Page 19 - kpi16607
P. 19
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
กล่าวโดยสังเขป การเปลี่ยนแปลงระบอบการปกครองเดนมาร์ค เริ่มเกิด
ขึ้นในรัชสมัยของ Frederick VII (Frederik Carl Christian, 1808-1863) แห่ง
ราชวงศ์ออลเดนบูรก์ (Oldenburg) พระองค์ทรงครองราชย์ตั้งแต่เดือนมกราคม
ค.ศ. 1848 จนเสด็จสวรรคต ทันทีที่พระองค์ขึ้นครองราชย์ พระองค์ก็ทรงเผชิญ
กับกระแสเรียกร้องให้มีการเปลี่ยนแปลงการปกครอง ซึ่งพระองค์ก็ทรงยอมสละ
พระราชสิทธิ์และพระราชอำนาจของพระมหากษัตริย์ในระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์
(absolute monarchy) และยินยอมลงพระปรมาภิไธยในรัฐธรรมนูญ ส่งผลให้
ประเทศเดนมาร์คมีรัฐสภาและมีการปกครองแบบกษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ
(constitutional monarchy) ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 1849 ตลอดระยะเวลาของ
การครองราชย์ของพระองค์ ในภาพรวมกล่าวได้ว่า Frederick VII ทรงวาง
พระองค์ในฐานะพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญอย่างแท้จริงตามบริบท
ขณะนั้น แต่กระนั้นพระมหากษัตริย์พระองค์แรกภายใต้ระบอบพระมหากษัตริย์
ภายใต้รัฐธรรมนูญของเดนมาร์คในยุคแรกเริ่มก็มิได้ทรง “ไม่ยุ่งเกี่ยวกับ
การเมือง” เสียเลย ด้วยในปี ค.ศ. 1854 ซึ่งเป็นเวลา 6 ปีหลังเปลี่ยนแปลง
การปกครอง พระองค์มีส่วนสำคัญต่อการล้มของรัฐบาลฝ่ายอนุรักษ์นิยมเข้มข้น 11
และในปี ค.ศ. 1859-60 พระองค์ทรงยอมรับรัฐบาลเสรีนิยมที่พระองค์ทรงลง
พระปรมาภิไธยแต่งตั้งขึ้นตามข้อเสนอที่ริเริ่มโดยสมเด็จพระราชินีของพระองค์
และตลอดช่วงวิกฤตของเขตการปกครองในแคว้นบางแคว้นในช่วง ค.ศ. 1862-63
อันเป็นช่วงไม่นานก่อนเสด็จสวรรคต พระองค์ได้ทรงมีพระราชดำรัสสดอย่าง
เปิดเผยเพื่อให้มีการร่วมมือประสานงานกันของเหล่าทหารในแถบสแกนดิเนเวีย
ทั้งหมด
แม้ว่าวิกฤตดังกล่าวจะไม่ร้ายแรง แต่ก็ได้สร้างปัญหาความขัดแย้งไม่ลงรอย
และความไม่มั่นคงภายในประเทศ กระนั้น ก็ไม่ได้ทำลายกระแสความนิยมที่
ประชาชนมีต่อพระองค์ และมีในบางกรณี ที่กล่าวได้ว่าพระองค์ได้ทรงก้าวข้าม
ขอบเขตพระราชอำนาจ หากพิจารณาจากมุมมองของรัฐธรรมนูญการปกครอง
พระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญของเดนมาร์คในปัจจุบัน ซึ่งก็เป็นเรื่อง
ที่เข้าใจได้เพราะในรัฐธรรมนูญเดนมาร์คฉบับแรกๆ และในช่วงต้นๆ ของระบอบ
พระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญซึ่งถือว่าเป็นรูปแบบการปกครองใหม่ของ
เดนมาร์ค และพระองค์ก็ทรงเป็นพระมหากษัตริย์พระองค์แรกในระบอบใหม่
สถาบันพระปกเกล้า
