Page 463 - kpi17073
P. 463

462     การประชุมวิชาการ
                   สถาบันพระปกเกล้า ครั้งที่ 16


                  รับความสนใจอีกครั้งมีการรื้อฟื้นกระแสชุมชนนิยมด้วยเหตุผลวิกฤติที่โครงสร้างของรัฐชาติ
                  ไม่สามารถเข้ามาจัดการได้ ขณะที่ประชาชนโดยปัจเจกก็อ่อนแอเกินไป การรวมตัวเป็นภาค

                  ประชาสังคมจึงจำเป็นที่ต้องเกิดขึ้น เพื่อเติมเต็มช่องว่างระหว่างรัฐและพลเมือง (เสกสรร
                  ประเสริฐกุล, 2548) หลังรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2540 กระแสความคิดประชาสังคมจึงมีการพัฒนา
                  อย่างรวดเร็ว ขณะเดียวกับที่ทางการเมืองพรรคการเมืองมีความเป็นสถาบันมากขึ้น การเลือกตั้ง

                  ผูกโยงนโยบายพรรคการเมืองเข้ากับความต้องการของประชาชนมากขึ้น ประชาชนเข้ามามี
                  อำนาจทางการเมืองต่อนักการเมืองที่มาจากการเลือกตั้งมากขึ้น เป็นช่วงเวลาสำคัญต่อการเกิดขึ้น

                  และยอมรับต่อภาคประชาชน และนับเป็นโอกาสทางการเมืองต่อความชอบธรรมของขบวนการ
                  เคลื่อนไหวของภาคประชาสังคม รวมทั้งกลุ่มที่เรียกร้องให้แก้ไขปัญหาและการเข้ามีอำนาจต่อรอง
                  ทางการเมืองของประชาชน โอกาสให้การชุมนุมประท้วง และ การกดดันต่อรองให้แก้ไขปัญหา

                  ต่างๆ เป็นไปได้มากขึ้น ในที่สุดได้ทำให้การเมืองภาคพลเมืองได้กลายเป็น พลังการเปลี่ยนแปลง
                  และดุลอำนาจหนึ่งในโครงสร้างทางสังคมการเมืองและนับเป็นการเปลี่ยนแปลงจากอดีตที่นับ

                  ตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงการปกครองที่ประชาชนเจ้าของอำนาจอธิปไตยไม่เคยอยู่ในกระบวนการ
                  สถาปนาประชาธิปไตยเลย (เสกสรรค์, 2548)      3





                          “หนทางเดียวที่จะช่วยให้ประเทศไทยไม่ต้องกลับสู่ระบอบอำนาจนิยมกันอีก คือ
                     การขยายประชาธิปไตยออกไปนอกเวทีแข่งขันของนักการเมือง ทำให้มันมีลักษณะ
                     เป็นประชาธิปไตยทางตรงยิ่งขึ้นและอาศัยการมีส่วนร่วมทางการเมืองของประชาชนมากขึ้น

                                                                  4
                     เพื่อถ่วงดุลของนักการเมืองที่มาจากชนชั้นนำ ” (เสกสรรค์ ประเสริฐกุล, 2548 น.
                     (8)-(9))






                  ภาคประชาสังคม กับการสร้างความเป็นพลเมือง

                  เพื่อเสริมดุลยภาพทางการเมือง


                       แนวคิดและความหมายของพลเมือง (civic/citizen) หรือความเป็นพลเมือง (citizenship)

                  มีสาระและคำอธิบายที่แตกต่างกันไปตามทฤษฎีและช่วงเวลาที่เปลี่ยนแปลงไปของกระแสความ
                  เป็นพลเมือง เพราะความเป็นพลเมืองยังมีการพัฒนาของความคิดและมุมมองไปอย่างไม่หยุดยั้ง

                  ในศตวรรษที่ 19 ความเป็นพลเมืองผู้ติดกับรัฐชาติ (nation-state) เช่น ในอังกฤษ T.H.
                  Marshall (1893-1981) กล่าวว่ารัฐและพลเมืองมีความสัมพันธ์กันผ่านสิทธิ และหน้าที่ กล่าวคือ
                  พลเมืองของรัฐได้รับสิทธิ 3 ประเภทคือสิทธิของพลเมือง (civil rights) สิทธิทางการเมือง
        การประชุมกลุ่มย่อยที่ 5      3 4   อ่านเพิ่มเติม ใน เสกสรรค์ ประเสริฐกุล 2548 น. 12-22
                  (political rights) และสิทธิทางสังคม (Social rights) ขณะที่พลเมืองต้องมีหน้าที่ที่ต้องปฏิบัติต่อ





                        ในงานดังกล่าวของ เสกสรรค์ ความหมายของการถ่วงดุลอำนาจโดยประชาชน  คือ การถ่วงดุลต่ออำนาจกับ
                  ภาครัฐ ภาคธุรกิจเอกชน และ ถ่วงดุลกลไกตลาดเสรี (ซึ่งเป็นผู้ถืออำนาจอธิปไตยในด้านเศรษฐกิจ)
   458   459   460   461   462   463   464   465   466   467   468