Page 52 - kpiebook66025

52 การรวมกลุ่มในรัฐสภาเพื่อกิจกรรมทางการเมืองของรัฐสภาอินโดนิเซีย

เนื่องจากการขยายตัวของจังหวัดจึงท�าให้มีการเพิ่มขึ้นของสภาผู้แทนภูมิภาค

ซึ่งทั้งหมดมาจากการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน

จะเห็นได้ว่า นอกจากอ�านาจหน้าที่ที่ชัดเจนมากขึ้นของสภาที่ปรึกษาประชาชน

และสภาผู้แทนราษฎรแล้วนั้น ในยุคปฏิรูปสภาผู้แทนภูมิภาคยังเป็นอีกหนึ่งสถาบัน
ทางการเมืองที่มีบทบาทเพิ่มมากขึ้น โดยเป็นกลุ่มองค์กรทางการเมืองภายใต้รัฐธรรมนูญ

ที่สมาชิกเป็นตัวแทนจากทุกจังหวัดโดยผ่านการเลือกตั้งทั่วไป สถาบันนี้เกิดขึ้นใหม่
หลังจากอินโดนีเซียก้าวเข้าสู่ยุคปฏิรูปเป็นลักษณะของการเปลี่ยนผ่านการกระจาย

อ�านาจสู่ท้องถิ่นตามรัฐธรรมนูญปี 1945

การก่อตัวของสภาผู้แทนภูมิภาคเกิดขึ้นจากการประชุมประจ�าปีของ

สภาที่ปรึกษาประชาชนในปี 2001 และผลสรุปจากการประชุมเต็มคณะในครั้งที่ 5
ในเดือนพฤศจิกายนของปีเดียวกัน จนน�าไปสู่การก่อตั้งสถาบันที่สามารถเป็นตัวแทน

ของท้องถิ่นในการรักษาผลประโยชน์ต่าง ๆ ของท้องถิ่น สร้างความเท่าเทียมระหว่าง
ส่วนกลางและส่วนภูมิภาคให้เกิดขึ้นได้จริง ดังนั้น สภาผู้แทนภูมิภาคจึงเกิดขึ้น

อย่างเป็นทางการในวันที่ 1 ตุลาคม 2004 ประกอบด้วยสมาชิกทั้งหมด 128 คน
ที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไปในวันที่ 5 เมษายน 2004 โดยมีกินันจาร์ คาร์ตามิตา

(Ginandjar Kartasamita) จากชวาตะวันตกเป็นประธานสภาผู้แทนภูมิภาคคนแรก
และมีรองประธานอีก 2 คนนั่นคือ อิรมัน กุสมัน (Irman Gusman) จากสุมาตราตะวันตก

และลา โอเดอ ไอดา (La Ode Ida) จากสุลาเวสีตะวันออก 27

นับตั้งแต่การเปลี่ยนแปลงการเมืองดังกล่าว รัฐสภาอินโดนีเซียมีบทบาทมากขึ้น

ในฐานะสถาบันทางการเมืองที่เป็นตัวแทนจากประชาชน และท�าหน้าที่ในฐานะ
สถาบันนิติบัญญัติไม่ได้เป็นเพียงแค่ตรายางเช่นเดียวกับยุคระเบียบใหม่ นอกจากนี้

รัฐบาลอินโดนีเซียได้มีการแก้ไขรัฐธรรมนูญเกี่ยวกับบทบาทหน้าที่ของประธานาธิบดี
สภาที่ปรึกษาประชาชน สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร และสภาผู้แทนภูมิภาค รวมถึง

มีความเห็นชอบให้ประธานาธิบดีต้องมาจากการเลือกตั้งโดยตรงจากประชาชน
เพื่อเป็นการเน้นย�้าถึงอ�านาจอธิปไตยที่มาจากประชาชนจากแท้จริง

27 Dwi Erianto, “Parlemen Indonesia dari Masa ke Masa,”