน้นการตรวจสอบความมากหรือน้อย
โครงการวิจัยพัฒนาฐานข้อมูลองค์ความรู้ด้านธรรมาภิบาล (Phase 2) 234
