Page 63 - kpiebook63010
P. 63
62 การศึกษาความเคลื่อนไหวทางการเมืองและพฤติกรรมการเลือกตั้ง
สมาชิกสภาผู้แทนราษฎร 2562 กรุงเทพมหานคร
สื่ออินเทอร์เน็ตในฐานะสื่อใหม่เข้ามามีบทบาททางการเมืองและมีบทบาทในการเปลี่ยนแปลง
การรณรงค์หาเสียงของผู้สมัคร ในกรณีสหรัฐอเมริกาผู้สมัครหาเสียงในระดับสภาผู้แทนใช้อินเทอร์เน็ต
ในการรณรงค์หาทุน เขียนบล็อค สร้างชุมชนออนไลน์ นอกจากนี้สื่อออนไลน์ยังมีต้นทุนที่ตำ่ากว่าสื่ออื่น ๆ
อาทิ โทรทัศน์ ซึ่งอาจมีผลทำาให้เกิดความเท่าเทียมกันในการแข่งขันมากขึ้นโดยเฉพาะกับผู้สมัครหน้าใหม่
นอกวงการเมืองและพรรคการเมืองขนาดเล็ก แม้ว่าพรรคขนาดใหญ่อาจจะยังมีความได้เปรียบในการนำาข่าวสาร
ต่าง ๆ ไปสู่สาธารณะ (Davis et al., 2009)
หากมองสหรัฐอเมริกาเป็นหมุดหมายสำาคัญในการพิจารณาความสัมพันธ์ระหว่างอินเทอร์เน็ต
กับการรณรงค์เลือกตั้ง จะพบว่า การใช้อินเทอร์เน็ตกับการรณรงค์การเลือกตั้งอย่างกว้างขวางเริ่มต้น
เมื่อปี ค.ศ. 1992 สมัยที่ จอร์จ บุช กับ บิล คลินตัน แข่งขันกันสู่ตำาแหน่งประธานาธิบดี โดยเริ่มจากบุช
ใช้จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ส่งไปตามกระดานแจ้งข่าวอิเล็กทรอนิกส์ (bulletin board) ของบริษัทต่าง ๆ ขณะที่
คลินตันส่งคำาปราศรัย เอกสารประกาศจุดยืนทางอุดมการณ์และนโยบาย และข้อมูลส่วนตัวลงตามกลุ่มแบ่งปันข่าว
(newsgroup) กลุ่มแจ้งข่าวของคลินตันเอง (Clinton Listserv) และสร้างที่อยู่จดหมายอิเล็กทรอนิกส์ของตัวเอง
แต่กระนั้นก็ตามบทบาทของอินเทอร์เน็ตในสมัยนั้นก็ยังมีอยู่อย่างจำากัด และประชาชนจำานวนไม่มากนักที่จะ
มีโอกาสเข้าถึง ต่อมาในปี 1995 ทั้งสองพรรคหลักเริ่มมีเว็บไซต์ของพรรค และผู้สมัครของแต่ละพรรคที่เริ่มรณรงค์
หยั่งเสียงเลือกตั้งประธานาธิบดีก็เริ่มมีเว็บไซต์เป็นของตัวเองในการรณรงค์หาเสียง ในที่สุดผู้สมัครประธานาธิบดี
ตัวจริงของแต่ละฝ่าย คือ คลินตัน-กอร์ และ บ๊อบ โดว์ ก็มีเว็บไซต์รณรงค์หาเสียงของตัวเอง และแม้ว่าอินเทอร์เน็ต
จะยังไม่เข้าถึงประชาชนในวงกว้าง แต่ก็เป็นครั้งแรกที่ในการประชันวิสัยทัศน์นั้น โดว์ได้กล่าวถึงอีเมลแอดเดรส
ของการรณรงค์ของเขาผ่านทางโทรทัศน์ และทำาให้มีผู้คนเข้าชมถึงสองล้านยอดชม (เพิ่งอ้าง)
ในปี ค.ศ. 1998 ผู้สมัครสภาผู้แทนของสหรัฐถึงสองในสามมีเว็บไซต์เป็นของตัวเอง แต่ลักษณะของ
เว็บไซต์ยังมีลักษณะเหมือนสื่อสิ่งพิมพ์หรือ brochure คือแจ้งข้อมูลและลิ้งค์ แต่ก็ยังไม่มีลักษณะของการโต้ตอบ
กับผู้ชม (interactive) แต่ก็มีการสื่อสารกันด้วยจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ จนกระทั่งในปี ค.ศ. 2000 เว็บไซต์ของ
ผู้สมัครและการรณรงค์เริ่มมีลักษณะพิเศษเพิ่มขึ้นมาเช่น เว็บของกอร์กับลิเบอร์แมน มีการแชตออนไลน์
และการขายสินค้าออนไลน์ ขณะที่บุช เริ่มเปิดให้มีการถามคำาถามสดเข้าไปในเว็บ (เพิ่งอ้าง)
อย่างไรก็ดี การใช้อินเทอร์เน็ตในการรณรงค์การเลือกตั้งในอเมริกานั้นแม้ว่าจะมีเรื่องของการนำา
เอาข้อมูล และเทคโนโลยีในการสื่อสารใหม่ ๆ ใส่ลงไป แต่หัวใจสำาคัญของการสื่อสารก็คือการชักชวนให้ผู้ชม
เลือกผู้สมัครรายนั้น และอย่าเลือกฝ่ายตรงข้าม ในเว็บไซต์มักจะมีข้อมูลประวัติของผู้สมัคร และข้อมูลเกี่ยวกับ
ครอบครัวของเขา โดยเฉพาะภาพของคู่ชีวิต รายลำาเอียดสำาหรับติดต่ออาทิ เบอร์โทรศัพท์ และที่อยู่ของจดหมาย
อิเล็กทรอนิกส์ และการเชื่อมโยงกับองค์กร/กลุ่มคนที่ให้การสนับสนุนการรณรงค์ครั้งนี้ ข้อเสนอทางโยบาย
การตอบโต้ข้อกล่าวหา คำาปราศรัย และแผ่นพับ รวมทั้งการส่งข้อมูลข่าวสารไปยังผู้สนับสนุนอย่างสมำ่าเสมอ
ผ่านเครือข่ายจดหมายอิเล็กทรอนิกส์ นอกจากนี้แล้ว การใช้อินเทอร์เน็ตกับการรณรงค์นั้นไม่ได้มีแต่การสื่อสาร
แบบแจ้งให้ทราบ (inform) แต่ยังรวมไปถึงการกระตุ้นให้ผู้สนับสนุนทางการเมืองเกิดการเคลื่อนไหว (mobilize)
เช่นการใช้บล็อค (blog) ที่ทำาให้การอัปเดตเกิดอย่างรวดเร็วสมำ่าเสมอกว่าการเปลี่ยนหน้าเว็บไซต์ และการ
