Page 48 - kpiebook66022
P. 48
สถาบันพระปกเกล้า
King Prajadhipok’s Institute
2.3.1.4 หน้าที่การดำารงตนในตำาแหน่งที่ดี
รัฐธรรมนูญได้กำาหนดบทบาทให้แก่สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภา
ต้องไม่ใช้สถานะหรือตำาแหน่งการเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรหรือสมาชิกวุฒิสภากระทำาการใด ๆ
อันมีลักษณะที่เป็นการก้าวก่ายหรือแทรกแซงเพื่อประโยชน์ของตนเอง ของผู้อื่น หรือของพรรคการเมือง
ไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อม (มาตรา 185) และ สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรต้อง (มาตรา 184)
ไม่ดำารงตำาแหน่งหรือหน้าที่ใดในหน่วยงานราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือ
รัฐวิสาหกิจ หรือตำาแหน่งสมาชิกสภาท้องถิ่นหรือผู้บริหารท้องถิ่น
ไม่รับหรือแทรกแซงหรือก้าวก่ายการเข้ารับสัมปทานจากรัฐ หน่วยราชการ
หน่วยงานของรัฐหรือรัฐวิสาหกิจ หรือเข้าเป็นคู่สัญญากับรัฐ หน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือ
รัฐวิสาหกิจอันมีลักษณะเป็นการผูกขาดตัดตอน หรือเป็นหุ้นส่วนหรือผู้ถือหุ้นในห้างหุ้นส่วนหรือบริษัท
ที่รับสัมปทานหรือเข้าเป็นคู่สัญญาในลักษณะดังกล่าว ทั้งนี้ ไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อม
ไม่รับเงินหรือประโยชน์ใด ๆ จากหน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจ
เป็นพิเศษ นอกเหนือไปจากที่หน่วยราชการ หน่วยงานของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจปฏิบัติต่อบุคคลอื่น ๆ
ในธุรกิจการงานปกติ
ไม่กระทำาการใด ๆ ไม่ว่าโดยทางตรงหรือทางอ้อม อันเป็นการขัดขวางหรือ
แทรกแซงการใช้สิทธิหรือเสรีภาพของหนังสือพิมพ์หรือสื่อมวลชนโดยมิชอบ
2.3.2 อำานาจหน้าที่ของสมาชิกวุฒิสภา
รัฐธรรมนูญได้กำาหนดบทบาทหน้าที่ของสมาชิกวุฒิสภาทั้งเป็นหน้าที่เฉพาะตัวและหน้าที่
ที่ต้องใช้พร้อมกับสภาผู้แทนราษฎร ดังนี้
2.3.2.1 การเป็นผู้แทนปวงชนชาวไทย
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกวุฒิสภาย่อมไม่อยู่ในความผูกมัดแห่งอาณัติ
มอบหมาย หรือความครอบงำาใด ๆ และต้องปฏิบัติหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริตเพื่อประโยชน์ส่วนรวม
ของประเทศชาติและความผาสุกของประชาชนโดยรวม โดยปราศจากการขัดกันแห่งผลประโยชน์
(มาตรา 114)
2.3.2.2 อำานาจในการเข้าร่วมประชุมรัฐสภา
รัฐธรรมนูญกำาหนดให้ในปีหนึ่งให้มีสมัยประชุมสามัญของรัฐสภาสองสมัย ๆ หนึ่ง
ให้มีกำาหนดเวลาหนึ่งร้อยยี่สิบวันแต่พระมหากษัตริย์จะโปรดเกล้าโปรดกระหม่อมให้ขยายเวลาออกไปก็ได้
(มาตรา 121 วรรคสอง) อย่างไรก็ดี สมาชิกสภาผู้แทนราษฎรและสมาชิกวุฒิสภาทั้งสองสภารวมกัน
หรือสมาชิกสภาผู้แทนราษฎร มีจำานวนไม่น้อยกว่าหนึ่งในสามของจำานวนสมาชิกทั้งหมดเท่าที่มีอยู่ของ
ทั้งสองสภามีสิทธิเข้าชื่อร้องขอต่อประธานรัฐสภาให้นำาความกราบบังคมทูลเพื่อมีพระบรมราชโองการ
ประกาศเรียกประชุมรัฐสภาเป็นการประชุมสมัยวิสามัญได้ (มาตรา 123 วรรคแรก)
การประชุมรัฐสภาถือว่ามีความสำาคัญในการปฏิบัติหน้าที่ของสมาชิกรัฐสภาของ
ประเทศไทย ดังนี้ รัฐธรรมนูญจึงได้กำาหนดให้สมาชิกวุฒิสภาที่ขาดประชุมเกินจำานวนหนึ่งในสี่ของจำานวน
34
