Page 244 - kpi21190
P. 244

244



               บทสรุป และข้อสังเกตบางประการ


                     จากการทบทวนวรรณกรรมที่เกี่ยวเนื่องกับการศึกษากระบวนการประชาธิปไตย

               ความเหลื่อมล้ำ และความสัมพันธ์ระหว่างสองสิ่งนี้ ผู้เขียนมีข้อสังเกตบางประการดังต่อไปนี้

                     ประการแรก กระบวนการประชาธิปไตยเป็นกระบวนการที่เต็มไปด้วยพลวัต ทิศทาง
               การเปลี่ยนแปลงไม่ได้เป็นเส้นตรงจากเผด็จการอำนาจนิยมสู่ประชาธิปไตยแบบเลือกตั้ง และ
               ยกระดับเป็นประชาธิปไตยแบบเสรีนิยม และประชาธิปไตยแบบก้าวหน้าเสมอไป หากแต่

               เต็มไปด้วยอุปสรรคนานัปการ ที่ในบางช่วงเวลาอาจส่งผลทำให้เกิดการเสื่อมความเข้มแข็งของ
               ประชาธิปไตย หรือกระทั่งประชาธิปไตยที่ล่มสลาย แนวการศึกษา “คุณภาพประชาธิปไตย”
               เกิดขึ้นมาภายใต้ความตระหนักในความซับซ้อนของกระบวนการดังกล่าว ด้วยเป้าประสงค์

               ที่ต้องการพัฒนา “เกณฑ์การชี้วัดระดับคุณภาพประชาธิปไตย” ที่สามารถประยุกต์ใช้ได้เป็น
               วงกว้าง และทำหน้าที่เป็นภาพสะท้อนให้เห็นถึงสถานะของประชาธิปไตย สำหรับทิศทาง
               การศึกษากระบวนการประชาธิปไตยในอนาคตนั้น ผู้เขียนมองว่าควรให้ความสำคัญกับ “แง่มุม
               เชิงลบ” หรือปัจจัยที่ส่งผลต่อการทำให้ประชาธิปไตยย้อนกลับ หรือผุกร่อน การทำความเข้าใจ
               ในปัจจัยเหล่านี้จะส่งผลทำให้เข้าใจถึง “ภัยคุกคามของประชาธิปไตย” ได้เป็นอย่างดี

               หากตัวแสดงทางการเมืองต่างๆมีความตระหนักร่วมกันตรงจุดนี้แล้ว การจะยกระดับคุณภาพ
               ประชาธิปไตยจะเป็นสิ่งที่ดำเนินไปได้อย่างง่ายดายมากขึ้น ในทางกลับกันหากประชาธิปไตย
               ย้อนกลับไปแล้ว การจะครุ่นคิดถึงการเพิ่มคุณภาพประชาธิปไตยจะเป็นสิ่งที่ยากลำบาก และ

               ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง

                     ประการที่สอง ในการศึกษาความเหลื่อมล้ำ ดูเหมือนว่าในปัจจุบันได้เกิด “ฉันทามติว่า
               ด้วยความสำคัญของปัญหาความเหลื่อมล้ำ” เกิดขึ้นทั้งในหมู่นักวิชาการ และผู้กำหนดนโยบาย
               ในระดับต่างๆ จากเดิมที่ผ่านมาตัวแสดงเหล่านี้มักจะมีแนวโน้มที่จะมองความเหลื่อมล้ำว่าเป็น

               เรื่องธรรมชาติ และเป็นสิ่งที่ปกติ รวมทั้งยังได้สนับสนุนการดำเนินนโยบายที่ส่งผลตามมา
               ทำให้ช่องว่างความเหลื่อมล้ำขยายตัวมากขึ้น อย่างไรก็ตาม ในการขับเคลื่อนวาระ
               การแก้ปัญหาความเหลื่อมล้ำอาจไม่สามารถดำเนินไปได้อย่างราบรื่น และง่ายดายมากนัก
               ปัญหาสำคัญในเรื่องนี้มีด้วยกันสามส่วน ในส่วนแรก มีการชี้ให้เห็นว่าชนชั้นนำ ที่เป็นผู้ได้รับ
               ประโยชน์มากที่สุดจากสถานการณ์ความเหลื่อมล้ำ มีแนวโน้มที่จะมองว่ารัฐบาลไม่ควรทุ่มเท

               งบประมาณเพื่อลดช่องว่างทางรายได้ ยกระดับมาตรฐานการครองชีพ แก้ปัญหาการว่างงาน
               และมองว่ามาตรการช่วยเหลือทางสังคมมักจะส่งผลให้คนขี้เกียจและสร้างภาระต่อเศรษฐกิจ
        การประชุมกลุ่มย่อยที่ 3   เศรษฐกิจที่มีในการเข้าไปมีอิทธิพลในกระบวนการทางการเมืองและการกำหนดนโยบาย
               (Jensen and Kersbergen, 2017) ขณะเดียวกันชนชั้นนำเหล่านี้ได้อาศัยทรัพยากรทาง


               เพื่อรักษาสถานภาพทางเศรษฐกิจและสังคมของกลุ่มตน ซึ่งในทางกลับกันจะส่งผลตามมา
               ทำให้ช่องว่างความเหลื่อมล้ำยังคงขยายตัวมากขึ้น
   239   240   241   242   243   244   245   246   247   248   249