Page 50 - kpiebook67039
P. 50
49
งานกลุ่มที่สามพิจารณาในเรื่องความสามารถของเครือข่ายองค์กรในการร่วมสร้าง
(Co-create) นวัตกรรม Powell (et al., 1996) อธิบายว่าภายใต้บริบทของอุตสาหกรรมที่ต้อง
อาศัยองค์ความรู้ในการสร้างนวัตกรรม เช่น อุตสาหกรรมเทคโนโลยีชีวภาพ ความร่วมมือระหว่าง
องค์กรในเครือข่ายจะเป็นสิ่งที่มีความส�าคัญ เพราะต้องมีการแลกเปลี่ยนองค์ความรู้ระหว่างกัน
ตลอดจนพึ่งพาทักษะความสามารถและความช�านาญเฉพาะด้านของบุคลากรในแต่ละองค์กร
ภายในเครือข่ายในการสร้างหรือเร่งรัดนวัตกรรมให้เกิดขึ้นได้ Hagedoorn (1993) ค้นพบว่า
ในภาคเอกชน พันธมิตรเชิงยุทธศาสตร์ด้านเทคโนโลยี (Strategic technology alliance) ก็ช่วย
ส่งเสริมให้เกิดนวัตกรรม แรงจูงใจที่ท�าให้บริษัทต่าง ๆ เข้ามาร่วมมือกันเพื่อขับเคลื่อนนวัตกรรม
ได้แก่
1. การร่วมวิจัยและพัฒนาเพื่อความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี มาจากลักษณะของเทคโนโลยี
สมัยใหม่ที่ต้องอาศัยองค์ความรู้ และวิทยาการจากหลายภาคส่วนอุตสาหกรรม
(Industrial sector) เช่น อุตสาหกรรมอิเล็กทรอนิกส์ คอมพิวเตอร์ ปัญญาประดิษฐ์
และยานยนต์ ต่างก็ต้องท�างานร่วมกันเพื่อพัฒนาเทคโนโลยีอัจฉริยะต่าง ๆ
2. การลดความเสี่ยงจากการลงทุนด้านการวิจัยและพัฒนาที่มีความไม่แน่นอน
(Uncertainty) ไม่สามารถคาดการณ์ล่วงหน้าได้ว่าผลการวิจัยจะถูกน�ามาพัฒนา
และน�าออกสู่ตลาดได้อย่างประสบความส�าเร็จ
3. การเรียนรู้และถ่ายทอดองค์ความรู้ระหว่างกัน โดยองค์ความรู้นี้รวมถึงความรู้
เฉพาะตัว (Tacit knowledge) ด้วย
4. การเข้าสู่ตลาดใหม่ ๆ และเข้าสู่ตลาดต่างประเทศ
เครือข่ายองค์กรในการร่วมสร้าง นวัตกรรมสามารถเกิดขึ้นได้ในลักษณะเครือข่ายเชิงพื้นที่
เช่น การที่องค์กรภายในเครือข่ายจัดตั้งอยู่บริเวณเดียวกันซึ่งเอื้ออ�านวยให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้
ระหว่างกัน อย่างไรก็ตาม ความใกล้ชิดกันของเครือข่ายภายในพื้นที่หรือภูมิภาคเดียวกันมิได้น�ามา
สู่ความเข้มข้นในกิจกรรมทางนวัตกรรมโดยอัตโนมัติ หากจะต้องพิจารณาลึกลงไปในรายละเอียด
เช่น องค์ประกอบของตัวแสดงในภูมิภาคนั้น และเนื้องานขององค์กร โดยเฉพาะอย่างยิ่งในเรื่อง
การใช้ประโยชน์จากองค์ความรู้ว่าจ�าเป็นมากน้อยเพียงใด (Love & Roper, 2001)
การทบทวนวรรณกรรมข้างต้นแสดงให้เห็นแรงจูงใจขององค์กรในการเข้าร่วมเครือข่าย
ตลอดจนประโยชน์ที่เกิดจากการเข้าร่วมเครือข่าย ในล�าดับต่อไปการทบทวนวรรณกรรมจะเคลื่อน
ไปสู่ประเด็นเรื่องความส�าเร็จของเครือข่าย โดยนิยามของความส�าเร็จในที่นี่คือเครือข่ายความร่วมมือ
ระหว่างองค์กรมีความยั่งยืน มิใช่เพียงการรวมตัวเป็นครั้งคราว ในแง่นี้ความท้าทายจึงเป็นเรื่องของ
การรักษาเครือข่ายให้ด�ารงอยู่ในระยะยาวทั้งนี้ในเมื่อการประสานเครือข่ายการท�างานอย่างยั่งยืน
