Page 155 - kpi16607
P. 155
ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย
คนจำนวนมากมีความคิดแบบสารัตถนิยม หรือจากภายในสู่ภายนอก
(inside-out) ซึ่งเห็นว่าพฤติกรรมของมนุษย์ขึ้นแต่ธรรมชาติของเขา ขึ้นแต่
บุคลิกภาพหรือสถานะภายในที่เกี่ยวข้องกับอารมณ์ความรู้สึก และทัศนคติ
ส่วนแนวคิดที่เปรียบต่างคือแบบประกอบสร้างนิยม หรือจากภายนอกสู่ภายใน
(outside-in) ซึ่งเห็นว่าความสนใจของผู้คน อารมณ์ของพวกเขา และการตีความ
สิ่งเหล่านี้ ผลิตขึ้นในโลกของความสัมพันธ์ทางวัฒนธรรมหรือวาทกรรม แล้วจึง
โยงนำสู่ภายใน (internalized) ในมุมมองแบบประกอบสร้างนิยม “ความเป็นจริง”
ไม่ได้มีอยู่ในฐานะที่สัมบูรณ์เหมือนในมุมมองแบบสารัตถนิยม หากเป็นเรื่อง
สัมพัทธ์ที่มาจากสมาชิกของสังคมที่แย่งชิงการประกอบสร้าง การแย่งชิงดังกล่าว
ผ่านเรื่องเล่า อุปมา และวาทกรรม เป็นต้น ดังนั้น ความเป็นจริงจึงไม่ใช่สารัตถะ
หากปรับเปลี่ยนหรือมีพลวัตได้ตลอดเวลา ดังนั้น ถ้าอยากให้การปรองดองเกิดขึ้น
จริง ก็ต้องช่วยกันประกอบสร้างความเป็นจริงนี้ โดยอาศัยเรื่องเล่า อุปมา และ
วาทกรรม ที่ทรงพลังพอต่อการขับเคลื่อนสังคมไปในแนวทางการปรองดอง
ก่อนที่จะกล่าวถึงอุปมา และบทบาทของอุปมาที่อาจมีได้ในการสร้าง 14
“ความเป็นจริง” ขอยกบทกวีที่เลเดอรัคสองพ่อลูกยกมาโปรยไว้บทที่ 5 อุปมาที่
ขยับเลื่อน
ดังนี้
หากฉันทำสีขนตาให้เข้ม
และดวงตาให้สุกสว่างกว่านี้
และริมฝีปากให้แดงชาดขึ้น
หรือถามกระจกบานแล้วบานเล่าว่า
ทุกอย่างจะไปได้ไหม
ไม่ใช่เพราะหลงตัวเองดอก
ฉันกำลังมองหาใบหน้าที่ฉันเคยมี
ก่อนที่โลกจะถูกสร้างขึ้น
ดับเบิลยู บี ยีตส์
สถาบันพระปกเกล้า
