Page 28 - kpi20761
P. 28
การพัฒนาและปรับปรุงบทบัญญัติกฎหมายแรงงานไทยให้สอดคล้องกับหลักการสากลและแนวทางปฏิรูปประเทศ 27
เกี่ยวกับการแรงงานในเรื่องอื่นๆ อีกหลายฉบับแต่ก็มีการโต้แย้งคัดค้าน
จนไม่มีกฎหมายที่เกี่ยวกับการแรงงาน ประกาศใช้อีกเลยจนกระทั่ง
๑๔
ปี ๒๔๙๙ รัฐบาลของจอมพล แปลก พิบูลสงคราม ได้ผลักดันให้มีการ
ประกาศใช้กฎหมายแรงงานในชื่อ “พระราชบัญญัติแรงงาน พ.ศ. ๒๔๙๙”
โดยให้มีผลใช้บังคับในวันที่ ๑ มกราคม ๒๕๐๐ เป็นต้นไป เพื่อเป็น
ของขวัญที่รัฐบาลมอบให้แก่ประชาชนในโอกาสปีกึ่งพระพุทธกาล ซึ่งใน
พระราชบัญญัติฉบับนี้มีเนื้อหาที่เกี่ยวกับการคุ้มครอแรงงาน เงินทดแทน
การแรงงานสัมพันธ์ และการระงับข้อพิพาทแรงงาน ซึ่งในทางวิชาการ
ถือเป็นกฎหมายแรงงานที่ค่อนข้างมีความสมบูรณ์ กระนั้น กฎหมายฉบับนี้
ก็มีผลใช้บังคับได้เพียงปีเศษก็จ�าต้องถูกยกเลิกไปด้วยเหตุผลว่าเกิด
การเรียกร้องสิทธิต่างๆ ของผู้ใช้แรงงานที่ถูกรับรองโดยกฎหมายฉบับนี้
อย่างกว้างขวางอันถือเป็นอุปสรรคต่อการที่รัฐบาลจะพัฒนาประเทศ
ในขณะนั้นเป็นอย่างมาก ท�าให้ประเทศไทยต้องเข้าสู่สภาวะที่ไม่มี
บทกฎหมายแรงงานในระดับพระราชบัญญัติรับรองสิทธิของผู้ใช้แรงงาน
อีกครั้งหนึ่ง หลังจากนั้นอีกเจ็ดปี รัฐบาลจึงได้ประกาศใช้พระราชบัญญัติ
ก�าหนดวิธีระงับข้อพิพาทแรงงาน ขึ้น ในปี ๒๕๐๘ อีกทั้งมีการน�าเนื้อหา
๑๕
กฎหมายที่เกี่ยวกับการคุ้มครองแรงงาน และเงินทดแทนมาทบทวนและ
ประกาศใช้ในรูปของประกาศกระทรวงมหาดไทยเรื่องการคุ้มครองแรงงาน
๑๖
(ผ่านประกาศของคณะปฏิวัติ ฉบับที่ ๑๐๓ ซึ่งได้ให้อ�านาจไว้) อยู่เป็น
เวลาร่วม ๑๘ ปี โดยที่ไม่มีการประกาศใช้กฎหมายเกี่ยวกับการแรงงาน
ในรูปของพระราชบัญญัติเลย กระทั่งช่วงปี ๒๕๑๖ เป็นต้นมา การเรียกร้อง
ประชาธิปไตยของประชาชนจากรัฐบาลเผด็จการทหาร กลายเป็นจุดเริ่มต้น
อีกครั้งหนึ่งที่ท�าให้ลูกจ้างผู้ใช้แรงงานตระหนักถึงสิทธิเสรีภาพของตน
๑๔ สุดาศิริ วศวงศ์ และปานทิพย์ พฤษาชลวิทย์, อ้ำงแล้ว.
๑๕
รก. เล่มที่ ๘๒ ตอนที่ ๑๑๔ ฉบับพิเศษ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๐๘
๑๖ รก. เล่มที่ ๔๑ ตอนที่ ๑ ฉบับพิเศษ ๑๖ มีนาคม ๒๕๑๕
inside_ThLabourLaw_c1-2.indd 27 13/2/2562 16:24:07
