Page 80 - kpi16607

ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย

อุดมการณ์ต่อต้านการเมือง

ชุดความคิดของชนชั้นนำและกลุ่มอนุรักษ์นิยมไทยเช่นนี้ก็คือ “อุดมการณ์
ต่อต้านการเมือง” (The Antipolitics Ideology) เช่นที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วใน

สังคมละตินอเมริกาในช่วงของการต่อสู้กับคอมมิวนิสต์ กลุ่มอนุรักษ์นิยมใน
27
ละตินอเมริกาเชื่อว่านักการเมืองในระบอบประชาธิปไตยเป็น “ผู้ไร้ศีลธรรม” และ
ผู้นำโดยเฉพาะผู้นำทหารที่เป็น “คนกลาง” ในทางการเมืองเป็นผู้ที่มีศีลธรรมมาก
กว่า ชุดความคิดนี้ก็คือการเรียกร้องหา “รัฐบาลคนกลาง” และปฏิเสธต่อการ

เลือกตั้งที่เกิดขึ้น ซึ่งก็ดูจะสอดรับกับแนวคิดของกลุ่มอนุรักษ์นิยมไทยในขณะนี้
เป็นอย่างยิ่ง กลุ่มนี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชนชั้นกลางนั้น ไม่เชื่อมั่นใน
กระบวนการการเลือกตั้ง และมองเห็นแต่การใช้เงินเพื่อซื้อเสียงจากคนในชนบท

ขณะเดียวกัน พวกเขาก็มีทัศนะ “ดูแคลน” คนในชนบท เพราะเชื่อว่าผลการ
เลือกตั้งในพื้นที่เหล่านี้มาจากการใช้เงินซื้อเสียง มากกว่าจะเป็นการออกเสียงด้วย
ความบริสุทธิ์ใจ ดังนั้น คะแนนเสียงอย่างท่วมท้นในภาคเหนือและภาคตะวันออก

2 เฉียงเหนือจึงถูกมองว่าเป็นเสียงของ “คนไม่มีการศึกษา” และคะแนนเกิดจาก
“การขายเสียง” หรืออีกนัยหนึ่งก็คือ คะแนนเช่นนี้มาจากการที่ชาวบ้านในชนบท
ถูกนักการเมือง “หลอก”... ข้อสรุปง่ายๆ ก็คือ ชาวบ้านไร้การศึกษา ไม่มี

จิตสำนึกทางการเมือง และถูกซื้อ

เสียงของการต่อต้านประชาธิปไตยดังขึ้นในเมืองจนอาจเรียกได้ว่าเป็น

“วิกฤตทักษิณ” แม้รัฐบาลจะพยายามจัดการเลือกตั้งใหม่ แต่พรรคฝ่ายค้านคือ
พรรคประชาธิปัตย์ก็ใช้วิธี “บอยคอต” การเลือกตั้ง ด้วยการไม่ส่งผู้สมัครลง
แข่งขัน เพื่อทำให้การเลือกตั้งหมดความชอบธรรมลง ขณะเดียวกัน นักวิชาการ

ปีกขวาก็เสนอให้ “งดใช้รัฐธรรมนูญบางมาตรา” เพื่อเปิดโอกาสให้พระมหากษัตริย์
มีช่องทางลงมาแก้วิกฤตการเมืองด้วยการจัดตั้ง “รัฐบาลพระราชทาน” ตาม
มาตรา 7 ของรัฐธรรมนูญขณะนั้น และพรรคฝ่ายค้านซึ่งก็มีสถานะเป็น

พรรคการเมืองของกลุ่มอนุรักษ์นิยมก็ประกาศสนับสนุนทิศทางเช่นนั้นโดยไม่

27 ดูชุดความคิดเช่นนี้ได้ใน Brian Loveman and Thomas M. Davies (eds.), The
nd
Politics of Antipolitics: The Military in Latin America 2
Edition. (Lincoln:
University of Nebraska Press, 1989).

สถาบันพระปกเกล้า