Page 76 - kpi20680
P. 76

52







                       แผนการจัดการลุ่มน ้า เน้นการจัดสรรอ านาจในการจัดการน ้าอย่างเพียงพอ ทั้งการเกษตร บริโภค
                       การท่องเที่ยว เพื่อน ามาสู่การพัฒนาแผนการจัดการน ้าในระดับพื้นที่ลุ่มน ้า

                              จ าเป็นต้องสร้างศักยภาพของหน่วยงานต่างๆ ที่เห็นการจัดการ และมองการจัดการทั้งองค์

                       รวมเชื่อมโยงกับทิศทางการพัฒนาของลุ่มน ้านั้น แล้วไปเชื่อมกับแผนพัฒนาจังหวัด
                              การพึ่งตนเองระดับชุมชนและท้องถิ่น ยุติการสร้างเขื่อนขนาดใหญ่ และการขุดลอกล าน ้า

                              สนับสนุนให้ชุมชนมีระบบกักเก็บน ้าใช้ มีการพัฒนาเทคโนโลยีและนวัตกรรมการจัดการ

                       น ้าที่เหมาะสมกับระบบนิเวศน์ลุ่มน ้านั้นๆ ที่ไม่ท าลายความหลากหลายทางธรรมชาติ
                              ยุทธศาสตร์เชิงพื้นที่ มีการเชื่อมโยงกับการวางผังเมือง(การจัดโซนนิ่ง) การที่จะวางทิศทาง

                       ของ

                              การจัดการลุ่มน ้า การวางทิศทางของหลายส่วนร่วมกัน ซึ่งจะท าให้เห็นล่วงหน้าว่า อีก 20
                       ป ี 30 ปีข้างหน้าจะท าให้เห็นระบบการจัดการว่า พื้นที่นี้เป็นพื้นที่การเกษตรเพื่อสร้างความมั่นคง

                       ทางด้านอาหาร พื้นที่การจัดการป่า และสัมพันธ์ทุกส่วนทางเศรษฐกิจ เช่น เขตพื้นที่เพื่อท่องเที่ยว

                       เขตพื้นที่เพื่ออุตสาหกรรม ว่าจะจัดการแบบไหน ทั้งการจัดการน ้าท่วม การไปหนุนเสริมการจัดการ

                       น ้าที่สอดคล้องกับระบบนิเวศและเป้าหมายเชิงเศรษฐกิจ  (มูลนิธิอุทกพัฒน์ ในพระบรมราชูปถัมภ์
                       ,2557)

                              การจัดการข้อมูลและความรู้เพื่อออกแบบการจัดการน ้า สร้างความตระหนักของแต่ละภูมิ

                       นิเวศ แต่ละลุ่มน ้า เพื่อให้เกิดการตระหนักและขับเคลื่อนเสนอในทางนโยบาย สนับสนุนให้ชุมชน

                       และท้องถิ่นมีระบบฐานข้อมูลของตนเองที่ไม่ต้องรอรัฐ จ าเป็นต้องมีความรู้ในการจัดการของพื้นที่
                       เพื่อน าไปสู่การตัดสินใจ ในการจัดท านโยบายไม่ใช่เป็นข้อมูลของแต่ละหน่วยงานที่เข้าไป

                       เกี่ยวข้องของลุ่มน ้านั้น มาตรการทางกฎหมายในการจัดการน ้าเสีย น ้าทิ้งจากระบบอุตสาหกรรม

                       การท า EIA  /  HIA การออกกฎหมายเก็บค่าน ้าเสียจากอุตสาหกรรม การโซนนิ่งที่สอดคล้องกับ
                       ระบบนิเวศน์ลุ่มน ้า (สถาบันสารสนเทศทรัพยากรน ้าและการเกตร,2560).



                              เน้นการจัดการน ้าขนาดเล็ก ชุมชนมีส่วนร่วม เป็นธรรมและเท่าเทียม
                              (1) รัฐควรมีนโยบายสนับสนุนการจัดการแหล่งน ้าขนาดเล็ก ที่เหมาะสมต่อระบบ

                       การเกษตรภูมิปัญญาและศักยภาพด้านการผลิตของชุมชน ยกตัวอย่างเช่น กรณีพื้นที่ภาคอีสานมี

                       ความเหมาะสมต่อการจัดการน ้าในไร่นาขนาดเล็กเช่น การขุดบ่อน ้าในไร่นา เป็นต้น
                              (2) ปฏิรูประบบการจัดการน ้าจากการจัดท าแผนบริหารจัดการลุ่มน ้า 25 ลุ่ม เป็นการจัดท า

                       “แผนยุทธศาสตร์พัฒนาลุ่มน ้าของประเทศ”  ให้สอดคล้องกับบริบททางภูมิศาสตร์ ประวัติศาสตร์
   71   72   73   74   75   76   77   78   79   80   81