Page 207 - kpiebook65072
P. 207
206 บทบัญญัติทางกฎหมาย เพื่อการป้องกันและปราบปรามการทรมานและการกระทำาให้บุคคลสูญหาย
ในบริบทการทรมานและการกระทำาให้บุคคลสูญหาย อนุสัญญา
ทั้ง 2 ฉบับจึงได้กำาหนดเหตุที่เป็นข้อยกเว้นเพื่อปฏิเสธการส่งผู้ร้ายข้ามแดนไว้
2 ประการ คือ 1) มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลจะตกอยู่ภายใต้อันตราย และ
2) มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลจะถูกดำาเนินคดีหรือลงโทษเพราะเหตุเฉพาะตน
ทั้งนี้ ไม่กระทบต่อเหตุอื่นที่รัฐภาคีอาจระบุเพิ่มเติมโดยคำานึงถึงมาตรฐานระหว่าง
ประเทศที่เกี่ยวข้อง ดังนี้
5.1.3.1 มีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลจะตกอยู่ภายใต้อันตราย
อนุสัญญาทั้ง 2 ฉบับกำาหนดในทิศทางเดียวกันว่ารัฐภาคีจะต้อง
ไม่ส่งตัวบุคคลเป็นผู้ร้ายข้ามแดนหากมีเหตุอันควรเชื่อได้ว่าบุคคลจะตกอยู่
ภายใต้อันตราย ดังนี้
CAT CED
ข้อ 3 ข้อ 16
“1. รัฐภาคีต้องไม่ขับไล่ ส่งกลับ “1. รัฐภาคีต้องไม่ขับไล่ ส่งกลับ
(ผลักดันกลับออกไป) หรือส่งบุคคลเป็น (ผลักดันกลับออกไป) หรือส่งบุคคลเป็น
ผู้ร้ายข้ามแดนไปยังอีกรัฐหนึ่ง เมื่อมีเหตุ ผู้ร้ายข้ามแดนไปยังอีกรัฐหนึ่ง เมื่อมีเหตุ
อันควรเชื่อได้ว่าบุคคลนั้นจะตกอยู่ภายใต้ อันควรเชื่อได้ว่าบุคคลนั้นจะตกอยู่ภายใต้
อันตรายที่จะถูกทรมาน อันตรายที่จะถูกบังคับให้หายสาบสูญ
2. เพื่อความมุ่งประสงค์ที่จะ 2. เพื่อความมุ่งประสงค์ที่จะ
วินิจฉัยว่ามีเหตุอันควรเชื่อเช่นว่าหรือไม่ วินิจฉัยว่ามีเหตุอันควรเชื่อเช่นว่าหรือไม่
เจ้าพนักงานผู้มีอำานาจต้องคำานึงถึง เจ้าพนักงานผู้มีอำานาจต้องคำานึงถึง
ข้อพิจารณาทั้งปวงที่เกี่ยวข้อง รวมทั้ง ข้อพิจารณาทั้งปวงที่เกี่ยวข้อง รวมทั้ง
การที่มีรูปแบบที่ต่อเนื่องของการละเมิด การที่มีรูปแบบที่ต่อเนื่องของการละเมิด
inside_ .indd 206 14/9/2565 11:15:06
