Page 159 - kpi16607

ดุลอำนาจ ในการเมืองการปกครองไทย

7. โครงสร้างพื้นฐานของการปรองดอง

การปรองดองเป็นเรื่องยาก ต้องมีความพยายามและการกระทำที่เอาจริง
เอาจังอย่างต่อเนื่อง จึงมีผู้เสนอให้จัดตั้งโครงสร้างพื้นฐานเพื่อสันติภาพ

(Infrastructure for Peace หรือ I4P) ขึ้น ซึ่งในที่นี้ขอนำแนวคิดดังกล่าวมาปรับ
ใช้กับกระบวนการปรองดอง อุลรีเคอ ฮอปป์-นีชันกา อธิบายโครงสร้างพื้นฐาน
13
ดังกล่าวว่า “ประกอบด้วยองค์กรที่หลากหลายและเชื่อมโยงกันในระดับต่าง ๆ
ที่สามารถเป็นตำบลที่อยู่ให้แก่สันติภาพได้ I4P อาจเป็นตัวกระทำการ

เปลี่ยนแปลง (agent of change) เอง หรือจัดพื้นที่อันจำเป็นให้แก่ตัวกระทำ
การดังกล่าว I4P อาจเป็นหน่วยงานของรัฐหรือเป็นเครือข่ายองค์กรพัฒนา
เอกชน” องค์กรเพื่อสันติภาพที่ประกอบด้วยหลายภาคส่วนมีตัวอย่างดังนี้

คณะกรรมการเพื่อสันติภาพในกานาและในเคนยา ที่ริเริ่มขึ้นโดยภาคประชาสังคม
และต่อมาได้รับการรับรองโดยรัฐบาล กระทรวงเพื่อสันติภาพและการสร้างใหม่
ของเนปาล สำนักเลขาธิการ (Secretariat) สันติภาพในแอฟริกาใต้ คณะกรรมการ

สัจจะและการปรองดองในหลายประเทศ พิพิธภัณฑ์สันติภาพ เป็นต้น 1 1

โครงสร้างพื้นฐานเพื่อการปรองดองในไทยเกือบทั้งหมดเป็นองค์กรที่ตั้งขึ้น

โดยภาครัฐ ได้แก่ คณะกรรมการเสริมสร้างความสมานฉันท์แห่งชาติ กระทรวง
ยุติธรรม (ตั้งโดยระเบียบสำนักนายกรัฐมนตรี พ.ศ. 2550) คณะกรรมการ
อิสระตรวจสอบและค้นหาความจริงเพื่อการปรองดองแห่งชาติ (ตั้งโดยมติคณะ

รัฐมนตรี สมัยนายอภิสิทธิ์ เวชชาชีวะ พ.ศ. 2553-5) ศูนย์ปรองดองสมานฉันท์
เพื่อการปฏิรูป (ตั้งโดยมติของคณะรักษาความสงบแห่งชาติ พ.ศ. 2557) ใน
ปัจจุบัน คณะกรรมาธิการยกร่างรัฐธรรมนูญได้เสนอให้มีการบัญญัติการแต่งตั้ง

คณะกรรมการอิสระเสริมสร้างความปรองดองแห่งชาติไว้ในรัฐธรรมนูญ

จุดอ่อนของความพยายามจัดตั้งองค์กรในภาครัฐดังกล่าวข้างต้น คือการ

เป็นองค์กรมากกว่าจะเป็นโครงสร้างพื้นฐานในความหมายของการเชื่อมโยงกับ

13 Ulrike Hopp-Nishanka 2013. “Giving Peace and Address?” p. 2. In Peace
Infrastructures, eds. Barbara Unger, Stina Lundstr?m, Katrin Planta, Beatrix Austin.
Berlin: Berghoff Foundation

สถาบันพระปกเกล้า