Page 145 - 23154_Fulltext
P. 145
140
(3) ต้องไม่รับเงินหรือประโยชน์ใด ๆ จากหน่วยงานราชการหรือหน่วยงานของรัฐหรือรัฐสาหกิจ
เป็นพิเศษ นอกเหนือไปจากที่หน่วยงานราชการ หรือหน่วยงานของรัฐ หรือรัฐวิสาหกิจ ปฏิบัติกับบุคคล
อื่น ๆ ในธุรกิจการงานตามปกติ”
ทั้ง 3 ข้อข้างต้นในมาตรา 103 ได้สะท้อนความพยายามในการป้องกันไม่ให้ทั้ง ส.ส. และ ส.ว. รับต าแหน่ง
ควบคู่ในระบบราชการหรือรัฐวิสาหกิจ และไม่ให้แสวงหาผลประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากระบบราชการและ
ภาคเอกชนดังที่สมัยรัฐบาลถนอมเคยปฏิบัติมา ทั้งนี้เมื่อกลับมาพิจารณายังความสัมพันธ์เชิงอ านาจที่เปลี่ยนแปลง
ไปในรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2517 ฉบับนี้ สามารถพิจารณาความเปลี่ยนแปลงใน 3 ประการ อันเป็นความสัมพันธ์ที่
ระบบรัฐสภาสัมพันธ์กับสถาบันพระมหากษัตริย์ ความสัมพันธ์ระหว่างสภาผู้แทนราษฎรกับวุฒิสภา และ
ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐสภากับตุลาการ
ประการแรก ความสัมพันธ์ระหว่างรัฐสภากับสถาบันพระมหากษัตริย์ ซึ่งข้อสังเกตส าคัญในส่วนนี้คือ พระ
ราชอ านาจที่ยกระดับขึ้นเป็นพิเศษหลังเหตุการณ์ 14 ตุลาคม พ.ศ. 2516 ที่ปรากฎให้เห็นผ่านทั้งพระราชอ านาจ
แต่งตั้งนายกพระราชทาน และพระราชอ านาจแต่งตั้งสภาพระราชทาน เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว รัฐธรรมนูญจึงรับเอา
เจตนารมณ์ในการยกระดับพระราชอ านาจให้มีความเป็นการเมืองเหนือกว่าที่ผ่านมา ข้อสังเกตอันดับแรกคือ
มาตรา 15 และ 16 ของรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2517 บัญญัติให้ระดับจ านวนขององคมนตรีเพิ่มเป็น 15 คน แบ่งเป็น
ประธานองคมนตรี 1 คน และองคมนตรีอื่นอีก 14 คน มีที่มาจากการแต่งตั้งจากพระมหากษัตริย์ตามพระราช
อัธยาศัย และมีประธานรัฐสภาเป็นผู้ลงนามรับสนองพระบรมราชโองการแต่งตั้งประธานองคมนตรี โดยขอบเขต
อ านาจขององคมนตรีมีหน้าที่ถวายความเห็นต่อพระมหากษัตริย์ในพระราชกรณียกิจทั้งปวงที่พระมหากษัตริย์ทรง
ปรึกษา และหน้าที่อื่นตามรัฐธรรมนูญ
ตารางที่ 6.1 จ านวนองคมนตรีเปรียบเทียบ จากพระราชบัญญัติธรรมนูญการปกครองแผ่นดินสยาม
ชั่วคราว พ.ศ. 2475 - รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2517
จ ำนวนคณะองคมนตรี ในรัฐธรรมนูญแต่ละฉบับ
จ านวนคณะองคมนตรี
16
15
14
12
10
9 9 9 9 9
8
6
5
4
2
0 0 0 0
2 4 7 5 2475 2489 2 4 9 0 2492 2 4 7 5 2502 2511 2515 2 5 1 7
ชั่ วคราว ชั่ วคราว เ พิ่ มเ ติม
2 4 9 5
