Page 353 - kpi16531
P. 353
33 นวัตกรรมการพัฒนารายได้
ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ของงบประมาณของรัฐบาล และเพื่อสร้างผลงานอันนำไปสู่การเพิ่มคะแนนนิยมทางการเมือง
โดยเฉพาะในช่วงเวลานั้นซึ่งใกล้กับการเลือกตั้งนายกรัฐมนตรีคนใหม่ของมลรัฐ (Campbell, 2003;
Mylvaganam & Borins, 2004)
แม้ว่าโครงการทางด่วนสาย 407 จะส่งผลดีในด้านการกระตุ้นเศรษฐกิจในท้องถิ่น
แต่สัญญาสัมปทานทางด่วนได้สร้างปัญหาความเดือดร้อนให้แก่ประชาชน เนื่องจากสัญญาดังกล่าว
ระบุว่า ตราบใดที่เอกชนสามารถรักษาระดับของปริมาณรถที่ใช้บริการได้ตามเงื่อนไขในสัญญา บริษัท
เอกชนร่วมทุนสามารถขึ้นค่าทางด่วนได้โดยไม่ต้องรออนุมัติหรือได้รับการอนุญาตจากรัฐบาล ซึ่ง
ข้อตกลงดังกล่าวได้สร้างความเดือดร้อนและความไม่พอใจให้แก่ประชาชนเนื่องจากบริษัทเอกชน
ร่วมทุนได้ขึ้นค่าผ่านทางในอัตราที่สูงขึ้นเรื่อยๆ และในความถี่ที่บ่อยครั้งมากขึ้น นอกจากนั้นสัญญา
สัมปทานยังก่อให้เกิดปัญหาฟ้องร้องและข้อพิพาทต่างๆ ระหว่างบริษัทร่วมทุนและรัฐบาลในสมัย
ต่อมา (Premier Dalton McGuinty) ปัญหาข้อพิพาทดังกล่าวยืดเยื้อกว่า 3 ปี และสร้างความเสียหาย
ให้แก่ธุรกิจของบริษัทเอกชนร่วมทุนเป็นจำนวนเงินกว่า 6 ล้านเหรียญดอลล่าร์แคนาดา (Campbell,
2003; McGran, 2006)
. . ข้อจำกัดอื่นๆ
เช่น การที่รัฐบาลกลางมองภาพลักษณ์และการบริหารงานของท้องถิ่นในทางลบ (การประชุม
สนทนากลุ่มย่อย, 2557) กล่าวคือ รัฐบาลกลางและหน่วยงานราชการบางแห่งมีทัศนคติว่า องค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่นมีกระบวนการทำงานและการบริหารงานที่ไม่โปร่งใส ไม่มีประสิทธิภาพ มีการ
ทุจริต และมักมีการใช้อำนาจเกินกว่าที่ได้ตามกฎหมาย ทัศนคติเหล่านี้ก่อให้เกิดความไม่ไว้วางใจใน
การทำงานขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น นำไปสู่การแทรกแซง ก้าวก่าย หรือจับผิดของหน่วยงาน
จากรัฐบาลกลาง (เช่น สำนักงานการตรวจเงินแผ่นดิน) นอกจากนั้น ทัศนคติดังกล่าวยังบั่นทอน
กำลังใจและความคิดริเริ่มสร้างสรรค์ของผู้บริหารองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นที่มีความตั้งใจดีและ
ทุ่มเทให้กับการพัฒนาท้องถิ่น
. ข้อเสนอแนะ
. .1 ข้อเสนอแนะเชิงหลักการ
การพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่ขององค์กรปกครองส่วนท้องถิ่นนอกจากช่วยเพิ่มรายได้ให้แก่
ท้องถิ่นในลักษณะทวีคูณแล้ว ยังช่วยเพิ่มศักยภาพในการจัดหาและการบริหารจัดการบริการ
สาธารณะ รวมทั้งส่งเสริมการพัฒนาความสามารถในการบริหารจัดการด้านการเงินขององค์กร
ปกครองส่วนท้องถิ่น การพัฒนาเศรษฐกิจในท้องถิ่นไม่มีสูตรตายตัว ดังนั้นผลสำเร็จของการพัฒนา
เศรษฐกิจของท้องถิ่นหนึ่งมิได้หมายถึงความสำเร็จในการพัฒนาของอีกท้องถิ่นหนึ่ง แม้ทั้งสองท้องถิ่น
อาจใช้กลยุทธ์และเครื่องมือในการพัฒนาที่เหมือนกัน ทั้งนี้ เนื่องจากองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น
ในแต่ละแห่งมีความแตกต่างกันในด้านต่างๆ เช่น ด้านอัตลักษณ์ ความพร้อมด้านทรัพยากร ภาวะ
ผู้นำของท้องถิ่น และความรู้ความสามารถทางการบริหารจัดการของบุคลากร จึงทำให้ผลสัมฤทธิ์ของ
การพัฒนาเศรษฐกิจในพื้นที่แตกต่างกัน