Page 101 - kpi20764
P. 101
100
ของ Andon และคณะ (2016) พบว่าการให้เงินจูงใจจะส่งผลน้อยลง
53
สำาหรับความผิดสถานหนัก เนื่องจากผู้ต้องการแจ้งเบาะแสมองว่า
ความรุนแรง และความเสี่ยงที่จะถูกแก้แค้นมีมากขึ้น แสดงให้เห็นว่า
การใช้เงินสร้างแรงจูงใจ อาจไม่ได้ผลถ้าหากความผิดร้ายแรงจนถึงขั้นที่
ผู้แจ้งเบาะแสมีความเสี่ยงที่จะถูกคุกคามถึงชีวิต ซึ่งในกรณีนี้ การปรับปรุง
ข้อเสนอการคุ้มครองพยานให้มีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น จะเป็นสิ่งสำาคัญ
ที่ช่วยจูงใจผู้แจ้งเบาะแสได้ดีกว่าการให้เงินรางวัล
โดยสรุปแล้ว การแจ้งเบาะแสผู้กระทำาความผิดโดยภาคประชาชน
เป็นเครื่องมือสำาคัญ ในการแก้ไขปัญหาการกระทำาผิดกฎหมาย
แต่เนื่องจากผู้แจ้งเบาะแสจะต้องแบกรับภาระต้นทุนและความเสี่ยง
จากการถูกแก้แค้น การแจ้งเบาะแสจึงเกิดขึ้นได้ยากหากไม่มีการช่วยเหลือ
จากภาครัฐ ซึ่งจากงานวิจัยหลายๆ ชิ้น พบว่าการให้ผลตอบแทน
ในรูปตัวเงิน เป็นหนึ่งในวิธีที่สามารถสร้างแรงจูงใจในการแจ้งเบาะแสได้
แต่ยังพบข้อจำากัดบางประการอยู่ เช่น สร้างแรงจูงใจโดยการให้เงิน จะให้
ผลลพธ์ที่ดีเฉพาะกับผู้แจ้งเบาะแสมีระดับการให้เหตุผลเชิงจริยธรรม
ที่ไม่สูงเมื่อเทียบกับผู้แจ้งเบาะแสมีระดับการให้เหตุผลเชิงจริยธรรมที่สูง
กว่าปกติ หรือในกรณีของการแจ้งความผิดสถานหนัก ที่มีความเสี่ยง
ในการถูกแก้แค้นสูงกว่า เมื่อเทียบกับการแจ้งเบาะแสความผิดสถานเบา
การสร้างแรงจูงใจด้วยเงินก็จะส่งผลน้อยลงเช่นกัน
inside_WhistleBlower_c1(cs5).indd 100 13/2/2562 16:41:42
