Page 107 - 22825_Fulltext
P. 107
2-67
และประชาชนเข้าถึงทรัพยากรอย่างเท่าเทียมอัตราการฆาตกรรมจะลดลง และหากรัฐเข้าควบคุมยาเสพติดให้
ลดน้อยลง เนื่องจากยาเสพติดท าให้ผู้เสพประสาทหลอน ควบคุมสติตนเองไม่ได้ อันเป็นสาเหตุของการขาด
ความยั้งคิดจนน าไปสู่การฆาตกรรมผู้อื่นด้วยเจตนาร้าย ไตร่ตรองไว้ล่วงหน้า ตลอดจนการไม่ระมัดระวังหรือ
ยับยั้งชั่งใจ นอกจากนี้สภาพแวดล้อมทางสังคมและวัฒนธรรมก็ส่งผลต่อการฆาตกรรมด้วยเช่นกัน เห็นได้จาก
งานของพอล โบฮันแนน (Paul Bohannan) (n.d. อ้างถึงใน ศิริประภา รัตตัญญู, 2550) ที่พยายามท าความ
เข้าใจถึงสาเหตุหรือปัจจัยของการฆาตกรรม แล้วพบว่าเป็นความซับซ้อนที่ขึ้นอยู่กับความแตกต่างทาง
วัฒนธรรมของแต่ละสังคม ผ่านความสัมพันธ์ทางค่านิยมที่มีอิทธิพลต่อสังคมและวัฒนธรรมในรูปแบบความ
ขัดแย้งหรือทะเลาะวิวาท เช่น ความขัดแย้งภายในครอบครัว หรือคู่สมรส ซึ่งสังเกตได้ว่าแม้มูลเหตุนั้นเล็กน้อย
ถึงขั้นปราศจากเหตุผลส าคัญในการก่อเหตุ แต่ส าหรับคนในสังคมที่ต่างออกไปกลับกลายเป็นสาเหตุส าคัญของ
การฆาตกรรม จึงอาจกล่าวได้ว่า สาเหตุของการฆาตกรรมเกิดจากสภาพแวดล้อมความแออัดในที่อยู่อาศัย
ความยากจน รวมถึงการขาดความระมัดระวังในการเดินทาง การป้องกันทรัพย์สิน และการติดยาเสพติด
จากปัญหาการฆาตกรรมข้างต้น ปราโมทย์ จันทร (2558) ได้เสนอแนวทางการป้องกันและแก้ไข โดย
การจัดให้มีจุดตรวจ สายตรวจตามจุดเสี่ยง และให้ความรู้กับชุมชน อีกด้านหนึ่งควรเอาใจใส่บุตรหลานให้เป็น
คนดี ไม่ก่อให้เกิดปัญหาอาชญากรรมในอนาคต โดยการแก้ปัญหาเน้นไปที่การให้ความรู้และการอบรมอาชีพ
เพื่อให้มีงานท า มีรายได้ จะได้ไม่กระท าความผิดซ้ า และควรมีการติดกล้องวงจรปิด มีเจ้าหน้าที่รักษาความ
ปลอดภัยตลอดจนการร่วมมือแจ้งข่าวเมื่อพบผู้ต้องสงสัยที่คิดว่ากระท าความผิดให้กับเจ้าหน้าที่ต ารวจได้ทราบ
จ านวนของประชากรในเรือนจ า (ต่อแสนคน) หมายถึง อัตราของประชากรในเรือนจ า
ซึ่งเป็นบุคคลที่อยู่ในเรือนจ าตามการรายงานที่สรุปโดยจ าแนกประเภทของกรมราชทัณฑ์ (กรมราชทัณฑ์,
2565) ประกอบไปด้วย 5 ประเภท คือ นักโทษเด็ดขาด ผู้ต้องขังระหว่าง (ชั้นสอบสวน ชั้นไต่สวน-พิจารณา
และชั้นอุทธรณ์-ฎีกา) เยาวชนที่ฝากขัง ผู้ถูกกักกัน และผู้ต้องกักขัง สอดคล้องกับค านิยามที่ก าหนดไว้ใน
พระราชบัญญัติราชทัณฑ์ (ราชกิจจานุเบกษา, 2560) โดยค าว่า “เรือนจ า” หมายถึง ที่ซึ่งใช้ควบคุม ขัง หรือ
จ าคุกผู้ต้องขังกับทั้งสิ่งที่ใช้ต่อเนื่องกัน และให้หมายความรวมถึงที่อื่นใดซึ่งรัฐมนตรีได้ก าหนดและประกาศใน
ราชกิจจานุเบกษาวางอาณาเขตไว้โดยชัดเจนด้วย โดยค าว่า “ผู้ต้องขัง” หมายความรวมถึงนักโทษเด็ดขาด คน
ต้องขัง และคนฝาก ซึ่งค าว่านักโทษเด็ดขาด หมายความว่า เป็นบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายจ าคุกภายหลังค า
พิพากษาถึงที่สุดและให้หมายความรวมถึงบุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามค าสั่งที่ชอบด้วยกฎหมายให้ลงโทษด้วย ขณะที่
คนต้องขัง หมายถึง บุคคลซึ่งถูกขังไว้ตามหมายขัง ส่วนคนฝาก หมายถึง บุคคลซึ่งถูกฝากให้ควบคุมไว้ตาม
ประมวลกฎหมายวิธีพิจารณา
จ านวนเจ้าหน้าที่ต ารวจ (ต่อแสนคน) หมายถึง อัตราก าลังพลที่ประกอบอาชีพต ารวจ สังกัดส านักงาน
ต ารวจแห่งชาติ ตามข้อมูลการส ารวจภาวะการท างานของประชากร (Labour Force Survey) (2562) โดย
พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน (2554) ให้ความหมายว่า ต ารวจ หมายถึง เจ้าหน้าที่ของรัฐ ซึ่งต ารวจมี
หน้าที่ตรวจตรารักษาความสงบ จับกุม และปราบปรามผู้กระท าผิดกฎหมาย โดยจ านวนก าลังพลเจ้าหน้าที่
ต ารวจสอดคล้องกับแนวคิดเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตการท างาน ที่ Huse & Cummings (1985 อ้างถึงใน (ศิริพร
ลือวิภาสกุล และ ชวนชม ชินะตังกูร, 2553) ได้เสนอไว้ในองค์ประกอบด้านค่าตอบแทนที่เพียงพอและยุติธรรม
สภาพแวดล้อมการท างานที่ถูกสุขลักษณะและปลอดภัย การพัฒนาความสามารถของบุคคล ความก้าวหน้า
และความมั่นคงในงานการบูรณาการด้านสังคมด้วยการสร้างประชาธิปไตยในองค์การให้มีความสมดุล ระหว่าง
ชีวิตในงานและชีวิตส่วนตัว สอดรับกับแนวคิดของ Waltoon (1974 อ้างถึงใน ภณิตา กบรัตน์ (2556) ที่อาศัย
หลักการพิจารณาคุณลักษณะของบุคคลเกี่ยวกับคุณภาพชีวิตในการท างาน โดยเน้นแนวคิดความเป็นมนุษย์
(Humanistic) จากสภาพแวดล้อมตัวบุคคลและสังคม ที่ส่งผลต่อการท างานให้ประสบความส าเร็จ ตอบสนอง
