Page 15 - kpiebook66015

ระบบรัฐสภาของประเทศอังกฤษซึ่งถือเป็นต้นแบบของระบบรัฐสภาในโลก ก็จะยิ่งเกิดการถกเถียงว่ารูปแบบ
2
การปกครองดังกล่าวนั้น สอดคล้องกับหลักการแบ่งแยกการใช้อ านาจหรือไม่

ทั้งนี้ หลักการแบ่งแยกการใช้อ านาจได้เคยถูกกล่าวถึงโดยจอห์น ลอค (John Locke) ซึ่งกล่าวถึง
การประนีประนอมในเรื่องเกี่ยวกับอ านาจของรัฐสภาและพระราชอ านาจของพระมหากษัตริย์อังกฤษ

(Prerogative Power) และได้เสนอว่า ในการปกครองนั้น ควรแบ่งอ านาจออกเป็นสามส่วน คือ อ านาจนิติ
บัญญัติ และอ านาจบริหารกิจการภายในประเทศ และอ านาจบริหารกิจการภายนอกประเทศ โดยมองว่า

อ านาจตุลาการนั้น รวมอยู่ในอ านาจนิติบัญญัติด้วย เนื่องจากที่ผ่านมา สมาชิกสภาขุนนางมักจะด ารงต าแหน่ง
เป็นผู้พิพากษาด้วย ท าให้ภาพการแบ่งแยกอ านาจระหว่างฝ่ายตุลาการและฝ่ายนิติบัญญัติของอังกฤษใน

ขณะนั้นขาดความชัดเจน ซึ่งรูปแบบการปกครองของประเทศอังกฤษที่ถูกน ามาอธิบายให้เห็นผ่านหลักการ
แบ่งแยกการใช้อ านาจนี้เป็นรูปแบบการปกครองที่เกิดขึ้นตั้งแต่ช่วงหลังการปฏิวัติอันรุ่งโรจน์ในช่วง ค.ศ. 1688
และหลักการดังกล่าวก็ได้ถูกน ามาอธิบายอย่างเป็นรูปธรรมโดยมองเตสกิเออร์ (Montesquieu) ซึ่งตีความ

3
เรื่องการจัดวางอ านาจในการปกครองของระบอบการปกครองในประเทศอังกฤษขณะนั้นผิดโดยไม่ได้ตั้งใจ
ถ้าหากพิจารณาจากงานเขียนของมองเตสกิเออร์โดยตรงแล้ว มองเตสกิเออร์เองก็ไม่ได้กล่าวไว้อย่าง

ชัดเจนโดยใช้ค าว่า “หลักการแบ่งแยกการใช้อ านาจ” แต่มองเตสกิเออร์ได้เน้นว่าในการปกครองนั้น เพื่อไม่ให้
เกิดการใช้อ านาจตามอ าเภอใจของผู้ปกครอง จ าเป็นจะต้องสร้างระบบที่ให้ “อ านาจยับยั้งอ านาจ” (le

pouvoir arrête le pouvoir) ทั้งนี้ การตีความระบอบการปกครองของอังกฤษในขณะนั้นอย่างเข้าใจผิด ก็
เป็นที่มาส าคัญของการวางระบอบการปกครองในประเทศสหรัฐอเมริกา เมื่อมีการยกร่างรัฐธรรมนูญใน
สหรัฐอเมริกาและมีการน าแนวคิดของมองเตสกิเออร์มาบัญญัติไว้ในรัฐธรรมนูญโดยบัญญัติเรื่องการแบ่งแยก

4
การใช้อ านาจระหว่างอ านาจนิติบัญญัติและอ านาจบริหารอย่างชัดเจน โดยถ้าหากพิจารณางานเขียนของมอง
เตสกิเออร์แล้ว มองเตสกิเออร์ได้กล่าวว่า

“เมื่อใดอ ำนำจนิติบัญญัติและอ ำนำจบริหำรรวมอยู่ในบุคคลคนเดียวกัน หรือในคณะขุนนำงคณะ
เดียวกัน เสรีภำพย่อมจะไม่มี เพรำะอำจเกรงว่ำกษัตริย์หรือคณะบุคคลนั้นอำจออกกฎหมำยแบบทรรำช

เพื่อบังคับกฎหมำยโดยวิธีกำรแบบทรรำช

กรณี (เช่นนี้) จะไม่มีเสรีภำพเช่นกัน ถ้ำอ ำนำจในกำรตัดสินคดีไม่แยกออกจำกอ ำนำจนิติบัญญัติและ

อ ำนำจบริหำร ถ้ำอ ำนำจนี้รวมเข้ำกับอ ำนำจนิติบัญญัติ อ ำนำจเหนือชีวิต และเสรีภำพของรำษฎรจะถูกใช้
อย่ำงล ำเอียง เนื่องจำกผู้พิพำกษำจะเป็นผู้บัญญัติกฎหมำย ถ้ำอ ำนำจนี้รวมเข้ำกับอ ำนำจบริหำร ผู้พิพำกษำจะ
มีอ ำนำจอย่ำงกดขี่

2 Roger Masterman, 2011 The Separation of Power in Contemporary Constitution : Judicial Competence
and Independence in the United Kingdom, UK : Cambridge University Press, p.9
3 Karl Loewenstein, The balance between legislative and executive power : A study in comparative
constitutional law, The university of Chicago Law Review, p. 568
4 Ibid, p. 569

14