Page 45 - kpi20896

44

คนส่วนน้อยที่มีศักยภาพพอในการหาผลประโยชน์จากทุนเหล่านั้นได้ ซึ่งมักเป็นผู้ที่มีทุนทางสังคมหรือทุนทาง

ทรัพย์สินสูงอยู่แล้ว ดังนั้นปัจจัยเงินลงทุนจากต่างชาติจึงยังมีการถกเถียงกันในวงวิชาการมีผลต่อการกระจาย

และความเหลื่อมล้้า

 Exports of goods and services of gdp (EX_GS) หรือ สัดส่วนการส่งออกสินค้า

และการบริการคิดเป็นสัดส่วนจากผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ คล้ายคลึงกับเงินลงทุนจากต่างชาติ

การส่งออกสินค้าและการบริการ เป็นสิ่งส้าคัญในการหารายได้ให้กับประเทศและส่งผลต่อการพัฒนาทาง

เศรษฐกิจ ทั้งนี้สินค้าและการบริการในกลุ่มประเทศรายได้ปานกลาง มักมีลักษณะเป็นสินค้าปฐมภูมิที่ใช้ทักษะ

ฝีมือแรงงานไม่มากนัก ซึ่งมีความเป็นไปได้ที่กลุ่มคนที่มีฐานะทางเศรษฐกิจไม่มากนัก ยังได้รับประโยชน์

ผ่านการจ้างงาน ดังนั้นผู้วิจัยจึงน้าเอาปัจจัยนี้เข้าร่วมทดสอบเพื่อหาผลกระทบต่อความเหลื่อมล้้า

2.2.2.2 กลุ่มตัวแปรการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ EC (Economic Growth)

ปัจจัยส้าคัญที่สุดที่มีผลต่อความเหลื่อมล้้าคือ ระดับการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจซึ่งสามารถ

ท้าให้เกิดช่องว่างการกระจายรายได้ที่มากขึ้น (Wattanavitukul 1978; เมธี ครองแก้ว และ ปราณี ทินกร

2528; Barro, 1991; Swank, 1996) นอกจากนี้ระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจ สามารถวัดได้จากสัดส่วน

การใช้จ่ายของภาครัฐในการดูแลความต้องการของคนในประเทศ (Berry and Lowery, 1984) ในปัจจัย

กลุ่มนี้จึงใช้ตัวแปรที่ได้ข้อมูลจาก World Bank ผ่านการค้านวณค่าคงที่ ดังนี้

 Gni ppp current international $ (GNI_PPINTER) หรือ รายได้มวลรวมประชาชาติ

ตามการค้านวณค่าเงินสากล เป็นตัวแปรที่หมายถึง รายได้สุทธิมวลรวมประชาชาติที่แปลงเป็นค่าเงิน

มาตรฐานสากลด้วยการค้านวณอ้านาจการซื้อจริงจากค่าเงิน ซึ่งนับมูลค่าเพิ่มในปริมาณรายได้ที่เพิ่มขึ้นจาก

กิจกรรมทางเศรษฐกิจ ถือเป็นดัชนีที่เป็นตัวแทนความมั่งคั่งด้านการเงินของประเทศหนึ่งได้ดีดัชนีหนึ่ง ผู้วิจัย

จึงเลือกตัวแปรเข้าสู่การทดสอบในสมการในกลุ่มของตัวแทนการเจริญเติบโตทางเศรษฐกิจ

 General government final consumption expenditure of gdp (GGEXPEN)

หรือ รายจ่ายของรัฐบาลสุดท้ายต่อผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ เป็นตัวแปรที่หมายถึง รายจ่ายทั้งสิ้น

ของรัฐในการซื้อสินค้าและการบริการ รวมไปถึงค่าจ้างที่เกิดขึ้นทั้งในภาครัฐและเอกชน ซึ่งคิดเป็นสัดส่วน

จากผลิตภัณฑ์มวลรวม โดยปกติเมื่อรัฐมีรายได้มากขึ้นก็จะมีรายจ่ายทั่วไปมากขึ้นตามกัน จากการด้าเนิน

กิจการของรัฐที่มากขึ้น ดังนั้นตัวแปรรายจ่ายของรัฐจึงเป็นตัวแทนของระดับการพัฒนาทางเศรษฐกิจที่ดีอีก

ตัวแปรหนึ่ง