Page 16 - kpi20764

ปัญหาการปรับปรุงกฎหมายที่มีผลใช้บังคับอยู่ตามแนวทางปฏิรูปประเทศไทยตามรัฐธรรมนูญฉบับใหม่ด้านกฎหมายและกระบวนการยุติธรรม: การเสริมประสิทธิภาพ
ด้านการคุ้มครองของผู้ให้ข้อมูล (Whistleblower) ที่เกี่ยวข้องกับการทุจริต การกระทำาที่ไม่ชอบด้วยกฎหมาย และการใช้อำานาจไม่ถูกต้องซึ่งกระทบต่อประโยชน์สาธารณะ 15

โดยพบว่าการให้ข้อมูลหรือเบาะแสของบุคคลทั่วไปต่อองค์กรภาครัฐ
ต่างๆ และกรณีการให้ข้อมูลของข้าราชการพลเรือน ข้าราชการทหาร

และข้าราชการการเมืองต่อหน่วยงานของตน พบว่าสภาพปัญหาการเป็น
ผู้ให้ข้อมูลในประเทศไทยนั้นมีปัญหาที่ต้องพิจารณาหลายประการ ดังนี้

1. ปัญหาแนวคิดการเป็นผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส โดยในส่วนนี้
แยกพิจารณาความหมายของ 1) ข้อมูลหรือเบาะแส และ 2) ผู้ให้ข้อมูล
หรือเบาะแส ซึ่งในส่วนแรกนั้น เมื่อพิจารณาวัตถุประสงค์การให้ข้อมูล

หรือเบาะแสของประเทศไทย พบว่าการเป็นผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส
ทั้งกรณีบุคคลทั่วไปให้ข้อมูลต่อภาครัฐและกรณีข้าราชการให้ข้อมูลต่อ

หน่วยงานของตนจะให้ข้อมูลเพื่อตรวจสอบการใช้อำานาจรัฐให้อยู่ใน
กรอบความชอบธรรมเป็นสำาคัญ จึงเห็นได้ว่าแนวคิดการเป็นผู้ให้ข้อมูล
หรือเบาะแสยังไม่ครอบคลุมถึงประโยชน์สาธารณะในลักษณะอื่นๆ เช่น

เดียวกับหลักเกณฑ์การให้ข้อมูลแก่รัฐในกฎหมายต่างประเทศที่ได้ให้
ความหมายการให้ข้อมูลให้รวมถึงเรื่องความปลอดภัยสาธารณะหรือการ

รักษาสิ่งแวดล้อม เป็นต้น และการกำาหนดนิยามข้อมูลตามกฎหมายที่มี
อยู่แล้วนั้นก็มีความแตกต่างกันตามกรอบอำานาจหน้าที่ของตน โดยเมื่อ
พิจารณาประโยชน์สาธารณะขององค์กรอิสระนั้นได้กำาหนดไว้แตกต่างกัน

โดยในส่วนที่สองนี้ พบว่าบริบทความหมายผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแส
ของประเทศไทยนั้น เมื่อพิจารณาจากหลักเกณฑ์การให้ข้อมูลหรือเบาะแส
แก่หน่วยงานภาครัฐและองค์กรฝ่ายนิติบัญญัติมิได้กำาหนดนิยามไว้

ส่วนกรณีองค์กรอิสระจะกำาหนดความหมายของผู้ให้ข้อมูลในลักษณะ
ที่แตกต่างกัน ดังนั้นการที่ไม่ได้กำาหนดนิยามผู้ให้ข้อมูลไว้โดยเฉพาะ

จึงทำาให้เกิดความลักลั่นในการให้ความหมายของการเป็นผู้ให้ข้อมูลหรือ
เบาะแสต่อองค์กรอิสระทั้งหลาย ทั้งนี้ จึงควรกำาหนดบทนิยามผู้ให้ข้อมูล
หรือเบาะแสในกฎหมายว่าด้วยการคุ้มครองผู้ให้ข้อมูลหรือเบาะแสไว้

inside_WhistleBlower_c1(cs5).indd 15 13/2/2562 16:41:37