Page 123 - kpi20761

122

วิเครำะห์ปัญหำ : กฎหมำยแรงงำนสัมพันธ์กับเสรีภำพในกำร
รวมกลุ่มและกำรเจรจำต่อรอง เนื้อหาของอนุสัญญาทั้ง ๒ ฉบับ เกี่ยวข้อง

โดยตรงต่อพระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ และอาจสัมพันธ์
กับพระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓ และร่างพระราช
กฤษฎีกาการรวมกลุ่มข้าราชการพลเรือนสามัญ พ.ศ. ... อันถือเป็น

ส่วนประกอบ ประเด็นปัญหาที่ถกเถียงกันถึงความสมบูรณ์ของกฎหมาย
แรงงานไทยในการรับรองเสรีภาพในการรวมกลุ่มและสิทธิในการเจรจาต่อรอง

คือ การที่กฎหมายซึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับการแรงงานสัมพันธ์ (๓ ฉบับ
ดังกล่าวข้างต้น) ได้สงวนการคุ้มครองสิทธิบางเรื่องกับแรงงานบางประเภท
๑๕๕
๑๕๔
ตัวอย่างเช่น แรงงานรัฐวิสาหกิจ และข้าราชการพลเรือน ไม่สามารถ
นัดหยุดงานได้ แรงงานต่างด้าวไม่อาจร่วมจัดตั้งสหภาพแรงงาน และ
๑๕๖
ไม่อาจเป็นผู้บริหารจัดการสหภาพแรงงานได้ อย่างไรก็ตาม แรงงาน
๑๕๗
ต่างด้าวสามารถใช้สิทธิทางแรงงานสัมพันธ์โดยผ่านทางการเข้าเป็นสมาชิก
สหภาพแรงงานที่ตั้งขึ้นแล้วหากการสมัครเข้าเป็นสมาชิกนั้นไม่ขัดต่อ
๑๕๘
ข้อบังคับสหภาพ นอกจากนี้แล้ว การรวมกลุ่มของผู้ใช้แรงงานและ
การจัดตั้งองค์กรทางด้านแรงงานต้องได้รับอนุญาตจากภาครัฐเป็นส�าคัญ
๑๕๙
และสิทธิทางการแรงงานสัมพันธ์ยังไม่ครอบคลุมทุกสาขาอาชีพ ตามที่

อนุสัญญาของ ILO ยอมรับว่าสิทธิในข้อนี้อาจยกเว้นไม่บังคับใช้กับ
ผู้ที่ปฏิบัติงานเป็นทหาร ต�ารวจ และเจ้าหน้าที่รัฐที่มีอ�านาจในการบริหาร
งานของรัฐหรือซึ่งก็คือคณะรัฐมนตรีนั่นเอง

๑๕๔ พระราชบัญญัติแรงงานรัฐวิสาหกิจสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๔๓ มาตรา ๓๓
๑๕๕
ร่างพระราชกฤษฎีกาการรวมกลุ่มข้าราชการพลเรือนสามัย พ.ศ. ... ข้อ ๑๐
๑๕๖ พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๘๘
๑๕๗ พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๑๐๑
๑๕๘
พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๙๐
๑๕๙ พระราชบัญญัติแรงงานสัมพันธ์ พ.ศ. ๒๕๑๘ มาตรา ๙๑

inside_ThLabourLaw_c1-2.indd 122 13/2/2562 16:24:13