Page 40 - kpi20896

39

“บริหารงานภาครัฐภายใต้บริบทโลกาภิวัตน์และประชาธิปไตย” ซึ่งจะก่อให้เกิดลักษณะ “อ้านาจที่แท้จริง

อยู่ที่พลเมือง ซึ่งเกิดจากเครือข่ายประชาสังคมที่แข็งแกร่ง โดยกลไกรัฐมีหน้าที่เพียงสนับสนุนและอ้านวย

ความสะดวก” ดังนั้นความคาดหวังของประชาชนต่อรัฐบาลจะมีสูงขึ้น รวมถึงความรู้และการตระหนักถึง

สิทธิของตนเองก็มีมากขึ้น ก่อให้เกิดการปรับตัวให้สอดคล้องกับความต้องการของประชาชน อย่างไรก็ตาม

Governance ไม่ใช่ยาวิเศษ แต่เป็นปรัชญาที่ชี้น้าการบริหารภาครัฐให้เกิดผลระยะยาวภายใต้สภาพแวดล้อม

ที่เปลี่ยนแปลงรุนแรงดังเช่นปัจจุบัน

ทั้งนี้จากการสังเคราะห์ค้านิยามจากหน่วยงานสากล และทบทวนแนวคิดพื้นฐานจากทฤษฎี

ที่เกี่ยวข้อง ท้าให้การศึกษาครั้งนี้ได้ให้ความหมาย Governance หมายถึง “ความสามารถของรัฐบาลในการ

ออกและบังคับใช้กฎหมาย ที่ท้าให้เกิดการส่งมอบการบริการสาธารณะแก่ประชาชน และก่อให้เกิดการพัฒนา

ประเทศ” ซึ่งเมื่อมองภาพจากค้านิยามที่ได้วางไว้ Governance จึงเป็นการด้าเนินการหรือการปฏิบัติภารกิจ

ของรัฐมากกว่าที่จะเป็นค้าที่ใช้สื่อสารเชิงนามธรรมของความเป็นรัฐที่ดี นอกจากนี้ยังสะท้อนให้เห็นถึงลักษณะ

ของการมี “กระบวนการ” ท้าให้เกิดความสามารถที่จะประเมินความสามารถของรัฐว่า ดี หรือ ไม่ดี จาก

ทิศทางที่สามารถประเมินได้ดังกล่าวจึงเกิดแนวคิด Good Governance หรือ ธรรมาภิบาลนั่นเอง ในโลก

ปัจจุบันที่แนวคิดเศรษฐศาสตร์กระแสหลักได้เป็นหลักการขับเคลื่อนภารกิจและแนวนโยบายแห่งรัฐ รัฐบาล

ทั่วโลกมักประสบกับปัญหาจากข้อจ้ากัดบางประการ เช่น ความไม่สามารถท้าความเข้าใจบริบทที่นอกเหนือ

จากตัวตลาด หรือสถาบันทางสังคม ซึ่งนักนโยบายมักผลักภาระออกไปให้ส่วนดังกล่าวเป็นปัจจัยภายนอกที่

ไม่สามารถควบคุมได้ ท้าให้การท้านายหรือคาดการณ์ รวมถึงการสร้างแนวนโยบายที่สอดคล้องกับสภาพ

เชิงประจักษ์ ไม่สามารถเกิดความสมเหตุสมผลและความส้าเร็จได้ อย่างไรก็ดี นักเศรษฐศาสตร์อีกกลุ่มหนึ่ง

เล็งเห็นความส้าคัญและพยายามน้าประเด็นดังกล่าวมาสร้างขึ้นเป็นแนวคิดโดยพยายามน้าเอาปัจจัยที่

นักเศรษฐศาสตร์กระแสหลักไม่พยายามท้าความเข้าใจ ใส่เข้าไปในสมการโครงสร้างในฐานะตัวแปรตัวหนึ่ง

โดยนิยามว่าเป็นตัวแปรสถาบันด้วยฐานคติที่ว่า “สถาบันย่อมมีบทบาทอย่างส้าคัญต่อการก้าหนดพฤติกรรม

ของมนุษย์ในสังคม” ในขณะเดียวกัน “มนุษย์ก็พยายามเปลี่ยนแปลงสถาบันเพื่อก้ากับพฤติกรรมของมนุษย์

เพื่อความเป็นเอกภาพ” เช่นการจ้ากัดสิทธิ เป็นต้น

2.1.5.2 Good Governance

Good Governance หรือ ธรรมาภิบาล เป็นแนวคิดที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวาง

ทั่วโลกซึ่งจากการทบทวนวรรณกรรมในหัวข้อก่อนหน้าน้าไปสู่การประเมินศักยภาพหรือคุณภาพของรัฐว่า
ดี หรือ แย่ อย่างไร หากประเมินแล้วพบว่า ดี รัฐดังกล่าวก็มีลักษณะ Good Governance นั่นเอง จากการ

สืบค้นพบว่าประเด็นธรรมาภิบาลได้ถูกน้ามาใช้อ้างอิงมายาวนานแล้ว โดยในงานวิจัยชื่อ Sub-Sahara : From