Page 56 - kpiebook66025
P. 56
56 การรวมกลุ่มในรัฐสภาเพื่อกิจกรรมทางการเมืองของรัฐสภาอินโดนิเซีย
ระบอบการปกครองใหม่ยังฉวยโอกาสในการปรับปรุงโครงสร้างการผูกขาด
อ�านาจทางการเมืองในระบบรัฐสภา กล่าวคือ ระบบรัฐสภาของอินโดนีเซียประกอบด้วย
2 สภาหลัก คือ สภาที่ปรึกษาประชาชน ท�าหน้าที่เป็นรัฐสภา ตั้งแต่ช่วงครึ่งปีหลัง 1970
สภาที่ปรึกษาประชาชนไม่ใช่สภาที่ปรึกษาประชาชนที่ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อเป้าหมายเฉพาะ
กิจทางการเมืองเท่านั้น แต่ได้กลายเป็นสถาบันทางนิติบัญญัติที่มีอ�านาจสูงสุดครอบง�า
บทบาทของสภาผู้แทนราษฎร ในทางปฏิบัติแล้วนั้นสมาชิกสภาที่ปรึกษาประชาชน
และสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรถูกใช้เป็นเครื่องมือในการครองอ�านาจของประธานาธิบดี
สุฮาร์โตอย่างมั่นคง สภาที่ปรึกษาประชาชนหรือรัฐสภามีสมาชิกมากถึง 1,000 คน
29
โดยส่วนหนึ่งมาจากการแต่งตั้งโดยรัฐบาลซึ่งส่วนใหญ่เป็นทหารและต�ารวจ
กระบวนการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเพื่อเข้าไปสมทบกับสมาชิกประเภทแต่งตั้ง
ในสภาที่ปรึกษาประชาชน เพื่อประกอบกันขึ้นมาเป็นรัฐสภาอินโดนีเซีย จะต้อง
ไม่ส่งผลกระทบต่อเสถียรภาพทางการเมืองและอ�านาจของประธานาธิบดีสุฮาร์โต
เพราะรัฐสภาอินโดนีเซียในขณะนั้นเปรียบเสมือนสภาตรายางในการรองรับความชอบธรรม
ส�าหรับการครองอ�านาจของประธานาธิบดีสุฮาร์โต เพราะตราบใดที่ประธานาธิบดีสุฮาร์โต
ยังคงเป็นเพียงผู้เดียวที่มีอ�านาจภายใต้รัฐสภาที่สมาชิกส่วนใหญ่มาจากการแต่งตั้ง
ของเขาเอง เสถียรภาพทางการเมืองก็ยังคงด�ารงอยู่
เมื่อเงื่อนไขและกติกาทางการเมืองได้รับการดัดแปลงให้มีความชอบธรรม
ตามกลไกของระบบรัฐสภาที่ถูกครอบง�าโดยอ�านาจฝ่ายบริหารอย่างมั่นคงแล้ว
ขณะเดียวกันพรรคการเมืองก็ถูกท�าลายและถูกบีบบังคับด้วยกลไกต่าง ๆ ที่ออกโดย
รัฐสภาจนลดลงเหลือเพียงแค่ 2 พรรคการเมืองเท่านั้น โดยพรรคกอลคาร์เป็นพรรค
ที่มีอ�านาจสูงสุดและชนะทุกการเลือกตั้งตลอดยุคระเบียบใหม่ ในขณะที่รัฐสภา
ไม่ได้จัดท�าหรือออกกฎหมายมาแม้แต่ฉบับเดียวที่เกิดจากการริเริ่มของรัฐสภาเอง
แต่บทบาทของการร่างกฎหมายและเสนอกฎหมายถูกเปลี่ยนไปสู่ฝ่ายบริหารและ
ผู้น�ารัฐบาล รัฐสภาจึงมีหน้าที่เป็นเพียงตราประทับรับรองการมีอยู่ของกฎหมาย
แต่ละฉบับเท่านั้น
29 ภูวดล ทรงประเสริฐ, อินโดนีเซียอดีตและปัจจุบัน (กรุงเทพ ฯ : ส�านักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์
มหาวิทยาลัย, 2547), น. 475 - 477.
