Page 231 - kpi21190

231

จากตารางที่ 1 ที่ประมวลการเปลี่ยนผ่านของระบอบ ทั้งจากเผด็จการอำนาจนิยมไปสู่

ประชาธิปไตย และการเปลี่ยนแปลงย้อนกลับจากประชาธิปไตยกลับไปสู่เผด็จการอำนาจนิยม
จะเห็นได้ถึงแนวโน้มการเสื่อมถอยของประชาธิปไตยได้อย่างชัดเจน ในจำนวนการเปลี่ยนผ่าน
จากเผด็จการอำนาจนิยมไปสู่ประชาธิปไตยใน 88 ประเทศระหว่างปีค.ศ. 1960-2004 ซึ่งมี
ทั้งหมด 123 ครั้ง พบว่า มีการเปลี่ยนแปลงย้อนกลับไปสู่เผด็จการอำนาจนิยมถึง 56 ครั้ง

โดยภูมิภาคที่มีการเปลี่ยนแปลงย้อนกลับมากที่สุดคือแถบซับซาฮาราในแอฟริกา ที่มี
การเปลี่ยนแปลงย้อนกลับถึง 29 ครั้ง จากทั้งหมด 46 ครั้ง รองลงมาคือเอเชียที่มี
การเปลี่ยนแปลงย้อนกลับ 13 ครั้ง จากทั้งหมด 26 ครั้ง ร้อยละ 68 ของประเทศที่เปลี่ยน
ย้อนกลับไปสู่เผด็จการอำนาจนิยมสามารถดำรงระบอบประชาธิปไตยไว้ได้ไม่ถึง 6 ปีเท่านั้น

หากพิจารณาคุณลักษณะของประเทศประชาธิปไตยย้อนกลับ จะพบความน่าสนใจในหลาย
ประการ ดังเช่น ประการแรก ประเทศประชาธิปไตยย้อนกลับมีประชากรที่อยู่ในระดับยากจน
ถึงร้อยละ 40 เมื่อเทียบกับร้อยละ 20 ในประเทศที่รักษาประชาธิปไตยไว้ได้ ประการที่สอง
ร้อยละ 52 ของประเทศประชาธิปไตยย้อนกลับเคยใช้ระบบรัฐสภามาก่อน สูงกว่ากรณี

ประเทศที่เคยใช้ระบอบประธานาธิบดีแล้วที่มีสัดส่วนเพียงร้อยละ 36 เท่านั้น ประการที่สาม
ร้อยละ 70 ของประเทศประชาธิปไตยย้อนกลับเกิดขึ้นในบริบทสถาบันการเมืองที่ขาดกลไกใน
การตรวจสอบและจำกัดอำนาจฝ่ายบริหาร (Kapstein and Converse, 2008)

ตารางที่ 1 การเปลี่ยนแปลงไปสู่ประชาธิปไตย และการล่มสลายของประชาธิปไตย

(ค.ศ. 1960-2004)

ทศวรรษที่ สถานะประชาธิปไตย
รวม
1960 1970 1980 1990 2000 ยังอยู่ ล่มสลาย

ลาติน 6 3 11 5 1 17 9 26

ยุโรปตะวันตก 1 3 0 0 0 3 1 4
ยุโรปตะวันออก 0 0 0 19 2 19 2 21

ซับซาฮารา 15 6 2 19 4 17 29 46

ตะวันออกกลาง 0 1 1 1 0 1 2 3

เอเชีย 4 7 3 8 1 10 13 23

รวม 26 20 17 52 8 67 56 123

ที่มา: ปรับปรุงจาก (Kapstein and Converse, 2008)
การประชุมกลุ่มย่อยที่ 3