Page 54 - 22665_Fulltext
P. 54

37


                       2.3 แนวคิดพื้นฐานของการเจรจาและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท

                                  ในหัวข้อเรื่องแนวคิดพื้นฐานของการเจรจาและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท จะน าเสนอใน

                       หัวข้อย่อยที่ประกอบไปด้วย

                                  2.3.1 ความส าคัญของการเจรจาและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท
                                  2.3.2 ความหมาย แนวคิดทั่วไปของการเจรจาและการไกล่เกลี่ยโดยคนกลาง
                                  2.3.3 การเจรจาแบบมุ่งเน้นความร่วมมือ
                                  2.3.4 การไกล่เกลี่ยข้อพิพาทโดยคนกลางในบริบทที่แตกต่าง



                                  2.3.1 ความส าคัญของการเจรจาและการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท

                                        การเจรจา (Negotiation)  และการไกล่เกลี่ยโดยคนกลาง (Mediation) เป็น
                       เครื่องมือที่ส าคัญในการจัดการกับความขัดแย้งและความรุนแรงที่เกิดขึ้นด้วยกระบวนการพูดคุยกัน

                       อย่างเป็นระบบมีขั้นตอนมีศิลปะในการพูดคุยกันภายใต้บรรยากาศที่เอื้ออ านวยให้เกิด มี

                       สภาพแวดล้อมที่เหมาะสมให้คนที่ขัดแย้งกันสามารถมาเผชิญหน้ากันได้เมื่อถึงจุดหรือสถานการณ์ที่
                       เหมาะสม และเป็นการพูดคุยที่เป็นการไกล่เกลี่ย ไม่เกลี้ยกล่อม ตะล่อม ข่มขู่ และบังคับ แต่เป็น

                       กระบวนการของความสมัครใจ และเกิดการยอมรับจากคู่กรณี เป็นการพูดคุยที่บรรลุเป้าหมายทั้ง 3

                       มุมที่ควรจะเป็น กล่าวคือ บรรลุเป้าหมาย (เนื้อหา)ที่ชัดเจนร่วมกัน  มีกระบวนการที่ยอมรับร่วมกัน
                       และเกิดสัมพันธภาพต่อกันอย่างยั่งยืนและต่อเนื่อง สัมพันธภาพอย่างยั่งยืนมีความส าคัญ มิใช่การเน้น

                       แต่เพียงการท าบันทึกข้อตกลงแต่ละเลยความสัมพันธ์อันดีต่อกัน มิเช่นนั้นก็จะประสบปัญหา ดังที่
                       ชัยวัฒน์ สถาอานันท์ (2546) กล่าวว่า “สนธิสัญญาสันติภาพหรือข้อตกลงสันติภาพนั้น มิได้เป็นการ

                       แก้ไขปัญหา หากเป็นเพียง “แช่เย็น” ความขัดแย้งไว้ชั่วคราวเพื่อให้เกิดโอกาสในการเจรจาหาลู่ทาง
                       แก้ไขปัญหาอื่นๆ ต่อไป”


                                  การเจรจา 2 ฝ่ายหรือแม้แต่การไกล่เกลี่ยที่มีคนกลางนั้น หลายฝ่ายคาดหวังว่าจะเกิด
                       บันทึกข้อตกลงซึ่งมีความส าคัญแต่ไม่ใช่สิ่งสุดท้ายในกระบวนการการไกล่เกลี่ยข้อพิพาท มีงาน

                       วิชาการที่สนับสนุนแนวคิดดังกล่าว เช่น งานของ Ibrahim Abdi and Mason (2019) ได้อธิบายถึง

                       บันทึกข้อตกลงว่าเป็นแนวทางระยะสั้น แต่ต้องพัฒนาต่อไปในระยะกลางและระยะยาว เพื่อพัฒนา
                       เป็นนโยบายต่อไป ในงานดังกล่าวได้อธิบายว่า สันติภาพสามารถเป็นวิธีการ กระบวนการระหว่างทาง

                       ได้ วิธีการเรียกรวมว่า The SMALL มีค าอธิบายคือ S คือ ระยะสั้น (short term), M คือระยะกลาง

                       (medium term) และ L คือระยะยาว (long term)  ส่วน L สุดท้ายคือ Linkage เป็นการเชื่อมโยง
                       ทั้ง 3 แนวทางเข้าไว้ด้วยกัน เป็นการเชื่อมประสานเพื่อให้เกิดสันติภาพทั้งจากในระดับชุมชน ภูมิภาค

                       และประเทศ อีกทั้งระหว่างคนท างานด้านสันติภาพภายในพื้นที่กับคนท างานด้านสันติภาพภายนอก
                       พื้นที่ ค าอธิบายคือ ในการท างานระยะสั้นคือการไกล่เกลี่ยและจะมีการท าบันทึกข้อตกลง และการ
   49   50   51   52   53   54   55   56   57   58   59