Page 114 - 23464_Full text

113

123
เช่นนี้ท าให้มีบัตรเลือกตั้งจ านวนมากถูกพิจารณาเป็นบัตรเสีย แต่เนื่องจากการวินิจฉัยเช่นนี้เป็น
ตัวแปรคงที่ในการเลือกตั้งของไทยนับตั้งแต่ปี 2544 เป็นต้นมาจึงกล่าวได้ว่าตัวแปรนี้ไม่ได้ท าให้เกิด

ความเบี่ยงเบนของจ านวนบัตรเสียในการเลือกตั้งแต่ละครั้งแต่อย่างใด ดังนั้น ภายใต้ข้อจ ากัดใน
ปัจจุบันที่ไม่มีดัชนีตัวอื่นที่สมบูรณ์กว่านี้ การใช้บัตรเสียในการเปรียบเทียบความยากง่ายของระบบ
เลือกตั้งจึงเป็นวิธีวิเคราะห์ที่สมเหตุสมผลและเป็นระบบที่สุด

จากการศึกษาของผู้วิจัยพบว่าในอดีตที่ผ่านมา จ านวนบัตรเสียของการเลือกตั้งไทยระหว่างปี
2544-2562 มีดังนี้ (ดูตารางที่ 20)

ตารางที่ 20: เปรียบเทียบบัตรเสียจากการเลือกตั้ง พ.ศ. 2544 ถึง 2562

จ านวนบัตรเสีย จ านวนบัตรเสีย
การเลือกตั้ง ระบบเลือกตั้ง
เขต บัญชีรายชื่อ รวมสองระบบ

2544 2540 2,992,081 745,829 3,737,910

(10.01%) (2.49%) (6.25%)

2548 2548 1,938,590 935,586 2,874,176

(5.99%) (2.89%) (4.44%)

2550 2550 837,775 1,823,436 2,661,211

(2.56%) (5.56%) (4.06%)

2554 2550 2,040,261 1,726,768 3,767,029

(แก้ไขเพิ่มเติม) (5.79%) (4.90%) (5.345%)

2562 2560 2,137,762 - 2,137,762
(5.58%) (5.58%)

ที่มา: ส านักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง (2544, 2548, 2550, 2554, 2562)

123 ปริญญา เทวานฤมิตรกุล, วิจัยประเมินผลการจัดให้มีการเลือกตั้งสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรเป็นการทั่วไป พ.ศ.
2562 (กรุงเทพฯ: ส านักงานคณะกรรมการการเลือกตั้ง 2565); เครือข่ายเอเชียเพื่อการเลือกตั้งเสรีหรือแอนเฟรล,
การเลือกตั้งทั่วไปของประเทศไทย พ.ศ. 2562: โอกาสที่หลุดลอยไปส าหรับการกลับสู่ประชาธิปไตย, รายงานฉบับ
สมบูรณ์ของคณะผู้สังเกตการณ์การเลือกตั้งระหว่างประเทศของแอนเฟรลในการเลือกตั้งทั่วไป พ.ศ. 2562 ของ
ประเทศไทย (กรุงเทพฯ: แอนเฟรล, 2562).