Page 26 - 22353_Fulltext
P. 26
2. ผู้ร่วมสานเสวนา (Participants)
ผู้เข้าร่วมเสวนาคือกลุ่มบุคคลที่มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะพวกเขาคือบุคคลที่จะทำการแลกเปลี่ยน
และให้ข้อมูลต่างๆ คนกลุ่มนี้จึงควรครอบคลุมทุกกลุ่มที่เกี่ยวข้องให้มากที่สุด แต่ไม่ควรมีจำนวนมากเกินไปต่อ
ครั้ง เพราะจำนวนคนที่มากเกินไปนั้น ผู้เข้าร่วมจะมีโอกาสในการแลกเปลี่ยนที่น้อยลงและไม่ทั่วถึงทั้งยังไม่
ลึกซึ้งในรายละเอียด ทำให้สุดท้ายแล้วอาจไม่สามารถระบุปัญหาหรือความต้องการที่แท้จริงได้ อันที่จริงใน
จำนวนผู้เข้าร่วมทั้งหมดอาจมีการแบ่งกลุ่มย่อยออกไปอีกเพื่อให้ผู้เข้าร่วมมีโอกาสร่วมแลกเปลี่ยนความเห็นได้
อย่างเต็มที่
3. หัวข้อสานเสวนาหรือประเด็น (Issues)
หัวข้อในการเสวนาที่ดีและดึงดูดนั้นควรเป็นหัวข้อที่อยู่ในความสนใจของผู้ที่ได้รับเชิญเข้าร่วมการ
เสวนา การที่ผู้จัดมีการศึกษาและวิจัยหัวข้อที่อยู่ในความสนใจก่อนล่วงหน้ามาในรายละเอียด อาจเป็นอีก
หนทางหนึ่งที่จะช่วยให้การเสวนามีขอบเขตที่ชัดเจน เพราะก่อนการเสวนานั้นผู้เข้าร่วมการสานเสวนาควรมี
สิทธิรับทราบเนื้อหาและขอบเขตที่จะหารือกันเสียก่อนเป็นเบื้องต้น เพื่อประกอบการตัดสินใจว่าพวกเขาสนใจ
และพร้อมที่จะเข้าร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในหัวข้อดังกล่าวหรือไม่ อีกทั้งยังจะเป็นประโยชน์ต่อการ
เตรียมข้อมูลมาแลกเปลี่ยนกับผู้อื่นที่เข้าร่วมเสวนาอีกด้วย
อนึ่ง ในการกำหนดหัวข้อเพื่อใช้สานเสวนาหาทางออกนั้น ข้อพึงระวังคือไม่ควรเป็นหัวข้อที่มุ่งจับผิด
หรือย้อนอดีต แต่ควรเป็นหัวข้อที่มุ่งมองไปในอนาคตร่วมกัน ชี้ชวนให้ผู้เข้าร่วมมองหาอนาคตที่มีความเป็นไป
ได้โดยใช้อดีตเป็นบทเรียน และควรหลีกเลี่ยงการตั้งหัวข้อที่เป็นการแสดงจุดยืนเพราะอาจนำมาสู่การถกเถียง
กันอย่างไม่รู้จบ ตัวอย่างหัวข้อ อาทิ เราจะจัดการเมืองของเราเพื่อส่งต่อแก่ลูกหลานอย่างไร เราจะแก้ไขปัญหา
ขยะเพื่อเมืองที่น่าอยู่อย่างไร หรือเราจะสร้างเมืองของเราให้น่าอยู่ได้อย่างไร เป็นต้น
4. ฉากทัศน์ (scenario)
ฉากทัศน์ ในที่นี้หมายถึง ตัวอย่างของเหตุการณ์ในอนาคต ซึ่งผู้จัดจำลองขึ้นมาจากข้อมูลที่เก็บ
รวบรวมและทำการศึกษาวิจัย เพื่อนำมาใช้ชี้ให้ผู้เข้าร่วมสานเสวนาได้มองเห็นภาพของสิ่งที่อาจเกิดขึ้นใน
อนาคตหากมีการกระทำบางอย่างเกิดขึ้นหรือไม่มีการกระทำบางอย่างเกิดขึ้น เพื่อชวนให้ผู้เข้าร่วมเสวนาได้คิด
ทบทวนและพิจารณาว่าจะเลือกทางออกเช่นใด โดยฉากทัศน์ที่วิทยากรกระบวนการจะนำมาเสนอนั้นจำเป็น
อย่างยิ่งที่จะต้องมีอย่างน้อย 3 ทางเลือก เรื่องนี้มีความสำคัญอย่างยิ่ง เพราะหากฉากทัศน์ที่เสนอมีเพียง 2
ทางเลือก อาจเกิดกรณีของการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายและเอาแพ้ชนะกันได้ จึงควรมีทางเลือกอย่างน้อย 3 ทางเลือก
กระนั้น แม้จะมีฉากทัศน์ให้ผู้เข้าร่วมสานเสวนาได้คิดและพิจารณาแล้ว ทว่านั้นไม่ได้หมายถึงผู้เข้าร่วมเสวนา
จะต้องพิจารณาเลือกจากฉากทัศน์ที่ผู้จัดเตรียมไว้หรือเสนอขึ้นมาเท่านั้น สิทธิในการตัดสินใจและพิจารณา
25
