Page 103 - 22816_Fulltext
P. 103
80
มหาวิทยาลัยมีปรากฏให้เห็นในสื่อต่าง ๆ อย่างต่อเนื่อง ยกตัวอย่าง สถานการณ์ความรุนแรงในการ
ก่อเหตุทะเลาะวิวาทในสถาบันและต่างสถาบัน นอกจากนี้มีการใช้คำพูดที่ไม่เหมาะสมของเยาวชน
ผ่านทางสื่อออนไลน์มีเป็นจำนวนมาก ภายใต้สถานการณ์ของโควิด-19 ความรุนแรงทางกายภาพ
ที่เกิดขึ้นมาจาก การปลูกฝังค่านิยมที่ไม่ถูกต้องจากรุ่นพี่สู่รุ่นน้องด้วยวิธีการต่าง ๆ เรียกได้ว่าเป็น
ความรุนแรงทางวัฒนธรรมที่ทำให้การใช้ความรุนแรงกลายเป็นเรื่องปกติ
3) การสร้างสันติวัฒนธรรมในสถานศึกษาตามนิยามความหมายของสันติวัฒนธรรม ทำได้
ในหลายวิธี ไม่ได้มีเพียงการอบรมเท่านั้น แต่มีทั้งวิธีการที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ เช่น การสร้าง
สภาพแวดล้อมที่ดี การออกกฎหมาย การตั้งกติกา การตั้งชมรม การแนะแนว การพูดคุย การไกล่เกลี่ย
ข้อพิพาท กิจกรรมดนตรี กีฬา ศิลปะ วิธีการที่กล่าวมาต้องทำไปเพื่อนำไปสู่การสร้างสันติวัฒนธรรม
อย่างยั่งยืนร่วมกับเครือข่าย ด้วยกระบวนการมีส่วนร่วมอย่างจริงจัง
ตัวแบบด้านสันติวัฒนธรรมในสถานศึกษาที่ผ่านการบูรณาการ คือ TUNA ACT Model หรือ
โมเดลปลาทูน่า แอค ปลาทูน่ามีลักษณะสำคัญ คือ อยู่กันเป็นฝูง ว่ายน้ำไว มีหลากหลายพันธุ์ เนื้อนุ่ม
อร่อย มีคุณค่าทางเศรษฐกิจ ซึ่งสามารถนำมาประยุกต์เป็นแนวทางในการขับเคลื่อนให้เกิดสันติ
วัฒนธรรมในสถานศึกษาได้เป็นอย่างดี
TUNA ACT Model ในการขับเคลื่อนสันติวัฒนธรรม ประกอบด้วย 1. Thinking
Environment (สภาพแวดล้อมที่ดีสำหรับการคิดหรือเรียนรู้) 2. Understanding Yourself/Other
(เข้าใจตนเองและผู้อื่น) 3. Non violence (ไม่ใช้ความรุนแรง) 4. Accept diversity (ยอมรับ
ความหลากหลาย) 5. Action (ลงมือทำ) 6. Conflict analysis/context (การวิเคราะห์ความขัดแย้ง)
7. Tools for conflict resolution (เครื่องมือสำหรับการจัดการความขัดแย้ง) โดยเพื่อให้จำง่าย
ผู้เขียนได้นำมาเขียนให้มีความสละสลวยสัมผัสกัน คือ
“สันติวัฒนธรรมช่วยนำทาง ร่วมสร้างความเข้าใจเธอและฉันสื่อสารกันโดย Thinking
Environment พูดคุยเป็นให้เห็นทางออกร่วมสร้างสรรค์ ผลักดันร่วมกันด้วยหัวใจ”
2. นำรูปแบบการสร้างสันติวัฒนธรรมในสถานศึกษา ไปประยุกต์ด้วยการอบรม
ในสถานศึกษานำร่อง
จากโมเดลที่ได้ มีการนำรูปแบบการสร้างสันติวัฒนธรรมในสถานศึกษา ไปประยุกต์ด้วยการ
อบรมผู้บริหาร คณาจารย์ในสถานศึกษานำร่อง อีกจำนวน 4 ครั้ง โดยครั้งแรกเป็นการอบรมให้กับ
ผู้บริหาร คณาจารย์ในสถานศึกษานำร่อง เมื่อวันที่ 18-19 พฤษภาคม 2565 และอีก 3 ครั้งที่เหลือ
เป็นการอบรมโดยตรงให้กับนักเรียน นักศึกษา ทั้งระดับมหาวิทยาลัย อาชีวศึกษา และมัธยมศึกษา
