Page 20 - 23461_Fulltext
P. 20

11


                       Frank Vibert เห็นว่าหน่วยงานอิสระ ที่เขาเรียกว่า Unelected elites นี้เป็นนวัตรกรรมที่จะช่วยท า
                                                          37
               ให้ประชาธิปไตยแบบเดิมนั้นรอดพ้นวิกฤติศรัทธาได้
                       สุดท้าย คือ Mark Tushnet ที่ระบุอย่างชัดเลย ว่าองค์กรอิสระเหล่านี้ ซึ่งเขาศึกษาในแอฟริกาใต้
               ควรได้รับการขนานนามว่าอธิปไตยที่สี่ เพราะรัฐธรรมนูญแอฟริกาใต้ได้ดึงเอาอ านาจตรวจสอบแยกออกไปจาก
                                     38
               อ านาจบริหารเด็ดขาดแล้ว


                       3. ปัญหาการออกแบบองค์กรอิสระในฐานะอ านาจที่สี่

                       การก าหนดขึ้นขององค์กรอิสระเพื่อตรวจสอบการใช้อ านาจนั้นไม่ใช่ยาวิเศษ องค์กรอิสระเองอาจ

               ประสบปัญหาเชิงสถาบันอย่างน้อยสี่ประการ  คือ ปัญหาความชอบธรรม องค์กรอิสระมักเป็นองค์กรใหม่ที่ถูก
                                                    39
               เพิ่มเติมเข้าไปในการเมืองแบบเก่า ซึ่งความใหม่นี้เป็นทั้งจุดแข็ง เพราะองค์กรอิสระมักไม่ถูกเหมารวมไปกับ
               องค์กรอื่นที่มีความชอบธรรมต่ า แต่ความใหม่นั้นก็น ามาสู่ความสงสัย ค าถามเรื่องความจริงจัง เพราะองค์กร
               อิสระยังไม่มีผลงานประจักษ์

                       ปัญหาที่สอง คือ เรื่องอ านาจ เพราะองค์กรตรวจสอบเหล่านี้มักไม่อยู่ในฝ่ายนิติบัญญัติ บริหาร หรือ
               ตุลาการ จึงกลายเป็นค าถามว่า องค์กรตรวจสอบพวกนี้เอาอ านาจอะไรมาจากไหน องค์กรอื่นจะมีปฏิสัมพันธ์
               อย่างไรกับองค์กรตรวจสอบนี้ รวมทั้งอาจจะถูกละเลยจากองค์กรอื่นไปเลยก็ได้

                       ปัญหาที่สามเป็นเรื่องความรับผิดขององค์กรตรวจสอบเอง เมื่อองค์กรตรวจสอบไปตรวจสอบทุกคน
               แต่ใครจะตรวจสอบองค์กรผู้ตรวจสอบเองได้ ซึ่งเรื่องนี้มักไม่มีค าตอบที่น่าพอใจเท่าไหร่ แต่หากไม่สามารถ
               ตอบค าถามเรื่องความรับผิดนี้ได้แล้ว แรงเสียดทานระหว่างผู้ตรวจและผู้ถูกตรวจสอบก็จะเพิ่มมากขึ้นและ
               ย้อนกลับไปปัญหาเดิมที่พยายามจะสร้างองค์กรอิสระเพื่อการตรวจสอบการใช้อ านาจขึ้นมา คือ องค์กรใหม่
               เหล่านี้กลายเป็นผู้ใช้อ านาจตามอ าเภอใจเสียเอง

                       สุดท้าย คือ ความเฉื่อยในระบบที่จะเพิ่มขึ้น หลังจากที่องค์กรตรวจสอบถูกจัดตั้งขึ้น ผ่านไปสักพักเมื่อ
               สาธารณะเลิกสนใจนวัตกรรมเหล่านี้แล้ว องค์กรก็เริ่มกลับเข้าสู่ความเป็นราชการเหมือนองค์กรของรัฐอื่นๆ ท า
               ให้ประสิทธิผลการท างานค่อยๆ ลดลง พร้อมทั้งความนิยมของสาธารณชนด้วย แรงเฉื่อยนี้ นอกจากมาจาก

               ภายในแล้ว ยังอาจเกิดจากแรงเสียดทานจากองค์กรภายนอกด้วย ที่พยายามสกัดอิทธิพลอ านาจขององค์กร
               ตรวจสอบเพื่อลดพิษสงขององค์กรใหม่เหล่านี้ลงไปในที่สุด
                       ดังนั้น การออกแบบระบบตรวจสอบการใช้อ านาจ จึงเป็นเรื่องส าคัญที่ต้องค านึงถึงเหตุผลและความ
               จ าเป็นของการมีองค์กรตรวจสอบนั้นๆ อยู่ในระบอบการเมือง

                       แต่ปัญหาขององค์กรอิสระนั้นลึกซึ้งไปกว่าแค่ปัญหาประสิทธิภาพ คือ ปัญหาว่า อ านาจอธิปไตยที่สี่
               นั้นอยู่ตรงในของระบอบการเมืองนั้นๆ อ านาจอธิปไตยที่สี่ ต่างจากอ านาจอธิปไตยสามอ านาจเดิมที่มีภาพ
               ชัดเจนว่าแต่ละอ านาจสัมพันธ์กันอย่างไร อ านาจใหม่นี้ยังไม่มีค าตอบที่ชัดเจน อ านาจนี้ มากหรือน้อยไป
               หรือไม่อย่างไร การตรวจสอบอ านาจนั้นหากน้อยไปก็ไม่ดีแน่แท้ แต่การตรวจสอบอ านาจที่เข้มข้นมากเกินไปก็

               อาจจะไม่ใช่เรื่องดีเช่นกัน





               37  Frank Vibert, The Rise of the Unelected (Cambridge University Press 2007).
               38  Marsh Tushnet, ‘The Fourth Branch Institutions: South Africa’ in David Law (ed) Constitutionalism in Context (Cambridge University
               Press 2022) 426-429.
               39  John Ackerman (เชิงอรรถ 8) 267-271.
   15   16   17   18   19   20   21   22   23   24   25