Page 53 - kpiebook66025
P. 53
53
2.2.2 บทบาทของรัฐสภาในแต่ละยุคการเมือง
การเมืองอินโดนีเซียในแต่ละยุคนั้นได้ส่งผลต่อสถานะและบทบาทอ�านาจหน้าที่
ของรัฐสภาในฐานะสถาบันการเมือง ที่มักผันแปรไปตามผู้น�าทางการเมือง สถานการณ์
การเมือง อินโดนีเซียใช้ระบบการปกครองแบบประธานาธิบดี โดยมีรัฐสภาท�าหน้าที่
เป็นฝ่ายนิติบัญญัติ แต่กลับกลายเป็นว่ารัฐสภาไม่สามารถท�าหน้าที่ได้เต็มที่ในบางยุค
ดังนั้น จึงจ�าเป็นต้องศึกษาเกี่ยวกับบทบาทของรัฐสภาในแต่ละยุคว่ามีความเปลี่ยนแปลง
หรือปรับเปลี่ยนไปตามสถานการณ์การเมืองอย่างไรบ้าง
1) รัฐสภาในยุคประชาธิปไตยชี้น�า (1945 - 1965)
หลังจากประกาศเอกราชจากเนเธอร์แลนด์ในปี 1945 อินโดนีเซียน�าเอา
ระบอบการปกครองแบบประชาธิปไตยโดยมีประธานาธิบดีเป็นหัวหน้าฝ่ายบริหาร
และมีรัฐสภาในการท�าหน้าที่ฝ่ายนิติบัญญัติ โดยมีประธานาธิบดีคนแรก คือ สุการ์โน
ในช่วงแรกมีการด�าเนินการโดยรัฐสภาเป็นสถาบันการเมืองหลัก ทุกฝ่ายต่างเชื่อมั่น
เหมือนกันว่าระบอบประชาธิปไตยเป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อสังคมอินโดนีเซียในช่วงเวลา
ดังกล่าว ความพยายามของประธานาธิบดีสุการ์โนในการน�าระบอบประชาธิปไตย
ที่มีรัฐสภาเป็นองค์กรหลักทางการเมืองโดยประกอบด้วยพรรคการเมืองหลายพรรค
ขณะเดียวกันคณะรัฐมนตรีต้องรับผิดชอบต่อสภาผู้แทนราษฎร (Dewan Perwakilan
Rakyat Gotong Royong, DPR - GR) ซึ่งมีสมาชิกที่มาจากการเลือกตั้งจากประชาชน
ทั้งหมดในปี 1955 จ�านวน 232 คน โดยมีสมาชิกจากพรรคมัสยูมิ (Masyumi)
เยอะที่สุดในรัฐสภา พรรคมัสยูมิถือเป็นตัวแทนกลุ่มผลประโยชน์ทางการเมืองของ
ชาวมุสลิมและถือว่าเป็นพรรคการเมืองใหญ่ที่สุดในขณะนั้น นอกจากนี้ยังมีสมาชิก
ที่มาจากการแต่งตั้งจากคนในกองทัพเข้าร่วมด้วย
รัฐสภาชุดแรกได้เปิดประชุมเป็นครั้งแรกในปี 1956 กล่าวได้ว่าเป็น
สภาผู้แทนราษฎรที่สมบูรณ์แบบครั้งแรกในประวัติศาสตร์อินโดนีเซีย แต่หลังจากนั้น
ไม่นานประธานาธิบดีสุการ์โนได้เสนอแนวความคิดในการสร้างระบอบประชาธิปไตย
แบบชี้น�า เนื่องจากมองเห็นแล้วว่าระบบรัฐสภาไม่เหมาะกับวัฒนธรรมการเมืองของ
อินโดนีเซีย อีกทั้งการมีอยู่ของสภาผู้แทนราษฎรเป็นการยากที่จะท�าให้รัฐบาลเข้มแข็งได้
