Page 125 - 23154_Fulltext
P. 125

120


                        เนื้อหาของมาตรา 72 จึงเป็นข้อสังเกตถึงความพยายามน าเอาอ านาจกลับมายังรัฐสภาทั้งในเรื่องของ

               ระยะเวลารับรองร่างพระราชบัญญัติและจ านวนสมาชิกสภาที่เพียงพอต่อการลงคะแนนเห็นชอบร่างรัฐธรรมนูญที่
               ถูกแย้งกลับมาจากพระมหากษัตริย์ โดยสรุปหากเปรียบเทียบจากรัฐธรรมนูญ 3 ฉบับส าคัญ จะเทียบได้ดังนี้


               ตารางที่ 4.1: เปรียบเทียบรัฐธรรมนูญ 3 ฉบับ ในประเด็นพระราชอ านาจโต้แย้งร่างพระราชบัญญัติ

                          รัฐธรรมนูญ              กรอบระยะเวลาของพระราช          จ านวนสมาชิกที่ต้องการ เพื่อ
                                                  อ านาจโต้แย้งพระราชบัญญัติ     ยืนยันแสดงความเห็นชอบร่าง
                                                            (วัน)                   พระราชบัญญัติ (คน)

                 รั ฐ ธ ร ร ม นู ญ   พ . ศ .   2 4 7 5       30                  สภาลงมติเห็นชอบ ไม่ก าหนด
                 (มาตรา 39)                                                               จ านวน

                 รั ฐ ธ ร ร ม นู ญ   พ . ศ .   2 4 9 2       90                  2 ใน 3 ของสมาชิกสภาทั้งหมด
                 (มาตรา 77)

                 รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2475 แก้ไข                  60                 ครึ่งหนึ่งของสมาชิกสภาทั้งหมด
                 เพิ่มเติม พ.ศ. 2495 (มาตรา 72)


                       นอกจากนั้นในประการที่สาม รัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2475 แก้ไขเพิ่มเติม พ.ศ. 2495 ได้ก าหนดบทเฉพาะกาล
               ให้มีการรื้อฟื้นเอาระบบสภาผู้แทนราษฎร 2 ประเภทในสมัยรัฐธรรมนูญ พ.ศ. 2475 กลับมาอีกครั้ง โดยมีรูปแบบ

               ตามมาตรา 115 ดังนี้
                              “มาตรา 115 ภายใต้บังคับมาตรา 116 ในวาระเริ่มแรกภายในระยะเวลา 10 ปี นับแต่วันบังคับ

                       ใช้รัฐธรรมนูญนี้ ให้สภาผู้แทนราษฎรมี 2 ประเภท มีจ านวนเท่ากัน
                              (1) สมาชิกประเภทที่ 1 ได้แก่ ผู้ซึ่งราษฎรเลือกตั้งตามบทบัญญัติมาตรา 45 และ 46

                              (2) สมาชิกประเภทที่ 2 ได้แก่ ผู้ซึ่งพระมหากษัตริย์ได้ทรงพระกรุณาโปรดเกล้า ฯ แต่งตั้งขึ้นไว้
                       แล้วในวันที่บังคับใช้รัฐธรรมนูญฉบับนี้

                              ในระหว่างที่สมาชิกประเภทที่ 1 ยังไม่ได้เข้ารับหน้าที่ให้สภาผู้แทนราษฎรประกอบด้วยสมาชิก
                       ประเภทที่ 2 ไปพลางก่อน”



                       ปัญหาของการมีผู้แทนราษฎรประเภทที่ 2 ดังที่มีการพิจารณาไว้ในส่วนก่อนหน้านี้แล้วในประเด็นของการ
               ดึงเอาพระมหากษัตริย์มาเป็นส่วนหนึ่งของความขัดแย้งทางการเมือง เนื่องจากมาตรา 115 ก าหนดให้มี
               ผู้แทนราษฎรประเภทที่ 2 ในระยะเวลา 10 ปีแรก โดยผู้แทนกลุ่มนี้จะมีที่มาของต าแหน่งจากการแต่งตั้งโดย

               พระมหากษัตริย์ในสัดส่วนที่เท่ากับผู้แทนราษฎรประเภทที่ 1 ซึ่งมาจากการเลือกตั้ง ส่งผลให้สัมพันธภาพของ
               ระบบรัฐสภาตามรัฐธรรมนูญฉบับนี้ แม้ว่าจะกลายเป็นระบบสภาเดี่ยวอีกครั้ง ทว่าก็เป็นสภาเดี่ยวที่สมาชิกมาจาก

               การเลือกตั้งจากประชาชนและการแต่งตั้งโดยพระมหากษัตริย์แบบละครึ่ง ประกอบกับวัฒนธรรมการเมืองใน
   120   121   122   123   124   125   126   127   128   129   130