Page 48 - kpiebook66025
P. 48
48 การรวมกลุ่มในรัฐสภาเพื่อกิจกรรมทางการเมืองของรัฐสภาอินโดนิเซีย
3) ยุคระเบียบใหม่
อินโดนีเซียเกิดการเปลี่ยนแปลงทางการเมืองอีกครั้งเมื่อนายพลสุฮาร์โต
ยึดอ�านาจจากประธานาธิบดีสุการ์โนส�าเร็จ และสถาปนาให้เป็นยุคระเบียบใหม่ หรือ
Orde Baru (New Order) ได้ส่งผลต่อการปรับเปลี่ยนโครงสร้างของสถาบันการเมือง
หลายอย่าง กล่าวคือ ตั้งแต่ปี 1966 จนถึงปี 1971 ต�าแหน่งของสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร
ที่ได้รับการแต่งตั้งถูกครอบง�าโดยกลุ่มที่สนับสนุนนายพลสุฮาร์โต การปฏิบัติหน้าที่แรก
ของสภาที่ปรึกษาประชาชน คือ การประชุมนัดพิเศษเพื่อเพิกถอนอ�านาจการบริหารรัฐ
ของประธานาธิบดีสุการ์โน และเริ่มต้นร่างกฎหมายเกี่ยวกับต�าแหน่งอ�านาจหน้าที่
ของสภาที่ปรึกษาประชาชน และสภาผู้แทนราษฎรโดยรู้จักกันในชื่อ กฎหมายว่าด้วย
สภาที่ปรึกษาประชาชน สภาผู้แทนราษฎรและสภาผู้แทนภูมิภาคปี 1969 (Undang
Undang Susduk 1969) สภาผู้แทนราษฎรมีสมาชิกทั้งหมด 414 คน
จาก 13 พรรคการเมืองโดยมีหน้าที่หลักในการเสนอร่างกฎหมายและนโยบายสาธารณะ
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่ได้รับการแต่งตั้งได้รับสิทธิในการคุ้มครองเช่นเดียวกับ
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มาจากการเลือกตั้ง สิทธิดังกล่าวบัญญัติชัดเจน
ในกฎหมายฉบับที่ 10 ปี 1966 เกี่ยวกับต�าแหน่งของสภาที่ปรึกษาชั่วคราว และ
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรที่มาจากการเลือกตั้งทั่วไป ตั้งแต่ปี 1966 จนกระทั่งปี 1969
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรสามารถออกกฎหมายได้ทั้งหมด 70 ฉบับ ดังนั้น ตั้งแต่
ปี 1945 – 1969 รัฐสภาอินโดนีเซียสามารถออกกฎหมายได้ทั้งหมด 636 ฉบับ
แม้ว่ารัฐบาลของประธานาธิบดีสุฮาร์โตประกาศให้มีการเลือกตั้งทั่วไป
ตามระบอบประชาธิปไตยตลอดยุคสมัย แต่การเลือกตั้งทุกครั้งพรรคกอลคาร์
ซึ่งเป็นพรรคการเมืองที่ยกระดับมาจากกลุ่มทหารได้รับชัยชนะทุกครั้ง อีกทั้งสมาชิก
สภาผู้แทนราษฎรที่ได้รับเลือกเข้าไปในรัฐสภาแม้ว่าจะมาจากตัวแทนของประชาชน
แต่อีกส่วนหนึ่งก็มาจากการแต่งตั้งโดยประธานาธิบดี ในวันที่ 24 พฤศจิกายนปี 1975
กฎหมายว่าด้วยสภาที่ปรึกษาประชาชน สภาผู้แทนราษฎรและสภาผู้แทนภูมิภาค
ปี 1969 มีการปรับแก้จนกลายเป็นกฎหมายว่าด้วยสภาที่ปรึกษาประชาชน สภาผู้แทน
ราษฎร และสภาผู้แทนภูมิภาคปี 1975 โดยมีเนื้อหาเกี่ยวกับการจัดระเบียบและ
ตรวจสอบภูมิหลังของผู้สมัครรับเลือกตั้ง โดยจะต้องไม่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์เกสตาปู
