Page 294 - kpi21190
P. 294
294
มาแปลงเป็นมูลค่า ณ อัตราผลตอบแทน 8% ต่อปี ก็จะเป็นเงิน 375,000 บาทต่อหลัง
(2,500 x 12 / 8%) นี่คือเครื่องแสดงฐานะของชาวสลัมโดยเฉลี่ย”
(โสภณ พรโชคชัย, 2548)
หากพิจารณาจากตัวเลขของโสภณ พรโชคชัย ทำให้เข้าใจว่า คนในชุมชนแออัดไม่ใช่
คนจน ซึ่งก็อาจเป็นจริงในระดับหนึ่ง แต่ก็ไม่อาจเหมารวมได้ว่า คนในชุมชนแออัดทั้งหมดหรือ
ส่วนใหญ่ไม่ใช่คนยากจนหรือกล่าวอีกนัยหนึ่งว่า “เป็นคนพอมีฐานะ” เนื่องจากในชุมชนแออัด
ยังมีคนอีกจำนวนมากที่เป็นคนหาเช้ากินค่ำหรือมีรายได้ต่อวันแค่เพียงพอดำรงชีวิตอยู่ได้เท่านั้น
โดยมีคุณภาพชีวิตที่ต่ำกว่าโดยเฉลี่ยทั่วไป และอาจกล่าวได้ว่า คนในชุมชนแออัดจำนวนมาก
ยังอยู่ในวงจรของความเหลื่อมล้ำโดยรูปธรรมของความเหลื่อมล้ำอาจพิจารณาจากการศึกษา
ของบุตรหลานเปรียบเทียบกับครอบครัวที่มีฐานะทางเศรษฐกิจปานกลางถึงสูงในการเข้าศึกษา
ในสถานศึกษาที่มีคุณภาพได้มาตรฐานที่จะทำให้มีโอกาสในการหางานที่มั่นคง มีเงินเดือน
ค่าจ้างสูงย่อมมีความแตกต่างกันมากพอสมควร
เมื่อพิจารณาถึงคุณภาพชีวิตในเมือง อาจกล่าวได้ว่า คนในเมืองมีความสะดวกสบายกว่า
คนในชนบทเมื่อเปรียบเทียบกับโครงสร้างพื้นฐานทางคมนาคมขนส่งที่รัฐทุ่มเทให้กับ
กรุงเทพมหานครและปริมณฑลและเมืองใหญ่อีกหลายเมือง รวมถึงบริการของรัฐด้าน
การศึกษาและสาธารณสุข ตลอดจนการมีงานทำและมีรายได้ แต่ในแง่คุณภาพชีวิตที่
คนในเมืองต้องเผชิญกับสภาพการจราจรติดขัด ยาเสพติด อาชญากรรม มลพิษทางอากาศ
เสียง น้ำเสีย น้ำท่วม ขาดสถานที่สำหรับพักผ่อนหรือสวนสาธารณะอย่างเพียงพอ การอยู่ใน
ชุมชนแออัดสำหรับคนรายได้น้อย เป็นสิ่งที่คนในเมืองต้องจ่ายเพื่อแลกเปลี่ยนกับความต้องการ
มีชีวิตอยู่ในเมืองโดยกลุ่มคนที่มีฐานะทางเศรษฐกิจดีย่อมได้เปรียบในการอยู่อาศัยในเมืองและ
มีคุณภาพชีวิตที่ดีมากกว่ากลุ่มคนที่ด้อยกว่าทางเศรษฐกิจและมีโอกาสเข้าถึงบริการสาธารณะ
ของรัฐน้อยกว่า ซึ่งในแง่หนึ่งก็นำไปสู่ความเหลื่อมล้ำและไม่เป็นธรรมในสังคม
ในสภาวะที่เมืองมีการเติบโตและมีความเป็นเมืองอย่างรวดเร็วส่งผลให้เกิดความไม่เป็น
ธรรมขึ้นในกลุ่มคนที่อาศัยอยู่ในเมืองที่ขาดการวางผังเมืองในระยะยาว ทำให้เกิดการเวนคืน
ที่ดินเพื่อสร้างเครือข่ายคมนาคมทั้งถนน โครงข่ายรถไฟฟ้าที่ภาครัฐดำเนินการหรือให้สัมปทาน
กับภาคธุรกิจเอกชน ทำให้ประชาชนต้องอพยพย้ายจากถิ่นเดิมออกไปเพื่อแลกกับความเจริญของ
เมือง รวมถึงการพัฒนาอสังหาริมทรัพย์ของภาคธุรกิจเอกชนในรูปของศูนย์การค้า ที่อยู่อาศัยที่
การประชุมกลุ่มย่อยที่ 5 ออกไปอยู่ชานเมืองห่างไกลที่ทำงานมากขึ้น เหตุการณ์เหล่านี้เป็นปรากฏการณ์ที่เกิดขึ้นใน
มีราคาแพง ส่งผลให้ผู้มีรายได้น้อยที่เคยเช่าที่ดินอาศัยอยู่ในเมืองในราคาถูกต้องถูกไล่ที่อาศัย
เมืองใหญ่ของประเทศไทยและเริ่มมีการเรียกร้องสิทธิของคนในเมือง (Right to the City)
เพื่อให้สามารถอยู่ในเมืองได้อย่างมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
