Page 99 - kpi20764

98

(Gao & Brink, 2017) ซึ่งถ้าหากภาครัฐปล่อยให้สถานการณ์ดำาเนินไป
ถึงจุดที่ประชาชนขาดความไว้วางใจในกระบวนการยุติธรรม จนไม่กล้า

ที่จะออกมาแจ้งเบาะแสแล้ว การเรียกคืนความเชื่อมั่นจะกลายเป็น
สิ่งที่ทำาได้ยากยิ่ง (Villena & Villena, 2010) 49

ดังนั้น เพื่อเพิ่มแรงจูงใจในการแจ้งเบาะแส ภาครัฐจึงจำาเป็น
ต้องปรับใช้วิธีการหลายๆ รูปแบบ ไม่ว่าจะเป็นข้อเสนอการคุ้มครอง
พยาน การสร้างค่านิยมใหม่ การกำาหนดให้การแจ้งเบาะแสเป็นหน้าที่

ที่ต้องกระทำา ไปจนถึงการสร้างแรงรูงใจโดยใช้เงิน ซึ่งยังคงเป็นที่ถกเถียง
ในหมู่นักวิชาการและผู้เชี่ยวชาญด้านนโยบายสาธารณะ ถึงความเหมาะสม

ว่าการเสนอเงินรางวัลให้เป็นค่าตอบแทนการแจ้งเบาะแสนั้น จะทำาให้
50
การจูงใจขาดความยั่งยืนในระยะยาวหรือไม่ (Feldman & Lobel, 2009)
เนื่องด้วยมีงานวิจัยมากมายที่พยายามบ่งชี้ว่าการใช้เงินสร้างแรงจูงใจนั้น

อาจก่อให้เกิดภาวะการเบียดบังผลลัพธ์ (Crowding-out effect)
เพราะจะทำาให้ประชาชนที่คอยทำาหน้าที่แจ้งเบาะแสอยู่แล้วรู้สึกว่า

ตนถูก “จ้าง” มาให้ทำาเพื่อประโยชน์สาธารณะ และจะลดการแจ้งเบาะแส
ลงในท้ายที่สุด เนื่องจากไม่อยากตนเกิดความรู้สึกว่าแจ้งเบาะแสไป
เพราะต้องการค่าตอบแทน

อย่างไรก็ดี จากงานวิจัยของ Breuer (2013) ที่ศึกษาถึง
51

49 Villena, M. G., & Villena, M. J. (2010). On the economics of whistle-blowing
behavior: the role of incentives.
50
Feldman, Y., & Lobel, O. (2009). The incentives matrix: The comparative
eff ectiveness of rewards, liabilities, duties, and protections for reporting illegality. Tex.
L. Rev., 88, 1151.
51
Breuer, L. (2013). Tax Compliance and whistleblowing–the role of incentives. The
Bonn Journal of Economics, 2(2), 7-44.

inside_WhistleBlower_c1(cs5).indd 98 13/2/2562 16:41:42