Page 47 - kpi20896
P. 47
46
ดูแลรับผิดชอบมากกว่า อีกทั้งเมื่อพิจารณาผลของการที่จะต้องดูแลจ้านวนสมาชิกที่เพิ่มขึ้น ก็จะพบว่ากลุ่ม
ผู้ยากจนมีภาระค่าใช้จ่ายโดยเปรียบเทียบสูงกว่ากลุ่มผู้ที่ร่้ารวยอีกด้วย ลักษณะเช่นนี้ย่อมส่งผลให้คนยากจน
ยิ่งจนลงและท้าให้การกระจายรายได้มีความไม่เสมอภาคมากขึ้น (จรินทร์ เทศวานิช 2523 เอนก เธียรถาวร
2520) โดยใช้ข้อมูลจากจ้านวนสัดส่วนวัยพึ่งพึง (0-14 ปี และ 65 ปี ขึ้นไป) ตามรายงานที่ได้จาก World
Bank อย่างไรก็ดีในหลายประเทศวัยพึ่งพึงอาจมีช่วงอายุที่แตกต่างกัน
เมื่อพิจารณาความแตกต่างทางเพศจะพบว่าเพศหญิงมีแนวโน้มที่จะรายได้ที่ต่้ากว่าเพศชาย
ซึ่งเป็นปรากฏการณ์ที่พบให้ได้ทั่วไป แม้แต่ในประเทศที่พัฒนาแล้ว ดังนั้นสัดส่วนประชากรหญิงที่มากกว่า
มีแนวโน้มจะท้าให้โครงสร้างการกระจายรายได้เหลื่อมล้้ามากกว่าโดยการสืบค้นข้อมูลจาก World Bank
ซึ่งแสดงอัตราส่วนระหว่างประชากรชายและหญิงในประเทศต่างๆ
ประเด็นการศึกษาเป็นสิ่งส้าคัญที่สุดในปัจจัยทุนมนุษย์ โดยพบว่าผู้ที่มีการศึกษาสูงมักได้รับ
โอกาสและการจ้างงานที่ดีกว่า รวมถึงสถานภาพทางเศรษฐกิจที่ดีกว่าอีกด้วย ทั้งนี้ตัวชี้วัดที่ World Bank
ได้ใช้เพื่อชี้วัดการศึกษานั้นมีด้วยกันถึง 40 ตัวชี้วัด จึงจ้าเป็นต้องศึกษาและสังเคราะห์งานวิจัยหลายชิ้นเพื่อ
ค้นหาแง่มุมที่เป็นตัวแทนระดับการศึกษาของประเทศที่ใช้ศึกษาได้อย่างเหมาะสม (Stijns, 2001; Boix, 2001;
Schultz, 1994) ดังนั้นงานวิจัยชิ้นนี้จึงใช้กลุ่มตัวแปรเพื่อท้าการทดสอบ คือ
Urban population of total population (URBAN_TP) หรือ ตัวแปรจ้านวน
ประชากรในเขตเมืองต่อประชากรทั้งหมด ทั้งนี้โครงสร้างการกระจายตัวของประชากรเป็นตัวแทนหนึ่ง
ของรูปแบบการผลิตของประเทศ ในลักษณะที่ก้าลังแรงงานจะอาศัยอยู่ในเขตพื้นที่ ที่ง่ายต่อการเข้าถึงการ
ท้างาน ดังนั้นในประเทศที่ก้าลังพัฒนา สัดส่วนประชากรที่กระจุกตัวในเขตเมืองมากจนเกินไปอาจก่อให้เกิด
การพัฒนาที่ไม่สมดุล และก่อให้เกิดการกระจายรายได้ที่มีลักษณะเหลื่อมล้้า
Employment in industry of total employment (EMP_INDUST) หรือ การ
จ้างงานในภาคอุตสาหกรรมจากจ้านวนแรงงานทั้งหมด ประเทศก้าลังพัฒนาส่วนใหญ่เป็นประเทศ
อุตสาหกรรมใหม่ที่มีการเคลื่อนย้ายแรงงานจากภาคเกษตรกรรมมาสู่ภาคอุตสาหกรรม ท้าให้มีรายได้เพิ่มขึ้น
อย่างก้าวกระโดด อย่างไรก็ดีทักษะฝีมือแรงงานของแรงงานในประเทศไม่สามารถพัฒนาให้เกิดการสร้าง
เทคโนโลยีได้เอง ท้าให้ประเทศไม่สามารถพัฒนาเศรษฐกิจต่อไปได้ จึงติดกับดักรายได้ปานกลางและคงสภาพ
ความเหลื่อมล้้าไว้ต่อเนื่องจากแรงงานในภาคเกษตรและชนบท กับแรงงานภาคอุตสาหกรรมและเขตเมือง
