Page 306 - kpiebook67020
P. 306
305
3) ปัจจัยที่มีส่วนผลักดันให้เกิดปัญหามากขึ้น หรือ ปัจจัยส�าคัญ
ที่มีอิทธิพลต่อการเกิดปัญหา
ค�าวินิจฉัยศาลรัฐธรรมนูญในวันที่ 10 พฤศจิกายน 2564 ในคดีที่
นายณฐพร โตประยูร ยื่นฟ้องนายอานนท์ น�าภา, นายภาณุพงศ์ จาดนอก, นางสาว
ปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล, นายพริษฐ์ ชีวารักษ์, นางสาวจุฑาทิพย์ ศิริขันธ์, นางสาว
สิริพัชระ จึงธีรพานิช, นายสมยศ พฤกษาเกษมสุข, และนางสาวอาทิตยา พรพรม
ให้ศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยตามมาตรา 49 ของรัฐธรรมนูญ โดยศาลรัฐธรรมนูญวินิจฉัยว่า
“การใช้สิทธิหรือเสรีภาพของผู้ถูกร้องที่ 1 (นายอานนท์ น�าภา)
ที่ 2 (นายภาณุพงศ์ จาดนอก) และที่ 3 (นางสาวปนัสยา สิทธิจิรวัฒนกุล)
เป็นการแสดงความคิดเห็นโดยไม่สุจริต เป็นการละเมิดกฎหมาย มีเหตุจูงใจ
เพื่อล้มล้างการปกครองในระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์
ทรงเป็นประมุขตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 49 วรรคหนึ่ง แม้เหตุการณ์ตามค�าร้อง
ผ่านพ้นไปแล้ว แต่หากยังคงให้ผู้ถูกร้องที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 รวมทั้งกลุ่ม
ในลักษณะองค์กรเครือข่ายกระท�าดังกล่าวต่อไป ย่อมไม่ไกลเกินเหตุที่จะ
น�าไปสู่การล้มล้างการปกครองระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์
ทรงเป็นประมุข รัฐธรรมนูญ มาตรา 49 วรรคสอง ให้ศาลรัฐธรรมนูญมีอ�านาจ
สั่งการให้เลิกการกระท�าดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นอีกในอนาคตได้”
“อาศัยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น จึงวินิจฉัยว่า การกระท�าของผู้ถูกร้อง
ที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 เป็นการใช้สิทธิหรือเสรีภาพเพื่อล้มล้างการปกครอง
ระบอบประชาธิปไตยอันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุขตามรัฐธรรมนูญ
มาตรา 49 วรรคหนึ่ง และสั่งการให้ผู้ถูกร้องที่ 1 ที่ 2 และที่ 3 รวมทั้งกลุ่ม
องค์กรเครือข่ายเลิกกระท�าการดังกล่าวที่จะเกิดขึ้นต่อไปในอนาคตด้วย
ตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 49 วรรคสอง” (ศาลรัฐธรรมนูญ, 2564ก)
